In de Engelse vertaling gelezen – die had ik op mn e-reader, de Nederlandse niet. Geprezen roman, kundig gedaan, intelligent van structuur, intelligente manier om het verleden van het Pinochet-regime – het verleden van een generatie vóór Zambra – en de verdwijningen te benaderen, verwerken, erop te reflecteren. Maar wat is het toch met die stijl van simpele zinnen, vrijwel zonder bijvoegelijke naamwoorden en bijwoorden?