Benjamin Gaulon put up two new movies which show his Pong-game, played on the wall of an 19th century building in St. Brieuc, during the ArtRock festival there:
http://recyclism.com/deponggame/dePongArtRoc768K_Stream001.mov
http://recyclism.com/deponggame/dePongArtRoc768K_Stream002.mov
More on this work:
http://recyclism.com/deponggame.php
11.50 – 15.30 Eigenlijk veel te warm om smiddag te rijden (al was er een verkoelende wind); te laat wakker geworden om vroeg te gaan (blijkbaar was ik te moe), en eerst nog zitten te lezen. Kanaal, Maasdal, Mechelse Bos/Heide (= schaduw). Tellertje stond een tijdje stil, dus ik weet niet precies hoe ver en hoe lang ik heb gereden. Kanne – Muizenberg – Smeermaas – Zuid-Willemsvaart – Leut – Meeswijk – Stokkem – Dilsen – Niel-bij-As – Zutendaal -Gelik – Veldwezelt – Muizenberg – Kanne
20.50 – 22.05, had eerst geen zin, en in de tuin zitten lezen. Prachtig zomerweer, warm, zon. Klein rondje Belgisch Limburg, ik volgde voor een groot deel de blauwe achtjes op de weg. Tweede deel over de grote weg (rustig, zo laat) en langs de groeve bij Eben — daar was ik nog niet eens geweest… Kanne – Muizenberg – Vroenhoven – Lafelt – Vlijtingen – Rosmeer – Grote Spouwen – Riemst – Eben – Kanne
Ik beweer nogal ‘ns dat het literair debat gemigreerd is naar het internet. En dat zulks er — hee logisch eigenlijk — toe leidt dat de literaire tijdschriften (die op papier) aan belang winnen: de bloggers verwijzen ernaar, ik lees met ze mee (en ik ben niet de enige).
Vergeet de kranten, vergeet de publiciteitsmachines. Is het kenmerkend dat een reactie van Maarten Doorman op Vaessens inmiddels beruchte NRC-artikel (21 januari 2006 — diens inauguratierede was het toch?) in de krant werd afgedrukt, maar dat diezelfde reactie op het internet (in een comment-thread van de Contrabas) niet echt de meest intelligente was? Is het kenmerkend dat Bas Heijne — die de held van serieuze krantenlezers schijnt te zijn — zich pas vorige week naar aanleiding van Friedmans The World is Flat lijkt te realiseren dat er iets aan het veranderen is (ik moest zn column twee keer lezen, omdat ik niet geloofde dat hij werkelijk nog in een wereld leeft waarin drukwerk het bastion is dat zich verzet tegen de vervlakking van tevee en internet (?). Ik denk dan, man, kijk hoe RSS, Technorati, aggregatie, “web 2.0” de distributie van kwalitatieve inhoud veranderen…).
Hoe dan ook, voor ik echt begin te kletsen…
Goed voorbeeld van hoe de discussie zich over blogs verspreid, waarbij de nieuwe Yang en het nieuwe boek van Vaessens referentiepunten zijn.
Vriezen over ritme (ref. Mettes en Yang): http://blogger.xs4all.nl/sqv/archive/2006/06/08.aspx
Mettes over Vriezen: http://n30.nl/2006/06/2-of-3-dingen.html; ook nog Vaessens.
De Contrabas over Vaessens Ongerijmd succes: http://decontrabas.typepad.com/de_contrabas/2006/06/thomas_vaessens.html.
En ja, mijn opmerking: in de comments op de Contrabas vind je nog steeds de nodige goedgehumeurde pesterijtjes — maar Chretien Breukers hoeft allang niet meer te zitten uitdagen en trollen, en doet dat ook veel minder. Daardoor is de kwaliteit enorm gestegen, vergeleken bij een jaar terug. En de Contrabassers zijn — gelukkig — niet blind voor wat afwijkt van hun idee van poezie. Alleen zo nu en dan komt er nog wat flauwigheid voorbij. Maar goedgehumeurde flauwigheid kan ik wel hebben, netzoals oprecht gemeend theoretiseren dat uit de bocht vliegt of de voeten niet op de grond krijgt (wat wel eens gebeurt bij Jeroen Mettes).
En, nee, ik heb Vaessens nog niet gelezen, en nee, ik denk niet in termen van avant-garde wanneer het gaat om de transformatie van literatuur in tijden van internet. Het heeft heel weinig tot niks met avant-garde te maken. (Wat niet wegneemt dat er wel avant-garde-eilandjes zijn).
Hoe dan ook (2), het is fascinerend op zich dat een marginale left-wing (left-wing of the avantgarde, zo ver weg van het centrum) dichter in de VS is uitgegroeid tot zo’n beetje de meest gelinkte poezie-blogger/criticus van de wereld (Ron Silliman). (En terecht, als je het mij vraagt).
Hoe dan ook (3) — waarom schrijf ik niet in de comments op Samuels blog, of bij De Contrabas, of bij Jeroen Mettes (die ik niet persoonlijk ken)… Omdat ik hier mijn eigen podiummetje heb?
Hoe dan ook (4) — ik moet over mp3-blogs schrijven (deadline nadert), niet over poezieblogs.
Schitterend weer, bijna te warm zo voor een avond. 19.00 – 21.15. Had eerst niet eens zoveel zin, reed daarom een ander rondje dan gepland. Wilde aanvankelijk weer over Vise naar Dalhem en dan naar Mortier, besloot de andere kant op te gaan en sloeg vervolgens op goed geluk wat weggetjes in. Op een bepaald moment kreeg ik door dat ik een route aangegeven met een pijl en C (op de weg geschilderd) in tegengestelde richting kon volgen, (deed dat tot Paifve). Kanne – kanaal – Haccourt – Heure le Romain – Thier Amry – Rue Fragnay – Aaz – Hermee – Fexhe – Liers – Juprelle – Paifve – Glons – Boirs – Roclenge – Bassenge – Wonck – Eben – Kanne
Prachtig weer, 20 graden, zonnetje, windstil. 20.10 – 22.00. Kanne – sas – St. Pierre – Halembaye – Haccourt – ri. St. Simeon – Froidmont – Heure l’ Romaine – Rue Fragnay – St. Simeon – Boirs – Thiers Begot – Roclenge – Bassenge – Eben – Emael – Kanne
Summertime as performed live by Shelly Manne & his Men in 1956 and, played immediately afterwards by itunes, In the Black by Motorhead. Although these tracks are very different (fifties west coast bop versus rock-n-roll-heavy-metal), they also are in the same category — for me. Maybe both pieces exemplify ‘the perfect track’? Manne’s precise and subtile drumming propels what is basically just another version of a classic song, it ensures that what could have been dreary, becomes exciting to listen to. Motorhead is straightforward, completely formulaic, yet very exciting because it is thight and every note, every chord, every word comes at, well, the right moment. Is it simplicity? Not quite. Is it restraint plus exuberance? Maybe. Is it the miracle where a song that could’ve been just as easily boring, becomes an exciting piece of music? If that’s it, I want to entangle that ‘magic formula’, I’d like to know how it is ‘programmed’.
During breakfasts I’m reading ‘indeterminacy 1960-1970’ from Michael Nymans Experimental Music, Cage and Beyond, a book I’ve never picked up, because of my dislike for Glass & Nyman-styled minimal music. But this book is very good. (Read it, buy it). It gives an excellent overview of Cardew’s compositional strategies and formulas (excellent for the lay-musician that I am). I love Cardew’s The Great Learning (or what I’ve heard of it, the total piece runs on for several hours), and I’m inclined to say that it is actually one of the masterpieces of all times. It succeeds in totally transforming our idea of art. (And yes, it is possible to look beyond the Maoist ideology it was supposed to get across).
This is Cardew on discipline: “Discipline is not to be seen as the ability to conform to a rigid rule structure, but as the ability to work collectively with other people in a harmonious and fruitful way. Integrity, self-reliance, initiative, to be articulate (say, on an instrument) in a natural, direct way; these are the qualities necessary for improvisation. Self-discipline is the necessary basis for the desired spontaneity, where everything that occurs is heard and responed to without the aid of arbitrarily controlled procedures and intellectual labor.” (Nyman, p. 126)
This makes sense, certainly, in a musical context. (Probably can be ripped apart and de(con)structed totally when interpreted by some liberal/conservative against a Maoist/revolutionary prespective (bring on Pol Pot)).
So I’m wondering what the connection is between Manne’s Summertime, Motorhead and Cardew. (And no, I cannot substitute just whatever other track here, not Lady Fury ‘Too Much Drugs in Ur System’, Earl Browns ‘Octet 1 for 8 Loudspeakers’ or Camille’s ‘Ta Douleur’, to mention a few other tracks that I’ve recently downloaded and like very much). Not that there has to be a connection…
Cornelius Cardew: http://en.wikipedia.org/wiki/Cornelius_Cardew
Motorhead mp3 see: http://blog.wfmu.org/freeform/2006/06/dj_compilation_.html
Michael Nyman: http://www.cambridge.org/us/catalogue/catalogue.asp?isbn=0521653835
Perfect weer, 18 graden, zon, weinig wind. 19.45 – 22.00. Min of meer hetzelfde rondje als gisteren, maar dan andersom. En het was geen achtje, zoals ik dacht, maar anderhalve acht. Dat is voor het eerst, ooit. Kanne – kanaal – Visee – Bombaye – Warsage – Neufchateau – Val Dieu – Houliquette – Julemont – St. Andre – Chenestre – Dalhem – Bombaye – Berneau – Moelingen – Loen – Halembaye – Eben – Kanne
19.30 – 21.45 Heerlijk weer, zon, 15 graden, flinke noordenwind. Kanne – kanaal – Visee – Lorette – Dalhem – Chenestre – St. Andre – Charneux – Val Dieu – Aubel – St. Pietersvoeren – Schophem – stukje verkavelingsweg – St. Gravensvoeren – Moelingen – Lixhe – Lanaye – Kanne
Uh, undelete, please? I’ve accidentaly erased all the notes for my paper on mp3-blogs. I know how it happened. I think I’ll just start all over again.