Zondagmiddagritje, westenwind, zonnetje en soms wolken, lekker weer maar niet echt warm (18 graden?), kleine kans op regen (het bleef droog). 11.40 – 13.30.

Marcusstraat – Ringdijk – Diemerpark – Muiden – Muiderberg – Hakkelaarsbrug – Naardertrekvaart – Naarden Vesting – Overscheen – Naardermeer – De Horn – Weesp – kanaal – Ringdijk – Marcusstraat

Veel bewolking, westenwind, eerder op de dag regen, 18 graden. 16.45 – 18.45. Rustig gereden, bijna de hele tijd in een opklaring (zon).

Marcusstraat – Ringdijk – Diemerpark – Muiden – Vecht – Weesp – Gein – Abcoude – Abcouder Meer – langs golfbaan (omdat het viaduct onder de snelweg was ondergelopen) – Ouderkerkerplas – langs snelweg – Amstel – Marcusstraat

Om de benen los te gooien. Dacht ik. Omdat de brug bij Ouderkerk open was besloot ik richting Uithoorn te rijden en dan via het Amsterdamse Bos terug. Precies daar hing een bui die ik door flink door te trappen net voor bleef. (Verklaring: wie door de regen rijdt ‘moet’ na afloop z’n fiets poetsen en daar had ik geen zin in).

Marcusstraat – Amstel – Ouderkerk – Zwarte Kat – Nesserlaan – Bovenkerk – Amsterdamse Bos – Kalfjeslaan – Amstel – Marcusstraat

Om eindelijk de benen weer eens echt te voelen en het lichaam te laten weten wat het is om 6 uur op een fiets te zitten wilde ik op zaterdag een lange tocht rijden. De weersvoorspellingen waren ook in het voordeel van in de ochtend wegrijden en halverwege in de middag thuis zijn. Ik wilde eindelijk eens een rondje maken met de Linschoten, Hollandse IJssel, Vlist en Lek. Wel eens tot Oudewater gereden, maar nooit veel verder zuidelijk. Het moest deze dag worden – mits de verkoudheid niet zou opspelen. Om negen uur weggereden, en daarna nergens op een klok gekeken waardoor ik – zomers onbezorgd gevoel – geen idee meer had van tijd. Onder Woerden ken ik bovendien de weg niet en weet ik dus ook niet of een stukje nou tien minuten rijden is, of een half uur. De zon scheen, het werd niet te warm door een fijne zuidoostenwind en pas helemaal aan het einde van de rit kwam de wolkenband (die ik ‘s ochtends al kon zien hangen) echt dichterbij. De buien begonnen pas toen ik al thuis was. Dat was nog best vroeg (kwart over drie). Ik was het gevoel voor tijd zo erg verloren dat ik toen ik in de buurt van Kockengen op mijn telefoon keek hoe laat het was en 14.00 zag aangegeven staan, ik opbelde om me ervan te vergewissen dat het echt nog maar twee uur was. Het zullen zo’n 150 kilometer geweest zijn. (Ik heb best doorgereden, zeker de tweede helft).

Marcusstraat – Amstel – Ouderkerk – Ronde Hoep Oost – Waver – Wilnis – Wilnisse Zuwe – Kamerik – Woerden – Linschoten – Oudewater – Haastrecht – Vlist – Schoonhoven – dijk langs de Lek – IJsselstein – De Meern (vreselijk zitten dwalen) – Vleuten – Haarzuilens – Portengen – Donkereind – Vinkeveen – Botshol – Waver – Ronde Hoep Oost – Ouderkerk – Amstel – Marcusstraat

Een voorzichtig opwarmrondje om het lichaam te testen – nog steeds wat verkouden –. Het rondje is inmiddels een klassieker.

Marcusstraat – Ringdijk – Diemerpark – kanaal – Driemond – Gein – Abcoude – Ouderkerk – Amstel – Marcusstraat

Lately: all three novels of Roberto Bolano that were translated in Dutch: De Woeste Zoekers (in English: The Savage Detectives), Chileense Nocturne and Het Lichtend Kwaad. De Woeste Zoekers I read while being sick in bed. (Btw: this is a book for which one needs the public library: the translation came out in 2000, was not reprinted (I’m told it will be reprinted later this year), and is hardly available second-hand).

Finally: Laurence Sterne: A Sentimental Journey.

Maryanne Wolf: Proust and the Squid – from which, surprisingly, I enjoyed the chapters on dyslexia most.

Oh, yes, and two weeks ago: Flann O’Brien The Hard Life, in a Dutch translation (followed by a rereading of a few chapters from The Third Policeman also in a Dutch translation). I was laughing loud – quite something as I hardly laugh/smile while reading. It is so much easier to ‘get’ a book when you read it in your mother tongue – however easy it is to read in English – that even for a writer like Flann O’Brien, who works a lot with language jokes, accents, dialects, I sometimes prefer to read the translation for sheer reading pleasure….

Niet een keer zette ik aan. Ik reed om mn ‘dooie akkertje’, had geen zin om hard te rijden, en dat was wel lekker. Het weer veel beter dan verwacht, genoot ik van de zon, zat zelfs een tijdje op een bankje. Het zullen zo’n 75 kilometers geweest zijn.

Maar ‘s avonds kwam de aap uit de mouw: koorts. Daarna drie dagen op bed gelegen.

Marcusstraat – Ringdijk – Diemerpark – kanaal – Nigtevegt – Breukelen – Kortrijk – Portengen – Boterwal – Oukoop – Baambrugge – Indijkweg – Abcoude – Hoge Dijk – Ouderkerkerplas – Amstel – Marcusstraat