Was net op de opening van Filtering Failure, bij Planet Art – voor mij om de hoek – tentoonstelling met glitch art, samengesteld door Rosa Menkman & Julian van Aalderen. Met werk van o.a. Benjamin Gaulon en Karl Klomp. Meer hier: http://rosa-menkman.blogspot.com/2011/02/filtering-failure-exhibition-catalogue.html en hier http://www.planetart.nl/now.htm
I met Benjamin Gaulon when he was a student at the MA Interactive Media & Environments in Groningen. I was teaching there. His graduation work was the RES, a multi-player musical instrument using the classic Nintendo controllers. It was a highlight of Sonic Acts XII in 2004, and we had much much fun playing it. He’s now based in Dublin and has almost finished a new version, using Arduino, and has released the source code, and will shortly also get the PD code up. So you could build it yourself…
Here’s more info:
http://www.recyclism.com/theresmini.php
And here’s his tumblr-blog: http://adw.tumblr.com/
Rood vinyl, uitgegeven in het kader van Radio Rood (2010) een conceptueel project van Moritz Ebinger over de betekenis van de kleur rood. Ik kreeg een exemplaar omdat Oorbeek in zijn programma zat, er staat een kort stukje van ons op de plaat (bezetting zo te horen drums, bas en zang plus effecten van Mark). (Afkomstig van studio-opnames voor een tweede CD, die er nooit is gekomen omdat we het over geen enkele track eens konden worden). Kan er nu eindelijk naar luisteren.
Het lastige bij dit soort platen is dat er vanalles op staat wat interessant is, veel gesproken woord en muziek die mijn aandacht niet kan vasthouden. Dan is het ineens lastig dat je bij vinyl niet met een drup op de knop een track kunt skippen of doorspoelen. Het vinyl ziet er prachtig uit, maar ik vrees dat ik de naald niet door de hele groef heb laten draaien.
Oftewel: een diagram van bijna alle personages in DFW’s IJ, enzovoorts. Gemaakt door Sam Potts. Hier: http://sampottsinc.com/ij/. Mooi.
Pirate-pad & reflectie op de middag over kunstkritiek en digitale kunst: http://www.virtueelplatform.nl/#3153.
Keep yr browsers pointed here: Sonic Acts XIII The Poetics of Space. The programme will be online, finally, in a few days – or sooner. The book will be for sale from the 25th of February on.
And yes, I have been busy working on all this, together with the others (Nicky, Annette, Lucas, Gideon, Martijn etc.)
Therefore there were no updates here.
And btw, due to all the snow and the freezing I haven’t been able to get out on the bike for weeks now. I have even installed the old Tacx, for the first time in 5 years, to do a bit of riding inside. (I find that completely boring but my legs begin to ache from not riding).
Me, with banjo, at Cyclic! 3 weeks ago. Photo taken by & copyright Vanessa Bellaar Spruijt. In the background photo’s from Brent Humphreys ‘Le Tour’.
See also http://www.flickr.com/photos/44077252@N02/4068501923/in/set-72157622718568952
A few days ago the American composer Maryanne Amacher died. At Sonic Acts we had hoped to invite her to the 2010 Poetics of Space edition.
http://www.maryanneamacher.org/Amacher_Archive_Project/Amacher_Archive_Project.html
Last friday I was in Gent, at the Baltan Laboratories Night of the Almost Cinema festival at the Vooruit. (Oops, ugly sentence in – at – of – at, anyway). I was nervous, having to moderate a talk with Edwin van der Heide, Lucas van der Velden, Bas van Koolwijk, Gert-Jan Prins and Tez, previous to 3 performances. Of course it went fine (as others said), and afterwards I could enjoy the 3 performances, having done my job.
First act: the Synchronator played by its creators Gert-Jan Prins and Bas van Koolwijk. This night was actually a kind of ‘premiere’, as the product, a neat box that adds video sync pulses and color coding to an audio input, was for the first time available, and for sale. (The very first one was bought that night by Edwin van der Heide): http://www.synchronator.com. I have seen both playing with previous set-ups before, but I do not remember that I’d ever seen them as duo. Seeing them as a duo adds a lot to the performance, as it is not only a discovery, a dialogue and a struggle between performer and instrument, resulting in sound and images. It doubles it, no squares it, by the dialogue and struggle that goes on between Bas van Koolwijk and Gert-Jan Prins. The audience follows that – and also sees how Bas van Koolwijk is more prone to ‘hook’ onto visual developments, whereas Get-jan Prins more often concentrates on what he finds in the sounds. Top.
The immersive audiovisual composition PV686 of Tez I’d seen and heard in a previous form at Sonic Acts. Here the circumstances were much better, with the four speakers in a square, and our ears on the height of the speakers. In that way the auditory illusion of the binaural beats could be enjoyed to its max, and I was happy to be able to quietly sit through the whole piece, also discovering that I found the use of flicker rather mild. (Normally I’m quick to leave when there’s a heavy use of flicker, I can’t stand strobscopes for a long time, but in PV686, it’s just the screen with slowly changing colors that flickers.) It is a rather meditative piece. I did not find the sound loud, yet some in the audience found it loud. It seemed to me that they interpreted the binaural beats as being ‘loud sounds’.
Edwin van de Heide played his LSP in the large nineteenth-century ‘balzaal’. I’ve seen it at least twice before, but never in a circumstance where I could fully concentrate on his performance. I was enthralled and fascinated this time with how he sculpts spaces with the laser and the colors. It’s SF-like, sure, and it’s the 3D-illusion, it’s like travelling into outer space, seeing the dimensions open up – all of that. But it is subtle, it is not at any moment corny, not at any moment a ‘big laser show’ on a techno party, it’s compositionally precise using all of the previous aspects to create an audiovisual experience that is interesting in itself.
Just a shame that the audience was so small. (On the other hand, that presented for those present an opportunity to enjoy it all without any distraction.)
Ah, and next week friday 16th, I will interview Han van der Vegt about his performance of De Paladijnen, at Perdu, Amsterdam: http://www.perdu.nl/agenda.cfm.
Start copypaste:
De Paladijnen
Han van der Vegt en Sasker Scheerder
interview: Arie Altena
Aanvang: 20.30
Zaal open: 20.00
Na een niet nader omschreven Apocalyps, waarvan sporen in het landschap overal getuigen, is de mensheid onderverdeeld in twee groepen: de berijders van zogenaamde monsters, de erfgenamen van de huidige terreinwagens, die met nanotechniek volledig zelfvoorzienend zijn geworden, en schimmen, mensen die in de open lucht leven en zich langzamerhand aanpassen aan de nieuwe leefomstandigheden.
In Han van der Vegts epische sciencefictiongedicht De Paladijnen – geschreven in dactylische hexameters, de aloude heroïsche versvoet – volgen we de bemanning van een van de monsters. Ze verheerlijken een verleden waaraan ze geen herinnering hebben en een traditie die zelfs mondeling nauwelijks wordt overgedragen. Die traditie vertoont opmerkelijke parallellen met de graallegende. Zo zijn de oorspronkelijke bestuurders van de monsters (hun levens zijn inmiddels stilgelegd) paladijnen van een doodzieke koning. Zo zijn de monsters op zoek naar een graal. Hun navigatiesysteem, dat waarschijnlijk nog van voor de Apocalyps dateert, wijst hen zo goed en zo kwaad als dat gaat de weg.
Samen met geluidskunstenaar Sasker Scheerder heeft Han van der Vegt een voorstelling gemaakt in beeld, geluid en voordracht, waarin dit middeleeuwse sciencefictionepos tot leven komt. Samen brengen ze De Paladijnen vanavond integraal. Na de voorstelling schuiven Van Der Vegt en Scheerder aan bij Arie Altena voor een gesprek.
End copypaste.