Voor wat het waard is (met mijn leesgedrag en alle aangeklikte, doorgenomen en halfgelezen pdfs en epubs). De boeken van 2016 die ik me nu herinner:

Anna Tsing: The Mushroom and the World
Timothy Morton: Dark Ecology
Michel Serres: Het contract met de natuur
Joseph Vogl: Het spook van het kapitaal
Achille Mbembe: Kritiek van de zwarte rede
Wolfgang Streeck: Gekochte tijd

Dante Alighieri: Paradiso (in 1 adem)
Arjen Mulder: De successtaker
Don Delillo: Zero K
Nanni Balestrini: We Want Everything
Edgar Caïro: De smaak van Sranan libre
(En de boeken van Robert MacFarlane)
(Poëzie, te weinig… Han van der Vegt: Navigatiesystemen)

En de belangrijkste in 2016 begonnen maar nog niet uitgelezen boeken
Donna Haraway: Staying with the Trouble
Karl Marx: Het kapitaal
William T. Vollmann: The Dying Grass (uh…)
William Gaddis: JR

Ah, zal ik nooit uitlezen, maar ik heb ‘m wel:
Arno Schmidt: Bottom’s Dream / Zettels Traum

Herlezen (deels):
Marcel Proust: De kant van Swann
Ezra Pound: Cantos

En hoor ik niet te noemen omdat ik er zelf aan meewerkte:
Living Earth. Field Notes from the Dark Ecology Project 2014-2016

Enz.

Ik heb ‘m gekocht. Ik kreeg ‘m vandaag geleverd. De verengelsing van Arno Schmidt’s Zettel’s Traum. Ik moest hardop lachen toen ik ‘m opensloeg. Zo onwaarschijnlijk is deze uitgave. Zettel’s Traum, het meest ondoordringbare boek van Arno Schmidt, zelfs onder Schmidt-fanaten verreweg het minst gelezen. Zelfs volgens sommige Schmidtfanaten een mislukt en fysiek bijna onleesbaar boek. (Toen een paar jaar geleden de eerste gezette druk uitkwam – daarvoor was er alleen de facsimile van het typoscript – was er even veel aandacht en begonnen mensen enthousiast aan het leesavontuur. Maar iedereen die er over blogde hield er binnen een paar bladzijden mee op. Ik heb een pagina of vijftig gelezen.) De significantie van onderwerp weegt niet op tegen de lengte en moeilijkheid van de zinnen.

Toen ik las dat de Amerikaanse Schmidt-vertaler John E. Woods – die bijna al het late werk al eens overzette – nu ZT had vertaald, en dat – onwaarschijnlijk – Dalkey Archive press het uitgaf… bestelde ik het. Waarom? Toch ook omdat ik benieuwd ben wat Woods van de vertaling maakt. ZT is (ook) een boek over vertalen, de hoofdpersonen discussiëren uitgebreid het overzetten van Edgar Allan Poe uit het Engels naar het Duits. Het boek zit vol literaire allusies naar een gedroomd Duits dagelijks leven. Elk woord is een woordspeling. En dat omzetten naar Engels? ZT is ook nog eens 10x zo lang als Finnegans Wake. En nogmaals: Dalkey Archive heeft het uitgegeven. Het boek is zowat netzo zwaar als mijn dochter.

64 euro bij de verzendboekhandel. (Goedkoopste nieuwe boek per kilo?)

En toch meteen zin om verder te gaan in het Duits van ZT. (Maar dit boek fysiek lezen – alle letters en woorden en zinnen (over 3 kolommen) verwerken – vereist een jaar eenzaamheid in totale Schmidt-monomanie. Of een over 20 jaar doorgezette inspanning van iedere dag 20 minuten ZT lezen). (Ik heb het niet precies uitgerekend).

En het is Schmidt zelf die in één van zijn essays uitrekent hoeveel boeken hij nog kan lezen, als hij nog 30 jaar te gaan heeft.

Weinig.

Ik weet nu al dat ik ZT nooit zal lezen. En Bottom’s Dream helemaal niet.

(Waarom is dat een punt, terwijl het nooit zullen lezen van Gottfried Keller’s Grüne Heinrich – ik las 1/3 – of een roman van Stephen King geen punt is?)

Zijn de enigen die Bottom’s Dream helemaal gelezen hebben Woods en zijn proofreader?

Zullen de algoritmes van Google dit boek lezen als de PDF wordt geupload? En wat zullen ze ermee doen?

(Netzo idioot als het ordenen van 9.000 epubs en pdfs die je nooit zult lezen).

Net uit. Self-published. (Dus betaalbaar). Omar Muñoz-Cremers’ Kritische massa. Schrijven over muziek, 25 korte essays over 25 popalbums die samen een beeld vormen van de ontwikkeling van popmuziek, van min of meer 1976 (punk als ‘Stunde Null’) tot Aphex Twin’s Syro. Persoonlijk, poëtisch, precies – en toekomstgericht. Ik las ze van t weekend, allemaal, in één adem. Grote aanrader voor iedereen die ervan houdt om over muziek te lezen. (En dan heb ik nog ‘ns bijna niks met pop – of is dit boek mij juist daarom zo welkom?) Haal ‘m hier.

Zelden nog dat ik een boek noem, hier. Deze beveel ik aan (‘bevel tot lezen’). Uitstekende inleiding, samenvatting, stellingname, visie, leesbaar, en gebaseerd op een grote hoeveelheid historisch materiaal. Al in 2013 uitgekomen in het Frans, nu vertaald in het Engels: Bonneuil & Fressoz’ The Shock of the Anthropocene. Uitgegeven door Verso Books.

Lang op gewacht: het literaire meesterwerk geboren uit en in de internetcultuur. Dit is het. Denk ik. (… een bladzijde of 20 gelezen.)

Nu hoeven we dus niet langer te ‘zeuren’ dat de literaire cultuur op het Internet geen Ulysses heeft voortgebracht.

(Nee, ik heb het niet over Kenneth Goldsmith’ New York), euh ik bedoel Capital).

Ik heb het over Anonymous’ Hypersphere. Briljant? Guess so. Ha.

Scribd.

(Via Monoskop).

PS – een halve dag later en 50 pagina’s meer gelezen (kriskras door de pdf) vind ik het nog steeds steengoed, een schop onder de kont van de literatuur, en om te bulderen van het lachen (als bij Rabelais – I suppose).

Please read ‘In solidarity with Library Genesis and Sci-Hub’ & share:

custodians.online

Prachtige uitgave, kreeg het opgestuurd, moet het meeste nog lezen, en kijk daar naar uit: want bijdrages van Ewen Chardronnet, Evelina Domnitch & Dmitry Gelfand, Lars Kynde, Alessandro Ludovico, Matteo Marangoni, Jonathan Reus, Joel Ryan & Kristina Andersen, Dieter Vandoren, Anne Wellmer, Godfried-Willem Raes, en Yolanda Uriz.

Zie: http://iiinitiative.org/no-patent-pending-publication/

Net uit, en gisteren gepresenteerd bij Perdu, Monika Rinck’s bundel Honingprotocollen – in de vertaling van Miek Zwamborn.

Dit boek stond al weer even op de plank. Geleend van mn broer (ik moet ‘t nodig teruggeven). Gisteren gelezen – d.w.z. inleiding en de 49 stukjes van Basho’s primaire tekst. Mooi. Vandaag gebladerd in de commentaren. Niet alles gelezen, wel genoeg om te weten dat ik nooit de tijd zal vinden om me werkelijk te verdiepen in de finesses van Basho’s werk.

Uitgelezen, gisteren – nadat het al wekenlang halfgelezen op de stapel lag. Indrukwekkend verslag van hospitaalwerk in de Eerste Wereldoorlog.