Rebecca Solnit’s boek over verschillende aspecten van lopen. Vakantieleesvoer. Sommige hoofdstukken zijn erg goed, andere zijn iets te gemakkelijke verzamelingen van elders opgedane inzichten. In totaal een goed en prettig leesbaar overzicht. Dat is veel waard. (Als je niet zelf alles van Rousseau en Wordsworth wilt lezen en alles over protestmarsen). Begrijp niet goed waarom ik het niet al veel eerder las. Had het al tijden op mn e-reader staan.

Slauerhoff: Het verboden rijk

Natuurlijk, ik las het toen ik 17 was – of daaromtrent –. Ik moet het daarna ook nog wel eens hebben herlezen, of misschien alleen gedeeltelijk. Ik wilde Nederlands lezen op vakantie, aan zee bij Arklow. Ik werd letterlijk weggeblazen – wat een waanzinnig (goed) boek. (Terecht onlangs in het Engels vertaald – toch?)

Louis Couperus: Langs lijnen van geleidelijkheid

Meer Nederlands – en zoveel Nederlands heb ik niet op mijn e-reader – dus las ik Couperus. Eerst dacht ik: dit is even goed als Henry James. Maar op eenderde als de machinaties van het plot de overhand krijgen, verlies ik mn interesse. Wellicht ten onrechte. Nog niet uitgelezen.

Joris van Casteren: Het zusje van de bruid

Nog meer Nederlands. Reportage / autobiografie. Lees je in één adem uit – maar een oordeel uitspreken: lastig.

Rebecca Solnit: A Field Guide to Getting Lost

Essays. Waarom heb ik haar werk niet veel eerder gelezen? (Eigenlijk een boek over transformatie).

Verder nog de helft van een boek over de geschiedenis van het Perzische rijk waarvan me de titel nu ontschiet.

In de haast geleend uit de bibliotheek. Eerste novelle gelezen. Perfect geschreven. Dus je leest wel door. Maar om eerlijk te zijn: ik vond er niks aan.

Leesvoer van de afgelopen dagen. Ik las ‘t, voor mijn doen, opvallend langzaam. Neem dat als compliment. (Simpel: ik vond het mooi).

(De recensie van Claudia Zeller komt in de buurt van mijn leeservaring).

En verder nog gelezen… gedichten van Hannah van Wieringen (goed), Peter Verhelst (nee, weer ‘fluweel’ en ‘vlees’ en – niet mijn poëzie), wat Hella Haasse, Willem Brakman, Ballard, Diderot – en heel veel pdfs en epubs aangeklikt….

Chilling. ‘The dawn of the age of climate engineering’. Helder. Wetenschappelijk gefundeerd. Een waarschuwing. Je wordt er niet erg blij van. Menselijke domheid. Menselijk onvermogen. En dat bij de onwaarschijnlijke kennis die we hebben opgebouwd over het functioneren van onze planeet. Dark Ecology – maar dan anders.

Ineens zit ik, al lezend, helemaal op 1 lijn met Michel Serres. Is niet altijd zo geweest. Biogea is autobiografie, filosofie van de ecologie, poëzie – en gaat over de wereld, de ‘kosmos’, en wetenschap.

Hier: www.upress.umn.edu/book-division/books/biogea.

Dun boekje. Je hebt het zo uit. De boodschap is helder en pregnant. Zoals de ondertitel luidt: “How to Reinvent our Lives and Future “.

Hier: www.bloomsbury.com/uk/times-of-crisis-9781441101808/.

Uitgelezen? Nee, dat niet – daarvoor ben ik toch niet geïnteresseerd genoeg in pagina’s lange economische analyse. Ongeveer tot de helft helemaal gelezen – daarna gebladerd en de stukken die me interesseerden gelezen. Ik hoef hier niet te zeggen hoe belangrijk dit boek is, en wat voor waterscheiding Piketty’s boek is (markeert?).

(Empirische economie na de decennia-lange dictatuur van economie als pure calculatie, sommetjes, wiskunde – waarbij ik altijd moet denken aan mijn leraar economie van de middelbare school die de meest basale wiskundige vergelijkingen zo beroerd wist uit te leggen dat zelfs de wiskunde-jongens-en-meisjes uit de klas er niks meer van begrepen).

Ik las het ook als complement van Moretti’s studie The Bourgeois, Between History and Literature. (Het is andersom).

(In de LA Review of Books stond laatst een essay over Piketty en de literatuur van de ‘second gilded age’ (lareviewofbooks.org/essay/literature-second-gilded-age)– en wat er in Piketty ontbreekt (die hedendaagse literatuur), is ook wat er ontbreekt in Moretti’s boek – let wel, als ik het me goed herinner, een ‘ontbreken’ dat door Moretti zelf vrij uitgebreid wordt aangehaald).

Een heel belangrijk boek.

Long overdue. In twee opzichten. Het boek was al jaren aangekondigd, kwam in 2013 eindelijk uit, ik bestelde het meteen, en drie weken geleden las ik het pas. Verzameling zeer geïnformeerde artikelen over de allereerste artistieke experimenten met computers – van James Tenney tot Nanni Balestrini en alles daartussenin. (Jackson MacLow, John Cage, Theo Lutz, Georges Perec – enzovoorts).

Bestel hier: www.ucpress.edu/book.php?isbn=9780520268388