Twee stukjes in de NRC over de poging tot uitroeiing van het literaire tijdschrift:
door Arjen Mulder:
http://www.nrcboeken.nl/pleidooi/subsidiestop-is-een-aanval-op-de-verbeelding-0
en A.J.H. Dautzenberg:
http://www.nrcboeken.nl/pleidooi/subsidiestop-is-een-aanval-op-de-verbeelding
Daniel van der Velden zegt over de voorgenomen bezuinigingen op kunst & cultuur:
“Finally this will allow people abroad to see the Netherlands for what it really has become: a small-minded security haven for rich, white pensioners. No longer the liberal laboratory of Europe, we need a new resistance, a new politics, and a new art to set us free.”
Het nieuwste nummer van kM (Kunstenaarsmaterialen) is zo’n beetje voor de helft gevuld met V2_ en V2_-gerelateerde projecten: o.a. een interview met Piem Wiertz en een flink stuk over het werk van Joachim Rotteveel: http://www.tijdschrift-km.eu/
Dat kunstenaars op hetzelfde moment hetzelfde idee hebben, dat is niet zo vreemd. Komt vaker voor. Of vaak.
In de eerste helft van 2010 maakte Herman Asselberghs bij V2_ de video Dear Steve, waarin Stan Wannet een Macbook tot op het allerkleinste schroefje demonteert, wat resulteert in een prachtig beeld van alle onderdelen.
http://www.v2.nl/archive/works/dear-steve
Op de afgelopen Art Basel presenteerde Henrik Olesen een werk waarin alle onderdeeltjes van een Macbook ingepakt een soort schilderij vormen. Verkocht voor 20.000 euro.
(Foto Boris Debackere)
Rip-off? Open culture? Geïnspireerd? Ik wil niets afdoen aan het werk van Olesen. Het is hoogstens de vraag wat de ‘kunstmarkt’ eigenlijk betekent.
(Niets? De kunstmarkt is vooral een van de werkelijkheid losgezongen speculatiebubbel. Als het ging om een oprechte ondersteuning van kunstenaars – en dat is soms wel ‘ns het geval – waarom steken de kunstkopende kunstliefhebbers dan zo zelden geld in werk dat geen object is, geen handtekening draagt, maar wel onze cultuur aandrijft en betekenis geeft).
(… die de zintuigen open wil zetten). Vanochtend aan het ontbijt, ik gaf R. te eten en M, de driejarige dochter van de buren was er ook met ratel, trommel en sambaballen. Toen ze een tijdje lang enthousiast ‘broembroem’ geluiden had gemaakt, zei ik: “zullen we naar “broembroem”-muziek luisteren? Ik zetten Juan Parra Cancino’s Tellura op, het eerste stuk van de CD met Nederlandse elektronische muziek. Ze vond het prachtig – ging steeds weer dicht bij de luidspreker staan, ze wilde het boekje bij de CD zien, luisterde aandachtig, reageerde op de uitbarstingen in de muziek – en R. deed dat in haar kinderstoel ook.
Zie je wel, denk ik dan, dit is muziek die op een heel directe manier aanspreekt. (Zo ervaar ik het ook).
http://juanparrac.bandcamp.com/track/tellura
Zegt ze als het stuk van Gert-jan Prins is begonnen: “Dit is rare muziek!!!”
( … gisteren begonnen te schrijven, niet gepost, vandaag aangevuld. Ik hou er niet zo van om het hier over politiek te hebben. Mijn cynisme krijgt gemakkelijk de overhand. Mijn haat krijgt te veel kans. Ik probeer me in te houden …)
… van de mogelijke gevolgen van de idiote, schandalige, vijandige kortingen op kunst & cultuur … ik schat dat 90% van mijn vrienden- en kenniskring (“mijn netwerk”) direct of indirect financieel afhankelijk is van een of meer van de instellingen waarvan de (structurele) subsidie met ingang van 2013 volledig wordt stopgezet, of het financieel klaarspeelt dankzij projectsubsidies of beurzen waarop ook stevig wordt gekort. Haal die inkomsten weg, dan blijft er op jaarbasis een heel klein inkomen over, waarvan zelfs de huur niet betaald kan worden.
Ik ben zelf sinds 1997 in dienst geweest van respectievelijk Mediamatic, Metropolis M, en nu V2_, met een intermezzo in 2006 als ‘onderzoeker’ aan de Jan van Eyck Academie. Daar moet ik bij zeggen dat mijn baan bij Mediamatic betaald werd door het ‘bedrijf’ (toen Mediamatic IP) niet door de stichting (toen Mediamatic Magazine). Ik moet er ook bij zeggen dat geen van die instellingen volledig op de structurele rijkssubsidie drijft / dreef. Maar de instellingen zouden niet kunnen bestaan zonder die subsidie – die ook een investering is om de rest van de productie aan te jagen.
(Ter info: het bedrijf Mediamatic Lab drijft anno 2011 op opdrachtgevers uit de culturele sector en is dus ook ‘zwaar de klos’, niet alleen de stichting. WORM gaat juist verhuizen en is bezig met een omvangrijke verbouwing die de organisatie naar een volgend niveau zou stuwen. V2_ draait beter en beter, en neemt als onderzoeks- en ontwikkelinstelling een steeds interessantere, betere positie in, in de relaties met (post)-industriële R&D, en internationale instellingen, neemt, kun je zeggen, zelfs een sleutelpositie in wat betreft de ontwikkeling van mobiele en steeds intiemere technologie – AR, wearables, maar ook t.a.v. ecologie). (Ik begreep dat de Japanse telecom (sic) vol ongeloof had gereageerd op de voorgenomen bezuinigingen….)
(Terug naar mijzelf).
Tegelijk heb ik altijd voor mijzelf gewerkt. Zo goed als al mijn opdrachtgevers komen uit de culturele sector, worden mede gefinancieerd door project- en structurele subsidies (Sonic Acts, De Gids, Fonds BKVB). De enige uitzondering vormen kunstacademies en universiteiten (een heel klein deel van mijn inkomsten op dit moment); mijn kennis en kunde is voor hen belangrijk en waardevol … vanwege mijn werk in de kunstsector.
Het is dus “interessant” om te constateren dat een groot deel van de bodem onder mijn inkomsten kan worden weggeslagen. (De situatie is nog niet duidelijk).
Het is “grappig” om te concluderen dat vrijwel alle tijdschriften waarvoor ik zo nu en dan een betaalde tekst schreef (OPEN van SKOR, De Gids, Metropolis M) er aan moeten geloven.
Nog interessanter is het als ik een scan maak van mijn vrienden- en kennissenkring: zo goed als iedereen wordt direct of indirect financieel getroffen door de maatregelen.
Stel dat de bezuinigingen leiden tot een einde van de getroffen instellingen (o.a. V2_, Mediamatic, WORM, NIMk, Waag, De Appel, STEIM), dan verliezen veel vrienden & kennissen hun baan en inkomsten. (Want – zie boven – de eigen projecten en freelance opdrachten drogen ook op).
Het treurige is dat zo een flinke economische productie stil komt te liggen – een naar verhouding kleine financiële investering wordt weggehaald, laat een hele sector (van vernieuwende kunsten) langzaam omvallen, inclusief alle economische activiteit die daaromheen zit.
Wat ook omvalt: de kunst & cultuur waar ik van geniet, de kunst & cultuur (concerten, tentoonstellingen, onderzoeksprojecten etc.) die de mainstream inspireren en aanjagen. (Dat kan de kunstliefhebber die VVD heeft gestemd zich aantrekken. (Bij het CDA-electoraat verwacht ik geen kunstliefhebbers)).
Ik vraag me af wat er gebeurt met de internationale contacten. Ik werk vooral in Nederland, maar de instellingen waarvoor en waarmee ik werk opereren internationaal, de betrokken personen zijn experts, worden benaderd voor inhoud, voor advies, om tentoonstellingen te cureren, stukken te schrijven. Dat drijft op een activiteit die in Nederland is verankerd. Het buitenland blijkt overigens verbijsterd.
Maar ach, internationalisering en innovatie zijn niet belangrijk.
De herstructurering – waar velen op zaten te wachten en die ook nodig was – krijgt een veel radicalere vorm dan gehoopt: terug naar de jaren tachtig, maar dan met kraakverbod en veel slechtere sociale voorzieningen, en terug naar een economie waarvan niets terugvloeit naar algemene middelen (via belastingen), een doos voor ‘donaties’ bij de deur, activiteiten die drijven op onbetaalde vrijwilligers die rondkomen van, ja, van wat eigenlijk?
(Mag ik hier opmerken dat ik zo’n 50% van mijn niet in loondienst verdiende geld aan de belastingen afdraag?)
Kijk, ik ben optimistisch over kunst & cultuur – die overleeft, al krijgt ze een andere gedaante, en niet per se een betere. Het wordt hard.
Onverwacht is dat niet.
Het is zo treurig dat het onnodig is (de hoeveelheid geld waar het om gaat is verhoudingsgewijs gering), en een volledig tegengesteld effect zal hebben. Maar ja, het is een ideologische keuze. Het ressentiment heeft gewonnen.
Dit is een historisch kabinet, het kabinet die de nekslag toedient aan een sinds midden van de negentiende eeuw langzaam opgebouwde beschaving. De bezuinigingen op kunst en cultuur zijn maar een heel klein onderdeeltje, de bezuinigingen op gezondheidszorg zijn nog erger – ik begreep dat het budget voor psychiatrische zorg wordt gehalveerd, en dat de reactie van de minister er zo een was van dat psychiatrische patienten beter in de huiselijke kring opgevangen kunnen worden.
En het gemak waarmee kritiek wordt afgedaan is, tja, barbaars en vijandig. Dat het allemaal gebeurt zonder kennis van zaken is te armoedig voor woorden, en dat overduidelijk de volstrekt verkeerde beslissingen worden genomen is – ja, pff wat? een flagrante ontkenning van het feit dat mensen voorbij hun eigen beperkte visie kunnen denken? Dat er wat moet gebeuren, dat is duidelijk. Wat er nu gebeurt stuurt ons nog sneller in de richting van Griekenland, IJsland, Portugal, Ierland. Je moet de financiële sector reguleren. Nou ja, enzovoorts.
Nog niet zo lang geleden werd verondersteld dat ‘links’ en ‘rechts’ nog maar weinig verschillen. Nu is duidelijk hoe de zaken staan, nu neoliberaal en het centrum aan de leiband van het ressentiment en de populisten marchandeert.
En geen VVD-politicus die de moed heeft om er tegenin te gaan.
(Oh, en al die PVV-stemmers die knetterhard het deksel op hun neus krijgen, zullen merken dat ze tegen hun eigen belang hebben gestemd, ik heb er geen enkel medelijden mee. Waar ik wel medelijden mee heb, die hele generatie van 20 – 40 jarigen die geen besef hebben van politiek omdat het economisch alleen maar voordewind ging, die nu een crash-course politiek besef moeten krijgen. Oh, en de naïviteit van sommige protest-ideetjes van kunstenaars, ik word daar niet blij van).
Ik lees net wat S.V. op Facebook schrijft: “Critique is over. Let’s start the more profound task of reformulating politics”. Exact.
“Dear Friends & Colleagues,
Despite the recent drastic and depressing news about the art funding in the Netherlands, the music should always continue. June 18th is an important date for STEIM – it was 3 years ago on this day that you gathered to show support for this institution that was being threatened by funding cuts. This time, it is everyone who is jeopardized.
But let’s not have these irrational decisions halter what we do, instead let’s use it as a catalyst to strengthen our networks and deepen our artistic explorations. As much as we criticize the new policies, let’s explore new methods for a sustainable infrastructure that nourishes young talent and allows for experimentation.
The Netherlands has one of the most vibrant art and music scenes in the world, and it’s up to us to keep this going, not the politicians.”
Takuro Mizuta Lippit
Concerts at STEIM Summer Party, this saturday: http://www.steim.org/steim/
… writes Regine Debatty:
“This week, i’ve been watching Volume 16: Lo-tech and Volume 17: Hi-Tech. The first presents nine artists who work with basic, or in some cases antiquated technology. As its name indicates, its ‘hi-tech’ counterpart features ten artists working at the intersection of new ideas in art and technology.
There were only a few names that were familiar to me in Lo-tech and Hi-tech and that’s good, I’m all for discovering new artists. One of the reasons of my ignorance might be that i tend to be a little too enwrapped in Europe and most of the artists and commentators in both volumes are North Americans (one notable exception is Arie Altena presenting with his delightful Dutch accent Marnix De Nijs’s Beijing Accelerator.)”
http://www.we-make-money-not-art.com/archives/2011/06/aspect-the-chronicle-of-new-me.php
Wat is het antwoord op de nu definitief voorgestelde bezuiningen op kunst & cultuur? Blinde haat? Minachting? Nu van beide kanten? (Kunst is slecht in minachting). Ontluisterend: 530.000 voor activiteiten nieuwe media, maar 710.000 voor ‘onderzoek en statistiek’. Duh? Dat is minder dan gebrek aan visie. Hieruit spreekt minachting, wantrouwen en haat ten aanzien van nieuwe kunst & cultuur. Maar ja, allemaal verwacht. Er breken nieuwe tijden aan… Hmmm.
(Voor wie het niet vat: alle, ja, alle ‘goeie’ e-cultuur en kunstinstellingen uit de basisinfrastructuur, ergo geen structurele stimulans van de overheid meer, ingaande op 1 – 1 – 2013).
On tuesday I interviewed Cesar Harada – I’m editting the text now, it will be published on the V2_website. Cesar Harada is working with his team on Protei, an unmanned sailing boat for cleaning up oil spills. He’s an energetic, humble guy who’s doing impressive work.
Protei is project of the day on Kickstarter: http://www.kickstarter.com/projects/cesarminoru/protei-open-hardware-oil-spill-cleaning-sailing-ro/.
Consider to fund it….
More on Protei here: http://protei.org.
Cesar was at V2_ for 2 weeks and developed a new model for the boat – it was tested on the Maas: http://www.v2.nl/files/2011/lab/protei-test-model.