2-2-2014 – 132: JJ geboren. Gelezen: FW 474 – 496. (Over Yawn).

Last year Douglas Kahn was hit by a car while on his racing bike – now he’s written about it, in The Guardian: www.theguardian.com/commentisfree/2014/jan/17/how-a-brutal-bicycle-accident-led-me-to-discover-slow-motion-sydney.

Ja, ik las het in de Nederlandse vertaling. Ja, het is een belangrijk boek. Het gaat over alle heikele kwesties van de transparante maatschappij waarin we langzaam terecht zijn gekomen, met dank aan de Google, Facebook, Apple, cookies, beacons, marketing-dictatuur, gebrek aan zorg voor technologie van de kant van de onnadenkende gebruikers, quantified self ‘idioten’, big-data-evangelisten.

En trouwens tot op zekere hoogte ook de ‘Assange’-versie van total tranparancy.

Enzovoorts.

Nee, ik heb niks in De Cirkel gelezen dat ik niet al wist, al elders had gelezen (jaren, jaren geleden), of zelf al ‘ns had bedacht (en vast niet de enige was). De Cirkel waarschuwt – moet het niet hebben van nuances, karakterontwikkeling, stijl. Dat is uitstekend. Zo’n boek is het.

(Gelukkig dat Facebook de eerste tekenen van sterven vertoond. En Google+ niet van de grond komt. Om het maar ‘ns zo te zeggen).

Last week I read two biographies that I happend to have on my e-reader. I was in Ireland, visiting family, did not bring books, only an e-reader with a couple of hundred books. I’d planned to read some theory, or a novel, but I read two biographies.

I don’t recall why I started reading Ann Beer’s biography of Milton (Milton, Poet, Pamphleteer, and Patriot, 2008). Probably because I don’t know a lot about Milton, and not a lot about seventeenth century England. I was curious, and positively surprised. When I finished it, I decided to try the new English biography of D’Annunzio: The Pike: Gabriele D’Annunzio: Poet, Seducer and Preacher of War (2013) by Lucy Hughes-Hallett. It was mentioned in the review section of the Guardian, and that’s why I remembered I had it saved.

In very different ways both biographies are about literature and politics. Milton, a champion of free speech, about whose private life we know almost nothing for sure. D’Annunzio, about whose private life we know very intimate details, the a-moral esthete whose ideas and public actions foreshadow violent fascism.

Both biographies are well-written, not overly long, and keep a perfect balance between describing 1. private life, 2. the books and the writing, and 3. politics and the larger social an cultural context. The result is a view on England (London) in the seventeenth century and European culture in the belle epoque through the lens of a writer’s development. (In Milton’s case there’s more literature, in D’Annunzio’s case more private details). It creates a fuller perspective on an age. Sure, that might be what one expects of a biography anyway, but not every biography manages to deliver it.

Reviews
Milton: http://www.theguardian.com/books/2008/jan/19/biography.classics

D’Annunzio: http://www.theguardian.com/books/2013/feb/22/pike-dannunzio-hughes-hallett-review
http://www.theguardian.com/books/2013/feb/04/pike-gabriele-d-annunzio-biography-review

Einde van de ochtend, net een uur de tijd na de Sinterklaasintocht. Rustig herfstweer, beetje mistig, niet nat, windstil, 8 graden. (Goed beschouwd uitstekend fietsweer).

Marcusstraat – Amstel – Ouderkerk – Ouderkerkerplas – Amstel – Marcusstraat

De vorige LP die ik draaide, dat was op 7 september. Die dag zette ik deze LP naast de draaitafel. Pas vandaag draai ik ‘m. Tweedehands gekocht, natuurlijk er is wat ruis, de plaat kraakt hier en daar, maar vergeleken met de mp3s die ik normaliter draai is de geluidskwaliteit.. directer, dieper, prettiger op mijn oren – en dat voor opnames uit 1943 en 1944. De ene kant speelt ‘Pres’ met een erg fijn kwartet, met Johnny Guarneri (piano), Slam Stewart – die natuurlijk ook meeneuriet als hij strijkt – en Sid Catlett. (Kan me herinneren dat ik dat vroeger mijn favoriete swingdrummer vond). De andere kant is met de Kansas City Seven (Clayton, Dickie Wells, Basie, Freddie Green, een zekere Rodney Richardson en natuurlijk Jo Jones). Was helemaal vergeten dat deze LP ook alternate takes bevatte – beter, het presenteert de ‘original masters’. Lester Young is in topvorm. Van de liner notes: ‘Lester Young, whose solutions to the problems of improvisation have always seemed both instantaneous and effortless’. Houden, en vaker draaien. Krijg er een goed humeur van. Vooral van de eerste kant.

Here’s the call for the Sonic Acts Masterclasses – an excellent opportunity to ‘be educated’ by Goodiepal, CM von Hausswolff/Mike Harding, the Vasulkas, Tony Conrad and/or Trevor Paglen. Some are just one day, others stretch over several days. Info on: http://2013.sonicacts.com/programme/masterclasses/. Apply before the 5th of February!

Tonight: the opening of the Sonic Acts exhibition, The Dark Universe. With works of a.o. Matthijs Munnik, HC Gilje, Matthew Biederman, Felicie d’Estiennes Orves and more. And music by a.o. Raime, Peter Swanson For photos check: http://www.flickr.com/groups/sonicacts2013/.

See: http://2013.sonicacts.com/12-jan-opening-exhibition/

Nice mixcloud by Gonzo Circus’s Maarten Schermer for the opening of the Sonic Acts exhibition on January 12th: listen to it! (With Raime, Peter Swanson, Cut Hands & Lee Gamble).