Nog eentje van de stapel, Manon Lescaut van Abbé Prévost, in een Nederlandse vertaling. Het exemplaar van de ‘Klassieken’ reeks van Het Spectrum komt uit de boekenkast van mijn vader. Hij kocht ze tweedehands. Aardig om te lezen, ik meen dat Flaubert er wel over te spreken was, maar omdat beschrijvingen missen en de vertelling chronologisch is, op den duur wat ‘saai’. Saaier dan bijvoorbeeld Smollett. De laatste 20 pagina’s zijn dan weer ‘action-packed’. Etc. Maar al dat valt elders wel te achterhalen, dat hoef ik niet op te schrijven.