De laatste tijd (… maanden) luister ik veel naar ‘oude’ elektronische muziek. Bernard Parmegiani, François Bayle, Pierre Henry, Risset, Jonty Harrison, Roland Kayn, Eliane Radigue, Boerman, Koenig – enzovoorts, enzovoorts. Ook omdat we met Sonic Acts weer een mooi programma voor het Acousmonium hebben samengesteld voor het Kontraste festival in Krems. (Alweer over 1 maand: http://www.kontraste.at).

Gisteren bladerde ik in de catalogus van de Ars Electronica uit 1984. Ze staan er bijna allemaal in, die componisten van elektronische muziek, maar veel dynamiek gaat er niet van uit. Alsof ze allemaal in een doodlopende straat zaten (wat niet waar was), in een toen al niet meer moderne studio…

Daardoor realiseerde ik me opnieuw hoezeer het de ‘utopie’ van die vroege elektronische muziek is die me fascineert. (Ook de uitstraling van het Acousmonium). Die utopie en het plezier in de ontdekking en exploratie van nieuwe werelden spreekt nog steeds uit de vroege elektronische muziek.

(En musici als Keith Fullerton Whitman, Thomas Ankersmit of Markus Schmickler laten dat spreken als ze hun synthesizers bespelen).

In 1984 was ik 18. De gecomponeerde elektronische muziek was verre van dood, maar ik weet vrij zeker dat “it smelled funny” – op dat moment. Die tijd vroeg niet om utopieën uit de hi-tech studio. Het was de tijd van Glenn Branca en de do-it-yourself computer (met computerprogramma’s die via de radio werden uitgezonden en die je kon tapen om daarna in de computer te laden).

(En van Philip Glass, toen enorm populair, wiens muziek ik eerlijk gezegd niet te harden vind, toen niet, en nu niet – oh, en naadloos overgaand in hersendode New Age-crap, toen in opkomst).

Anyway, reconstructie van historisch momentum. Just trying to remember.

“Il reste à faire une philosophie du cinéma et de la radio. Et nous définirons ici le mot philosophie le plus simplement du monde comme l’effort d’un esprit qui s’emploierait à épuiser toutes les idées qui peuvent venir à propos de l’objet de son étude.”

Pierre Schaeffer’s aanzetten tot een theorie van de radio, ‘les arts-relais’, geschreven rond 1942, jaren voor hij grondlegger werd van de Musique Concrete, lang, lang voor zijn theoretische werk over ‘l’objet sonore’. Iets tussen een fenomenologie en een semiotiek van de radio, ook vooruitlopend op de theorieën van Abraham Moles.

Zeer mooi uitgegeven boekje. Ik kocht het toen ik in maart in Parijs was. En ik doe mn best om het te begrijpen. Dat gaat nog redelijk, gezien mijn kennis van het Frans.

http://www.editions-allia.com/fr/livre/477/essai-sur-la-radio-et-le-cinema.

Volgende week verschijnt een ‘noodnummer’ van Open als bijlage bij De Groene Amsterdammer. Over de politiek van cultuur – met o.a. (vlijmscherpe) bijdrages van Florian Cramer en Samuel Vriezen (en zo’n 20 anderen).

http://www.skor.nl/nl/site/item/open-noodnummer-over-de-nieuwe-politiek-van-cultuur

Nog meer leesvoer & onderzoek: Programmed Visions. Software and Memory (2011) van Wendy Chun – een kritische cultureel-technische geschiedenis van het begrip software. Eerste deel gelezen. Helder. Jammer dat ik geen tijd heb om me er echt in te verdiepen – en een kritiek te schrijven.

Lees: recensie / reactie / essay van Daniel Rovers – naar aanleiding van Bart Verschaffels De zaak van de kunst: http://www.dereactor.org/home/detail/het_publiek_heeft_geen_smaak/.

Meer leesvoer: Larry Austin & Douglas Kahn’s: Source Music of the Avant-garde, 1966–1973. Een keuze uit de elf issues van Source. “The journal Source: Music of the Avant-garde was and remains a seminal source for materials on the heyday of experimental music and arts. Conceived in 1966 and published to 1973, it included some of the most important composers and artists of the time: John Cage, Harry Partch, David Tudor, Morton Feldman, Robert Ashley, Pauline Oliveros, Dick Higgins, Nam June Paik, Steve Reich, and many others.”

http://www.ucpress.edu/book.php?isbn=9780520267459

http://continuo.wordpress.com/2011/09/01/source-music-of-the-avant-garde-1966-1973-book-review/

Zaterdagmiddag in de Emmapolder. Warm, zuidenwind, zon en wat wolken. Een echte warme zomerdag waarvan Nederland er dit jaar te weinig heeft gehad. We zijn een weekend in Uithuizen. Ritje van 14:00 – 16:30.

Emmaweg – Noordpolderzijl – Marnewaard – Kloosterburen – Pieterburen – Westernieland – Noordpolderweg – Emmaweg

Even vermakelijk. Borges en Bioy Casares verzinnen een reeks conceptuele schrijvers en kunstenaars, en laten hun fictieve alter ego – de veel te bloemrijk formulerende, slecht denkende en altijd door bewondering verblinde Bustos Domecq – er artikelen over schrijven.

Parodieën op detectiveverhalen opgetekend door Bustos Domecq, fictief auteur, verzinsel van Borges & Bioy Casares. Zeer vermakelijk. Don Isidro Parodi lost vanuit de gevangeniscel misdaden op, luisterend naar de in opgezwollen taal opgediste verhalen van zelfingenomen personages. Vrolijk postmodernisme.

… schreef Ezra Pound (ik meen in ABC of Reading,

zegt Carol Ann Duffy (The Guardian)

“The poem is a form of texting … it’s the original text. It’s a perfecting of a feeling in language – it’s a way of saying more with less, just as texting is. We’ve got to realise that the Facebook generation is the future – and, oddly enough, poetry is the perfect form for them. It’s a kind of time capsule – it allows feelings and ideas to travel big distances in a very condensed form.”