Laatste fietsdag. Het is zo mogelijk nog warmer (41 graden… zegt een thermometer in het dal). Ik wil niet al te ver rijden en beslis niet het ‘klassieke’ rondje over L’Homme Morte en Ornon te doen. ‘s Ochtends eerst over de Ornon (makkelijk, een mooie klim) en daarna de smalle weg naar Villard Reymond. Die is steil, zeer rustig en zeer fraai. Net achter het dorpje ligt de Col de Solude (1680) vanwaar je recht naar Alpe d’Huez kijkt. Je kunt afdalen naar Villard Notre Dame en Bourg ‘Oisans, maar dat leek me net te gevaarlijk. (Het eerste deel is onverhard – volgens informatie die ik nu vind is het maar een klein stukje). (Om naar de Col de Solude te rijden moet je net voor je het dorp inrijdt links aanhouden, die smalle asfaltweg brengt je naar de col).
Bourg d’Oisans – Ornon – Villard Reymond – Col de Solude (1680) – Bourg d’Oisans
Ornon / www.cyclingcols.com
Laatste etappe (maar niet de laatst fietsdag). Het weer onveranderd. Op de Galibier heb ik erg goede benen en rijd voor de verandering eens niet op reserve (van Valloire naar de top in 1.32 – dat had minder kunnen zijn als ik in het begin harder had gereden). Weer lang op de col gerust en van uitzicht en ‘koelte’ genoten. Afdalen naar de Lautaret – hier keek ik 14 of 15 jaar geleden omhoog en twijfelde of ik nog omhoog zou rijden. Ik besloot dat toen niet te doen omdat de Izoard nog volgde. Nu ben ik boven geweest. Afdaling van de Lautaret: ik herinner me die klim als een bijna vlakke weg, maar het blijkt nog een echte col te zijn. De Sarenne is steil en in de hitte erg moeilijk, ik ‘kruip’ omhoog, maar geniet. Ook deze klim hoopte ik 14 of 15 jaar geleden nog eens te rijden. Weer lang rust op de top. In Alpe d’Huez (wat een lelijkheid) rij ik door tot de Col de Poutran en het Lac Bessons. Niet heel mooi, maar als je er toch bent… Afdalen naar Bourg d’Oisans.
Valloire – Galibier (2645) – Lautaret – Col de Sarenne (1999) – Poutran (1990) – Lac de Bessons – Alpe D’Huez – Bourg d’Oisans
Galibier / www.cyclingcols.com
Sarenne / www.cyclingcols.com
De langste dag. Ik vroeg me af of ik wel voldoende duurvermogen zou hebben. De klims zouden wel lukken, meer schrik had ik voor de 70 kilometer door het warme dal, mogelijk met fikse tegenwind. Ik had een slechte dag – of tenminste een slechte ochtend. Maar hoe hoger ik kwam, des te beter voelde ik me. (Van minder ‘lucht’ op grote hoogte heb ik nog nooit wat gemerkt, hoe hoger, des te sneller rij ik). Het stuk door het dal viel mee, er bleek nog een flinke klim naar Aussois in te zitten. We hadden ook geluk: deze zondag was de weg tussen Val d’Isere en Bonneval afgesloten voor gemotoriseerd verkeer. Alleen fietsers op de weg en verzorging op de top. (Onze bus moest omrijden: verzorging in Val d’Isère en daarna in Lanslebourg). Als afsluiter de Télegraphe (goed te doen).
Seez – Val d’Isère – Iseran (2770) – Lanslebourg – Aussois – Modane – Télegraphe (1566) – Valloire
Iseran / www.cyclingcols.com
Télegraphe / www.cyclingcols.com
‘Rustdag’. Heen en terug naar de Petit St. Bernard. Een grote col, maar over de grote weg een makkelijke klim (ook ik heb er geen triple nodig). Ik verwachtte veel verkeer, maar dat viel nogal mee. Via de steilere ‘achterkant’ omhoog, even afgedaald Italië in (tot het meertje), terug over de grote weg. Opnieuw warm (35 graden) en zonnig.
Seez – Montvalezan – Petit St. Bernard (2188) – Seez
Petit St. Bernard / www.cyclingcols.com
Opnieuw een prachtige en warme dag waarop de bergen liefelijk lijken. (Ze zijn ruw en groots en er valt niet met ze te spotten). Een paar wolkjes en zo waar een buitje van 5 minuten. Dit is de mooiste rit. Niet alleen omdat we de Cormet de Roselend beklimmen – een van de mooiste, zo niet dé mooiste col in de Alpen – maar ook vanwege het uitzicht op de Mont Blanc vanaf Ville des Glaciers. Op de Col de Meraillet (vlak voor de Roselend) rij ik naar rechts even de Col de Pre op (een korte klim extra). Na de Cormet de Roselend volgt het uitzicht op de Mont Blanc. Ik rij de smalle weg naar Ville de Glaciers in, tot het einde van de verharding. 1790 meter hoog. Ik zie een enkele auto verder rijden en besluit ondanks de grove steenslag ook nog een stukje verder te rijden. Dat gaat redelijk – al loop ik ook een paar keer een klein stukje – er volgt zelfs een stuk asfalt (het zou toch niet?), en goed berijdbare steenslag, tot ik op een parkeerplaatsje kom: Les Lanchettes (1960). Nog 300 meter ‘om de hoek’ en je staat echt als het ware recht tegenover de Mont Blanc. Adembenemend. Daarna afdalen naar Seez.
Albertville – Col de Meraillet – Col de Pre (1703) – Cormet de Roselend (1968) – Ville des Glaciers (1790) – Les Lanchettes (1960) – Seez
Col de Pre / www.cyclingcols.com
Cormet de Roselend / www.cyclingcols.com
Ville des Glaciers (alleen laatste 4 km) / www.cyclingcols.com
Les Lanchettes
Opnieuw erg warm, in het dal zo’n 35 graden, op de top van de cols is het dus lekker & ik blijf daar lang. Dal en hotel lokken niet. De bergen lijken liefelijk bij zulke omstandigheden. De Madeleine is erg mooi – maar de noordkant zo mogelijk nog mooier. In het dal tussen Madeleine en Albertville besluit ik nog wat extra’s te rijden. Vind het eerst de RF de Basmont (RF = route forestiere), en rijd er door het bos omhoog tot de weg onverhard wordt: grove steenslag, net niet te doen met de racefiets. Door het dal naar Albertville.
Colomban – La Chambre – Madeleine (1999) – RF de Balmont – Alberville
Madeleine / www.cyclingscols.com
Warm, heel warm. Stralend blauwe hemel. Het eerste stuk van de klim naar Alpe d’Huez, tot de afslag naar Villard Reculas. 15 (15? ja, 14 of 15) jaar geleden kwam ik daar omhoog geklommen, reed verder tot over de Sarenne. Ik vind het wel ‘elegant’ om met een tussenpoos van zoveel jaren nu de ‘hele’ klim te hebben gedaan. Dan de zuidkant van de Glandon – de noordkant deed ik 14 of 15 jaar geleden. Mooi. Lang op de top gezeten. (Maar de noordkant is nog mooier). Even naar de Croix de Fer gereden (wind in de rug). Afdalen tot in Colomban, daar is het hotel.
Bourg d’Oisans – Huez (1490) – Villard Reculas – Glandon (1924) – Croix de Fer (2068) – Glandon – Colomban
Alpe d’Huez / www.cyclingcols.com
Glandon / Croix de Fer / www.cyclingcols.com
Eerste dag van een weekje fietsen door de Noordelijke Alpen. (Reis van Cycletours). Die ochtend aankomst in Bourg d’Oisans. Warm. Warmer dan 30 graden. Ritje naar La Berarde, in het Massif des Ecrins. Zonnebrandsmaak in de mond en schitterende natuur. Het klimmen gaat goed, aan het dalen moet ik weer even wennen.
Bourg d’Oisans – La Berarde (1720) – Bourg d’Oisans
La Berarde / www.cyclingcols.com
