Met R. op de Cycleworks. Veel te lang stuk. Vochtig en kil na veel regen en het klaarde maar niet echt op. 12.00 – 14.00. Somber weer. En het stuk ten noorden van Stegeren is verschrikkelijk saai, veel saaier nog dan ik had verwacht (geen afleiding voor R. bovendien). Al met al een helemaal niet geslaagd fietstochtje – niet geslaagd omdat R. er echt helemaal niks aan vond en ook nog eens veel te moe bleek te zijn.

Camping – Junne – Stegeren – Stegerveld – Rheeze – Mariënberg – Beerze – camping

In de Engelse vertaling gelezen – die had ik op mn e-reader, de Nederlandse niet. Geprezen roman, kundig gedaan, intelligent van structuur, intelligente manier om het verleden van het Pinochet-regime – het verleden van een generatie vóór Zambra – en de verdwijningen te benaderen, verwerken, erop te reflecteren. Maar wat is het toch met die stijl van simpele zinnen, vrijwel zonder bijvoegelijke naamwoorden en bijwoorden?

Warme aprilmiddag, wat drukkend, bewolkt, er hangt onweer in de lucht, nauwelijks wind – en dan toch een fikse westenwind in de rug (die je als je richting westen rijd weer nauwelijks voelt). Kan net 2 uurtjes weg. Eerste door het bos (zelfde route als vorige jaar september), dan 3x Lemelerberg, en via Lemele, Overijssels kanaal, Reggedal en zo boven Den Ham terug over Beerze. Lekker gereden – toen ik er eenmaal in gekomen was (want daarvoor lang in de zon hangen op de camping).

Camping – Eerde – Archemmerberg – Lemelerberg – Lemele – Hancate – Reggedal – Hammerflier – Geerdijk – Beerze – camping

Idiote dag – zeker in aanmerking genomen dat ik zondags ziek was, terugkwam uit Ommen, zonder eten ging slapen, zonder ontbijt naar Abcoude reed, een hele dag werkte, en dan anderhalf uur met de trein naar Zwolle, om vervolgens naar de camping te fietsen. (De trein Zwolle – Ommen reed niet: ze vernieuwen het spoor. Zwolle – Ommen is niet ver, maar bij de omstandigheden en de kans op veel regen had ik graag die mogelijkheid om de trein te nemen tot Ommen achter de hand gehad). Een mooi stuk, een heel mooi stuk – en miraculeus met wind in de rug (het was toch oostenwind?), en droog (terwijl het elders ook flink regende). Een prachtig tochtje terwijl de avond viel. Bijna niemand onderweg, vrijliggend fietspad, stil. Vanaf Ommen is het echt donker. Kwart voor 10 arriveren op de camping. Heel mooi tochtje. Eigenlijk rust ik daarvan uit.

Zwolle – Wijthmen – Dalfsen – Vilsteren – Ommen – Beerze

Klassiek. Fiets mee naar het werk, Amsterdam – Abcoude, dan de trein. Zondag ziek, zonder ontbijt en koffie vertrokken (in Ouderkerk brood gekocht, koffie pas om twee uur ‘s middags tijdens de lunchpauze), in de trein kwam ik Laszlo, Anik en z’n oma tegen. Mooi weer, nog kil, wel zacht, een beetje zon en oostenwind.

Een heel essay – van bijna romanlengte – over Stalker. Of een persoonlijke reflectie erop (en autobiografie). Stalker: ook mijn favoriete Tarkovski-film. Mooi hoe persoonlijke geschiedenis en filmbeschouwing worden verwoven. (Wat me definitief over de streep trok: dat Dyer niets moet hebben van Tarkovski’s laatste films – die als je het mij vraagt een ideologisch niet te harden conservatief-katholiek boodschap verpakken in pseudomystieke onzin en pretentieuze nep-poëtische beelden (voor zover ik kan oordelen, want ik heb Het Offer en Nostalghia nooit kunnen afkijken).)