Dun boekje. Je hebt het zo uit. De boodschap is helder en pregnant. Zoals de ondertitel luidt: “How to Reinvent our Lives and Future “.

Hier: www.bloomsbury.com/uk/times-of-crisis-9781441101808/.

Uitgelezen? Nee, dat niet – daarvoor ben ik toch niet geïnteresseerd genoeg in pagina’s lange economische analyse. Ongeveer tot de helft helemaal gelezen – daarna gebladerd en de stukken die me interesseerden gelezen. Ik hoef hier niet te zeggen hoe belangrijk dit boek is, en wat voor waterscheiding Piketty’s boek is (markeert?).

(Empirische economie na de decennia-lange dictatuur van economie als pure calculatie, sommetjes, wiskunde – waarbij ik altijd moet denken aan mijn leraar economie van de middelbare school die de meest basale wiskundige vergelijkingen zo beroerd wist uit te leggen dat zelfs de wiskunde-jongens-en-meisjes uit de klas er niks meer van begrepen).

Ik las het ook als complement van Moretti’s studie The Bourgeois, Between History and Literature. (Het is andersom).

(In de LA Review of Books stond laatst een essay over Piketty en de literatuur van de ‘second gilded age’ (lareviewofbooks.org/essay/literature-second-gilded-age)– en wat er in Piketty ontbreekt (die hedendaagse literatuur), is ook wat er ontbreekt in Moretti’s boek – let wel, als ik het me goed herinner, een ‘ontbreken’ dat door Moretti zelf vrij uitgebreid wordt aangehaald).

Een heel belangrijk boek.

Long overdue. In twee opzichten. Het boek was al jaren aangekondigd, kwam in 2013 eindelijk uit, ik bestelde het meteen, en drie weken geleden las ik het pas. Verzameling zeer geïnformeerde artikelen over de allereerste artistieke experimenten met computers – van James Tenney tot Nanni Balestrini en alles daartussenin. (Jackson MacLow, John Cage, Theo Lutz, Georges Perec – enzovoorts).

Bestel hier: www.ucpress.edu/book.php?isbn=9780520268388

Prachtig boek. (In verschillende opzichten). Over de ‘ruigtes’ in Nederland.

Zou ik dit boek gelezen hebben als ik niet begin jaren negentig bij Perdu (Amsterdam) had rond gehangen, en als ik niet ‘ns een paar woorden had gewisseld met Jan Kostwinder – die bevriend was met mensen die ik kende?

Afdaling naar het verleden – voor het ‘internet’. ‘s Middags met thee of een biertje in de zon voor Perdu in de Kerkstraat. Rob B. die nachten lang Police Quest speelde op een toen al aftandse IBM. Dommelsch bier. Sigarettenrook. De kelder met de witte klapstoeltjes.

Zeker is: Kostwinder’s essay over Raymond Carver is schitterend, en pijnlijk persoonlijk.

Ik hou niet van het werk van Raymond Carver.

Adem was destijds het uiterst sympathieke literaire tijdschrift waarvan Jan Kostwinder redacteur was. De ‘derde weg’ tussen Maximalen (terecht volledig vergeten – tenminste als dichter-bende) en euh, wat eigenlijk, ‘Mallarmé’? Sympathiek – maar erg spannend was het niet. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit werkelijk geïnteresseerd was in één van de stukken die in Adem werden gepubliceerd.

In al die oude Rasters viel veel meer spannends te ontdekken.

(En later op gopher, en het WWW).

In de woede die er uit sommige stukken van Kostwinder spreekt, kan ik me wel vinden. Maar over literatuur… het graaft toch niet heel diep.

Toch is het tragisch. Hij heeft het net niet gehaald. (Ja, wat dan? Wat heeft-ie niet gehaald?) Hij overleed in 2001. Alweer 13 jaar geleden.

Er staan drie polemieken in dit boek, alle even fel. Gericht tegen Zwagerman (nou en), Adriaan Morriën (wie? who cares?) en JP Rawie (pfff). Het zou wat. Het stuk waarin Kostwinder zijn poetica uiteen zet, zit vol met persoonlijke geschiedenis – en al heeft hij volledig gelijk, over literatuur gaat het niet echt.

Ik blijf maar die studentenflat in Diemen voor me zien. (Had hij daar nou gewoond?)

Maar het stuk over Carver is ontzettend goed.

(Ok, ik zal zijn gedichten eens lezen).

20:30 – 22:00 Rondje Ronde Hoep. Rustig gereden. Prachtig weer, 18 graden, zon, weinig wind. Kleurenpracht van bloeiend gras & bloemen.

Pfff. Eindelijk 100+. Zondagmiddag, prachtig fietsweer. 18 graden, zon, wolken, westenwind. Landschap van mijn jeugd – maar dan net 5 kilometer verderop. Bij Lage, Hardingen en Getelo was ik nog nooit geweest. Eén van de mooiste stukjes Nederland: Noord-Twente.

Camping – Mariënberg – Sibculo – Kloosterhaar – Bruinehaar – Langeveen – Galgenberg – Hooidijk – Springendal – Lage – Hardingen – Hezingen – Getelo – Geesteren – Langeveen – Engbertsdijkvenen – Westerhaar – Daarlerveen – Vroomshoop – Zandstuve – Geerdijk – Beerze – camping

Vrijdagavond. Bij zonsondergang (en de schemering daarna). 21:15 – 22.45. Prachtig. Reeën gezien. Bijna niemand onderweg. Zon net onder de wolken door. Zo’n 13 graden.

Camping – Nieuwe Hammerweg – Eerder Achterbroek – Archem – Lemele – Lemelerberg – Archemmerberg – Sahara – camping

Woensdagavond, 20.40 – 22.20. Zacht weer, beetje noordwestenwind, wat zon.

Marcusstraat – Diemerpark – Muiden – Muiderberg – Ton Storkpad – Weesp – kanaal – Diemerbos – Gaasp – Bijlmer – Weespertrekvaart – Marcusstraat

Dinsdag, begin van de avond. Zon, 18 graden, noordenwind. Rustig gereden.

Marcusstraat – Amstel – Kalfjeslaan – Amsterdamse Bos – De Poel – Kalfjeslaan – Amstel – Marcusstraat