Koninginnedagrondje. Stralend, zomers, zonnig (nog steeds). 21 graden, en een lekker frisse oostenwind. Ideaal fietsweer. Twee uurtjes in de middag. Tijd van het bloeiend fluitekruid, bloeiende seringen en groene weilanden bespikkeld met geel en wit. 53,5 kilometer in 2 uurtjes.
Marcusstraat – Amstel – Ouderkerk – Abcoude – Indijkpad – Baambrugge – Loenersloot – Vreeland – Nederhorst – Ankeveense Plassen – Googpad – Weesp – Driemond – Gaasp – Diemen – Weespertrekvaart – Marcusstraat
Nog eentje van de stapel, Manon Lescaut van Abbé Prévost, in een Nederlandse vertaling. Het exemplaar van de ‘Klassieken’ reeks van Het Spectrum komt uit de boekenkast van mijn vader. Hij kocht ze tweedehands. Aardig om te lezen, ik meen dat Flaubert er wel over te spreken was, maar omdat beschrijvingen missen en de vertelling chronologisch is, op den duur wat ‘saai’. Saaier dan bijvoorbeeld Smollett. De laatste 20 pagina’s zijn dan weer ‘action-packed’. Etc. Maar al dat valt elders wel te achterhalen, dat hoef ik niet op te schrijven.
Essays van Samuel Delany over SF – de ondertitel van deze ‘revised edition’ is Notes on the Language of Science Fiction. Uitgelezen? Min of meer. Nog steeds kan ik mijn gedachten er slecht bijhouden als ik lees.
(Uitzondering is The Pale King, dat ik ook aan het lezen ben, maar dat is zo ongeloofelijk goed, en op allerlei indirecte en misschien oneigenlijke manieren pijnlijk om te lezen dat het me niet altijd lukt om me er in te verdiepen).
Daarom probeer ik me maar te ontdoen van boeken die al een tijdje op de stapel ‘nog uit te lezen’ liggen. Zoals deze Delany. Ik lees graag de opstellen van Delany, om het schijnbare ‘schrijfgemak’ dat er uit spreekt, om zijn belezenheid en enthousiasme – en als hij te wijdlopig wordt ligt dat nooit aan de stijl. Maar ik ben geen SF-lezer (ja, ik heb Gibson gelezen, Ballard, maar op de romans van Delany na vrijwel geen genregebonden SF), en dus komt Delany in deze bundel vaak op terrein waarin ik weinig interesse heb. Zestig pagina’s nauwgezette analyse van Ursula K. LeGuin’s The Dispossessed is dan wel heel veel gevraagd. Maar ik weet zeker dat wie ze leest, leert hoe je kunt of moet lezen (of een verhaal schrijven).
(Andere uitzondering is de theorie en filosofie die ik zou willen lezen, maar die ik natuurlijk alleen als pdf tot mijn beschikking heb. Ik wil juist graag een boek lezen in de zon – in plaats van weer naar een computerscherm te staren).
Maandag, tweede paasdag en zonnig zomerweer, oostenwind, geen wolkje in de lucht, 23 graden (maar het leek veel warmer). Het is al dagenlang onafgebroken zomerweer. Klein rondje, 40 kilometer, tussen 11 en half 1.
Marcusstraat – Diemerpark – Muiden – Muiderberg – De Horn – Weesp – Driemond – Gaasp – Diemen – Weespertrekvaart – Marcusstraat
Had me ingeschreven voor de Ronde van Noord-Holland, de 110 kilometer (met het stuk van huis naar Oostzaan en terug werden dat er 144). Schitterend zomerweer, zon, oostenwind, temperatuur stijgend naar 26 graden. Soms te warm en dat terwijl het nog maar april is. Het eerste stuk was wel ontzettend druk – op een bepaald moment reden we in een peloton van zo’n 100 man over het fietspad. Dan ben je alleen bezig met in de groep rijden. Later viel het meer uit elkaar. Voorbij Alkmaar forceerde ik me een beetje door bij te blijven bij een groepje dat eigenlijk net heel even te hard voor mij reed. Ik hield het makkelijk bij, maar met nog 80 kilometer voor de boeg was het geen goed idee. Fraaie bollenvelden, lekker fietsen – maar het blijft jammer (hoewel begrijpelijk) dat de Ronde niet altijd over de allermooiste wegen voert (en dan bedoel ik: door de duinen). Om 13.45 uur weer thuis. (Om 7:45 van huis weggereden). 144 kilometer in 5.20.
Marcusstraat – Schellingwoude – Nieuwendammerdijk – Twiske – Oostzaan – De Haal – Zaandijk – Assendelft – Heemskerk – Castricum – Limmen – Egmond Binnen – Egmond a/d/ Hoef – Alkmaar -ri. Bergen – Alkmaar – Otterleek – Rustenburg – Wogmeer – Zuidermeer -Bobeldijk – Berkhout -Avenhorn – Middenbeemster – Noord-Hollandskanaal – Purmerend – Purmerland – Den Ilp – Twiske – Oostzaan – Kadoelen – pont – CS – Marcusstraat
Eigen kaartje in de maak, voor nu even deze:
Treinlectuur, het nieuwe nummer van nY. Met veel meertalige poëzie – (Samuel Vriezen valt aan, en laat in een paar tientallen pagina’s zien dat de poëzie de aansluiting met ‘het heden’ geenszins blijkt te hebben gemist) // een vertaling van Franco Moretti’s controversieële/baanbrekende artikel over wereldliteratuur uit 2000, en nog meer lezenswaardigs.
(Meer lectuur: een erg mooi en persoonlijk stuk van Jonathan Franzen in the New Yorker over de roman, Robinson Crusoe, een bezoek aan een vrijwel onbewoond eiland en DFW. Alleen in de digitale editie: http://www.newyorker.com/reporting/2011/04/18/110418fa_fact_franzen. (Vorige week gratis toegankelijk via Facebook als je thumbs up deed voor TNY. Pfff. En nu vast wel ergens anders te vinden) –– waaruit impliciet valt op te maken waarom DFW er wel in geslaagd is om de ‘pijn’ van het hedendaagse ‘Amerikaanse’ bestaan te vatten, en Franzen niet – hoe tragisch ook voor David Foster Wallace).
Vorig jaar uitgekomen bij ‘het balanseer’, essays van Sven Vitse: Tekstbestanden. Een deel ervan had ik al gelezen in de Yang of DW&B. Uitstekende analyses van vernieuwende, experimentele of anderszins avontuurlijke teksten, een paar algemenere essays, en zeer kritische fileringen van (wat er mis is aan) conventionelere teksten van Brijs, De Winter, Lanoye en Mortier – fileringen die desalniettemin nooit respectloos worden. Toegegeven, ik las Vitse’s essays soms diagonaal, maar zelfs dan maken ze je veel duidelijk over taal, tekst, literatuur en het leesavontuur. Heel wat zinniger dan recensies lezen. Meest interessant vond ik zijn essay over Roggeman en Feldman, dat ook het minst geslaagd is – omdat Roggeman en Feldman eenvoudig te veel van elkaar verschillen om in 1 tekst te worden samengebracht. (Maar het is al fijn om teksten te lezen van iemand met wie je een cultureel universum en nieuwsgierigheid lijkt te delen). Enz.
Euh, en van de bibliotheek leende ik zomaar de Nederlandse vertaling van verschillende essays van Luckacs over Thomas Mann. Ik grasduinde er in. Opnieuw verbaasd over de culturele afstand tussen Lukacs’ stijl en literatuuropvatting en de westerse kapita-libera-cultuur van nu. Dat krijgt extra cachet door Lukacs soms bijna krampachtige argumentatie waarom de burgerlijke Mann-romans juist een kritiek van het burgerdom impliceren en wijzen op een betere wereld. Die aanpak viel begin jaren zeventig blijkbaar in goede aarde bij de sociaal-geëngageerde literatuur-crew. Lukacs realismebegrip is overigens nog steeds interessant – if ye ask me. Zijn essays over Mann zijn ‘pretty hard going’, Lukacs’ communistische geloof in maatschappelijke progressie komt inmiddels vreemd over. (Een veel platter geloof in commercieële vooruitgang daarentegen kunnen we heel goed volgen, ook al geloven we er niet in). Enz.
Laat zondagavondrondje. Zon gaat onder na een zonnige dag. Weinig noordoostenwind. 20:00 – 21:00. Overal rustig. Het Amsterdamse Bos, met pril groen, is mooi. (30 kilometer).
Marcusstraat – Amstel – Kalfjeslaan – Bosbaan – Amsterdamse Bos – de Poel – Amstelveen – Bovenkerkerdijk – Amstel – Ouderkerk – Marcusstraat
Zaterdagochtend, ik ging niet zo vroeg de deur uit als ik wilde en daardoor net iets minder ver gereden dan het plan was. Bollenstreek – want nu mooi. Wel een route met veel stad en veel niet zo mooie wegen. 9.30 – 13.15. Zo’n 95 kilometer. Waterig zonnetje, weinig zuidwestenwind, 11 graden bij wegrijden, later zo’n 15. Hard gereden op het fietspad tussen Langevelderslag en Zandvoort. Bij de Sloterplas reed ik verkeerd. Een klein stukje van de route staat niet op het kaartje – viel net buiten die ene scan, en geen zin om een nieuwe te maken.
Marcusstraat – Amstel – Kalfjeslaan – Amsterdamse Bos – Schipholweg – Boesingheliede – Vijfhuizen – Cruquius – Woestduinen – De Zilk – Langevelderslag – Zandvoort – Kransvlak – Kraantje Lek – Overveen – Haarlem – Haarlemmerliede – Oude Notweg – Halfweg – Osdorp – Sloterplas – Vondelpark – Marcusstraat
Ochtendrondje. Prachtig zonnig weer, bijna windstil. Bloesems. 30 kilometer.
Marcusstraat – Amstel – Kalfjeslaan – Amsterdamse Bos – Bovenkerk – Nesserlaan – Amstel – Marcusstraat