Aardige zomeravond na veel regen. 16 graden. Bewolkt. Net voor donker nog een rondje om is dat de Diemerpolder?

‘s Avonds laat, net voor donker, zuidwestenwind, bewolkt, met een beetje regen, 16 graden.

Koenenkade, Schinkelbos, en Amsterdamse Bos. Fluitende vogels. Zondagavond laat, net voor donker. 16 graden, westenwind, lekker fris zomeravondweer.

Bewolkte zaterdag. Kwam meteen terecht in een groepje docenten op hun jaarlijkse tochtje. Praatje maken tot voorbij Uithoorn. Fijne zaterdagmiddag. Flink doorgereden.

Benauwd, bewolkt, 20 graden. Niet echt fijn fietsweer. Kwam voorbij Ouderkerk terecht in een triathlon van de politie.

Fietskarrondje met R. – ze wilde niet dat ik alleen weg ging. Bewolkt. Noordwestenwind. Klein buitje. Het viaduct bij de A9 (is dat de A9?) was nu aan beide kanten afgesloten. In de Bijlmer raakte ik vervolgens het spoor volledig bijster. Ik wist niet meer waar ik was en zelfs als ik op bekende punten kwam wist ik niet meer welke kant ik op moest. Al dat heen en weer en rondjes rijden staan niet op de handgetekende route maar kwam neer op 7 a 8 kilometer extra. Uiteindelijk maar via de Gaasperzoom teruggereden. Geen 40 kilometer, maar 58 op de teller.

Dit is de Sun Ra waar ik van hou – en de Sun Ra die ik het eerst hoorde. (De ‘hits’ die je niet uit je kop krijgt hoorde ik pas veel later). Met echo, vervorming, gekke effecten, marimba’s die klinken als synthesizers, Ronnie Boykins die alles bij elkaar houdt, plots strakke solo’s (Marshall Allen!) en dat vreemde gebrek aan focus. Volstrekt onplaatsbaar. Soms lijkt het op Stockhausen, soms op slechte geïmproviseerde muziek, dan als free-for-all freejazz met een strak compositieschema dat toch geen vorm creëert: eerst dit, dan dat. Ik kocht de ESP-LP uit 1966 voor iets van een tientje (guldens). ‘Ra’s music is reconstructed (?) around “interweaving compositional and improvisatory creative principles with programmatic affects’ (schreef Ekkehard Jost in 1974).

Sun Ra and his Myth Science Arkestra. Met het briljante Moon Dance. En ik hou van de toon van Ronnie Boykins op deze plaat. Een echte El Saturn-vinyl voor zover ik kan zien, 1967 (de opnames schijnen van 1963 te zijn, de uitgave met deze hoes is van 1969). Ooit tweedehands voor een tientje (in guldens) gekocht. Het blijft onwaarschijnlijk vreemde muziek. Met idiote studio-effecten, vervorming, rare microfoon-opstellingen, en een merkwaardige gebrek aan focus. Natuurijk hou ik deze.

Zomerweer. Rotterdam (werk) naar Woerden (station), ditmaal iets langer langs de Hollandsche IJssel – je moet je routes varieëren, dan blijf je fris.

Prachtig zomers weer. Onbewolkt. Noordoostenwind. Op gemak met wind in de rug naar Woerden.