Uitgelezen? Nee, dat niet – daarvoor ben ik toch niet geïnteresseerd genoeg in pagina’s lange economische analyse. Ongeveer tot de helft helemaal gelezen – daarna gebladerd en de stukken die me interesseerden gelezen. Ik hoef hier niet te zeggen hoe belangrijk dit boek is, en wat voor waterscheiding Piketty’s boek is (markeert?).

(Empirische economie na de decennia-lange dictatuur van economie als pure calculatie, sommetjes, wiskunde – waarbij ik altijd moet denken aan mijn leraar economie van de middelbare school die de meest basale wiskundige vergelijkingen zo beroerd wist uit te leggen dat zelfs de wiskunde-jongens-en-meisjes uit de klas er niks meer van begrepen).

Ik las het ook als complement van Moretti’s studie The Bourgeois, Between History and Literature. (Het is andersom).

(In de LA Review of Books stond laatst een essay over Piketty en de literatuur van de ‘second gilded age’ (lareviewofbooks.org/essay/literature-second-gilded-age)– en wat er in Piketty ontbreekt (die hedendaagse literatuur), is ook wat er ontbreekt in Moretti’s boek – let wel, als ik het me goed herinner, een ‘ontbreken’ dat door Moretti zelf vrij uitgebreid wordt aangehaald).

Een heel belangrijk boek.

Long overdue. In twee opzichten. Het boek was al jaren aangekondigd, kwam in 2013 eindelijk uit, ik bestelde het meteen, en drie weken geleden las ik het pas. Verzameling zeer geïnformeerde artikelen over de allereerste artistieke experimenten met computers – van James Tenney tot Nanni Balestrini en alles daartussenin. (Jackson MacLow, John Cage, Theo Lutz, Georges Perec – enzovoorts).

Bestel hier: www.ucpress.edu/book.php?isbn=9780520268388

Het nieuwste, lang aangekondigde boek van Douglas Kahn, ik las het van het weekend eindelijk uit. Long overdue. Fundamenteel.

Lees de introductie hier: http://www.thewire.co.uk/in-writing/book-extracts/read_introduction-to-douglas-kahn_s-earth-sound-earth-signal

Kopen: http://www.ucpress.edu/book.php?isbn=9780520257559

Disclosure of interest: ik word, samen met Lucas van der Velden van Sonic Acts, bedankt in de ‘acknowledgements’.

Briljante geschiedenis van de (Noord-) Nederlandse literatuur – 1700–1800 De republiek – door Inger Leemans & Gert-Jan Johannes. Recensie laat ik graag over aan de specialisten. (Ik zou maar in superlatieven vervallen…) Zeer indrukwekkend, inzichtelijk, leesbaar, helder – je zou er meteen specialist in achttiende eeuwse Nederlandse literatuur van willen worden.

Zie ook: wormendonder.nl/

Geprezen boek over JS Bach. Terecht. Eindelijk heb ik een helder beeld van de positie van Bach binnen de (Duitse) cultuur van barok (Dertigjarige Oorlog) en overgang naar Verlichting (koffiehuizen), zijn positie binnen de religie, en binnen de muzikale ontwikkelingen (opera) en de politiek van zijn tijd. Gardiner richt zich voornamelijk op het vocale werk van Bach – en peurt daaruit een beeld van de persoonlijkheid van Bach – en dat is voor mij persoonlijk het enige ‘minpunt’ van het boek. Ik hou nu eenmaal veel meer van Bach’s instrumentale werk en had daarover graag meer gelezen, zoals ik ook graag meer had gelezen over de interpretatie van zijn werk door de twintigste eeuw heen. Die aspecten vallen (opzettelijk) buiten de scope van dit boek. De hoofdstukken met nauwgezette analyse van de Johannes en Mattheus Passie zijn dus niet helemaal aan mij besteedt en die heb ik wat al te vlug-vlug doorgelezen.

Zo vanzelfsprekend is het meeste dat Moretti doet. Hier verwachtte ik vooral oppervlakte-analyse, gebaseerd op veel data, die inzicht oplevert in de ontwikkeling van de literatuur en de (zelf)definitie van de middenklasse, de bourgeois. Dat zit er in, maar er is ook veel meer. Stilistiek, van een soort die eind jaren zeventig afgeserveerd is, maar in een andere vorm (met ‘big data’-analyse) terugkeert en inzicht oplevert, of ondersteuning voor hypotheses en cliché-veronderstellingen – of deze juist ondergraven. Simpel, maar niet simplistisch. En in dit boek ook tekstinterpretatie. Omdat ik geïnteresseerd ben in de culturele transformaties lees ik dit graag – de transformaties komen in beeld door Moretti’s onderzoek. (En het beeld dat de bourgeois / burger van zichzelf schept). Sympathiek & goed: er is steeds ruimte om je af te vragen of je het wel eens bent met Moretti’s uitgangspunten en methodes, er zijn op elke pagina kansen om wat hij vindt (in dubbele zin) te nuanceren of een andere richting te geven.

Losse essays, die heel duidelijk de ontwikkeling van Moretti’s methodologie schetsen. Misschien zit er een oppervlakkige kant aan zijn gebruik van Wallerstein, netwerktheorie en kwantitatieve analyse – tenminste in strikt filosofische zin – het levert wel intrigerende inzichten op, en verrijkt het beeld van de literatuur. Erg goed. (Worm en Donder, de geschiedenis van de 18e eeuwse literatuur van o.a. Inger Leemans, is een ander voorbeeld van wat al dat onderzoek van de schaduwliteratuur, het sociale en economische veld, etc. oplevert: een overtuigend inzicht in de transformaties in literatuur en maatschappij).

En dan leen je een boek waarvan je denkt: ik kijk ‘t in, ik lees 1 misschien 2 hoofdstukken – en dan lees je ‘t bijna helemaal. Marita Mathijsen’s Historiezucht, over het ontwaken van historisch besef in de negentiende eeuw. (In Nederland, Duitsland, Engeland, Frankrijk).

Uitgegeven door Vantilt.

Last week I read two biographies that I happend to have on my e-reader. I was in Ireland, visiting family, did not bring books, only an e-reader with a couple of hundred books. I’d planned to read some theory, or a novel, but I read two biographies.

I don’t recall why I started reading Ann Beer’s biography of Milton (Milton, Poet, Pamphleteer, and Patriot, 2008). Probably because I don’t know a lot about Milton, and not a lot about seventeenth century England. I was curious, and positively surprised. When I finished it, I decided to try the new English biography of D’Annunzio: The Pike: Gabriele D’Annunzio: Poet, Seducer and Preacher of War (2013) by Lucy Hughes-Hallett. It was mentioned in the review section of the Guardian, and that’s why I remembered I had it saved.

In very different ways both biographies are about literature and politics. Milton, a champion of free speech, about whose private life we know almost nothing for sure. D’Annunzio, about whose private life we know very intimate details, the a-moral esthete whose ideas and public actions foreshadow violent fascism.

Both biographies are well-written, not overly long, and keep a perfect balance between describing 1. private life, 2. the books and the writing, and 3. politics and the larger social an cultural context. The result is a view on England (London) in the seventeenth century and European culture in the belle epoque through the lens of a writer’s development. (In Milton’s case there’s more literature, in D’Annunzio’s case more private details). It creates a fuller perspective on an age. Sure, that might be what one expects of a biography anyway, but not every biography manages to deliver it.

Reviews
Milton: http://www.theguardian.com/books/2008/jan/19/biography.classics

D’Annunzio: http://www.theguardian.com/books/2013/feb/22/pike-dannunzio-hughes-hallett-review
http://www.theguardian.com/books/2013/feb/04/pike-gabriele-d-annunzio-biography-review

So great to see this is still online – all the info on the first Doors of Perception CD-Rom, in full HTML1.0-glory. I worked on it – on that CD-Rom. (Did the hypertext-network together with Jules Marshall). One of the pivotal moments of my, well, ‘career’: http://www.mediamatic.nl/Doors/Doors1Rom/Doors1Rom.html.