Lang op gewacht: het literaire meesterwerk geboren uit en in de internetcultuur. Dit is het. Denk ik. (… een bladzijde of 20 gelezen.)

Nu hoeven we dus niet langer te ‘zeuren’ dat de literaire cultuur op het Internet geen Ulysses heeft voortgebracht.

(Nee, ik heb het niet over Kenneth Goldsmith’ New York), euh ik bedoel Capital).

Ik heb het over Anonymous’ Hypersphere. Briljant? Guess so. Ha.

Scribd.

(Via Monoskop).

PS – een halve dag later en 50 pagina’s meer gelezen (kriskras door de pdf) vind ik het nog steeds steengoed, een schop onder de kont van de literatuur, en om te bulderen van het lachen (als bij Rabelais – I suppose).

Please read ‘In solidarity with Library Genesis and Sci-Hub’ & share:

custodians.online

Prachtige uitgave, kreeg het opgestuurd, moet het meeste nog lezen, en kijk daar naar uit: want bijdrages van Ewen Chardronnet, Evelina Domnitch & Dmitry Gelfand, Lars Kynde, Alessandro Ludovico, Matteo Marangoni, Jonathan Reus, Joel Ryan & Kristina Andersen, Dieter Vandoren, Anne Wellmer, Godfried-Willem Raes, en Yolanda Uriz.

Zie: http://iiinitiative.org/no-patent-pending-publication/

Net uit, en gisteren gepresenteerd bij Perdu, Monika Rinck’s bundel Honingprotocollen – in de vertaling van Miek Zwamborn.

Dit boek stond al weer even op de plank. Geleend van mn broer (ik moet ‘t nodig teruggeven). Gisteren gelezen – d.w.z. inleiding en de 49 stukjes van Basho’s primaire tekst. Mooi. Vandaag gebladerd in de commentaren. Niet alles gelezen, wel genoeg om te weten dat ik nooit de tijd zal vinden om me werkelijk te verdiepen in de finesses van Basho’s werk.

Uitgelezen, gisteren – nadat het al wekenlang halfgelezen op de stapel lag. Indrukwekkend verslag van hospitaalwerk in de Eerste Wereldoorlog.

Gisteren uitgelezen. De nieuwe roman van Jeroen Theunissen. (Ik heb al zn boeken gelezen). Ik werd helemaal niet overtuigd door het eerste deel, dan toch doorgelezen, en meer overtuigd, en tenslotte zelfs geroerd door de tweede helft.

Uitgelezen. Want ik hou van boeken die gaan over het schrijven.

(Elk langer commentaar heeft zeker 400 woorden nodig, en ik heb andere dingen te schrijven). (Over wat ik er goed aan vind, over dingen die ik niet zo goed vind, maar die toch wel okay zijn, enzovoorts).

Gelezen. De ene (Danilov) onverwacht geboeid tot het einde – terwijl je denkt: zoveel herhaling, en het is een truuk die ik wel snap, maar nee, je leest door en leest door, geboeid. De ander (Meuleman) geboeid, geïnteresseerd, soms herkenning, maar ook hele stukken half overgeslagen (waar het gaat over onderwerpen die me minder interesseren, zoals Vlaamse architectuur).

Dmitry Danilov: De horizontale stand

Bart Meuleman: De jongste zoon

‘Hard times are coming, when we’ll be wanting the voices of writers who can see alternatives to how we live now, can see through our fear-stricken society and its obsessive technologies to other ways of being, and even imagine real grounds for hope. We’ll need writers who can remember freedom – poets, visionaries – realists of a larger reality.’

‘Right now, we need writers who know the difference between production of a market commodity and the practice of an art. Developing written material to suit sales strategies in order to maximise corporate profit and advertising revenue is not the same thing as responsible book publishing or authorship.’

& dat is nog maar ‘t begin van de speech van Ursula K. Le Guin op 19-11-2014 – lees de rest:
www.theguardian.com/books/2014/nov/20/ursula-k-le-guin-national-book-awards-speech