Rondje drie-provinciënpunt. Precies tijd voor 50 kilometer op de zaterdagmiddag. Eindelijk lekker fris en zonnig fietsweer met schoongewaaide lucht na regen.

Met R. voorop naar het tuinhuis van W. en A. Via de drieparkenroute en verdwalen op onverharde paadjes in de Ruige Riet. (Inclusief de fiets over grote takken en een omgevallen boom tillen). En terug, net voor de stortregen uit, via Osdorp, Sloten, de Oeverlanden en het Beatrixpark.

Naar Woerden weer eens. Forenzen op de Gazelle. Met een ratelende ketting. (Had een nieuwe opgelegd). Mooie ochtend.

En terug uit Rotterdam. Bij prachtig weer en rugwind. Slechts tot Goverwelle wegens die ratelende ketting. (Die moet ik even thuis fixen, lukte niet onderweg).

Superwarm. Veel te warm. Naar het Amsterdamse Bos om daar in de schaduw te werken. Dat was prettig, prettig zomers.

195 kilometer in 5 dagen, met 4 campings, op de 3-versnellingsstadsfiets, tent voorop, bagage achterop, aanhangfiets erachter. 5 dagen hoogzomer.

0802 Naar Amstelkade
Dat waren we al heel lang van plan. Een paar daagjes fietskamperen. R. op de aanhangfiets, tent mee, van camping naar camping. Heel erg warm zomerweer. De simpelste manier: van huis wegrijden en eindigen op de Amstelkade. Favoriet van R.

0803 Amstelkade – Snelrewaard
Superwarm. Veel te warm om te fietsen. Op naar de tweede camping. Fietskamperen gaat niet alleen over fietsen, maar ook over de tijd op de camping.

0804 Snelrewaard – Tull en ‘t Waal
Van Snelrewaard naar Tull aan ‘t Waal. Verschrikkelijk warm. Over de Lekdijk: een heel slecht idee op zaterdag (veel te veel verkeer). Meedogenloze zon.

0805 Tull en ‘t Waal – Amstelkade
Wat wil je ‘t liefs? Vroeg ik R. Terug naar de eerste camping. Tja dacht ik, ik red dat wel. Fiks stuk rijden, met aanhangfiets achter het drieversnellings-stalen ros met bagage. Wie weet lukt het. Natuurlijk lukte het. Fijn in de schaduw over de Utrechtse Heuvelrug. Wij vlogen (en knuffel had een helikopter).

0806 Amstelkade – thuis
Van Amstelkade terug naar huis. Heel erg warm. Met lekke band. En na een duik (van R.) in de Kromme Mijdrecht.

Rondom Hilversum over zeer stoffige ‘strade bianche’. Slecht humeur wegtrappen. Ik heb de schelpenpaadjes nog nooit zo zanderig gezien. De natuur is totaal verdroogd. Ik was al even niet op de Utrechtse Heuvelrug geweest, maar dat er zoveel bomen zijn met volledig verdroogde bladeren, dat de berken geel kleuren als in de herfst, dat verbaasde me toch. Ziet er niet goed uit.

Woerden – Amsterdam. Via de geijkte route terug naar huis, tot Woerden op de fiets. Warm. Ik vond het wel genoeg.

Naar Nieuw-Vennep. Nieuw-Vennep? Nou ik wilde mn forensenritje maken maar deze week rijdt de trein naar Rotterdam over Gouda niet. Vandaar dit alternatief. En omdat ik (bijna) nooit in de buurt van Nieuw-Vennep kom voelde het wel vakantie-achtig en reed ik ook nog een beetje verkeerd. Die dertig kilometer vond ik wel weer genoeg voor (weer) een warme zomerdag.

Rondje Hoep bij schemering. Beviel goed gisteren. Vandaag een late avondritje, nu met prachtige maansopkomst en bij normale temperaturen. Wat een verademing.

Bloedmaannachtritje. Je moet wat. Om half één snachts nog 27 graden en zo goed als windstil. Maansverduistering, dat was de belangrijkste reden om eindelijk weer de fiets op te stappen. (Dat warme weer is geen fietsweer. Het is al drie weken onafgebroken waardeloos fietsweer want veel te warm). Op de opgekalefaterde Ger: nieuw achterwiel, handgespaakt. Weg om half tien. Als het nog boven de dertig is. Rustig rijden. De schemering zien vallen. Buiten de stad een beetje minder warm. Overal mensen buiten. Ook om naar de maansverduistering te kijken. Die valt tegen: er hangt wat bewolking aan de horizon. Lekker rijden. Half één terug. Had ik niet toch de nacht moeten doorfietsen? (Daar was ik niet op voorbereid. kon mijn goede licht zo snel niet vinden).