Fietskamperen met R. deel II: terug. Nu koeler en beter fietsweer. Met pannenkoeken in Ouderkerk.

Fietskamperen met R. deel I: heen. Naar de nieuwe natuurcamping bij Vinkeveen. Alle bagage op de Bob omdat ik geen rekje had dat op R.’s fiets paste. Warm en zonnig.

Lampjes mee en laatste stuk bij donker. Heel laat avondritje op een wame augustusavond.

Klein avondrondje van half negen tot tien. Precies bij donker terug. Rustig zomerweer.

Motregenzondag. Grijs, nat en 20 graden. Rustig rondje, bijna niemand onderweg. Even kijken waar de nieuwe natuurcamping bij Vinkeveen ligt.

Zomerdonderdagmiddag. Even het Spanderswoud aantikken. Geen grote zin om te fietsen, de benen losmaken.

Laat avondrondje, lekker fris. Terug thuis van vakantie. Vermoeide benen rond laten draaien.

Kanaal van Nantes naar Brest en de Aleziou toet Lann Liskuiz. Natuurlijk was ik graag van Carantec via de voie verte (vanaf Morlaix) bijna helemaal onverhard naar Kerleo gereden; de spoordijk combineren met het jaagpad langs het kanaal van Nantes naar Brest. Maar dat zat er niet in. Dit was een mooi tochtje met een stuk langs het kanaal , door de Gorges de Daoulas en (over wandelpad) omhoog naar de prehistorische graven van Liscuis. (Eindelijk koeler en bewolkt. Beter fietsweer).

Klein ontdekkingsrondje vanuit Kerleo. (Eerste en laatste stuk staat er niet op: geen mobiele ontvangst aan het einde van de doodlopende weg). Eigenlijk te warm om te fietsen, zeker einde van de middag. Door het bos in de schaduw was het nog wel aangenaam. Naar het Lac de Guerlédan en terug. Met wat aardige klimmetjes.

Een laatste korte rit. Nog altijd felle zon en temperaturen ver boven de dertig graden. Nog eens wat touren in het dal van de Penzé. Reed op goed geluk wat kleine wegen in, wat in Bretagne kan betekenen dat je binnen een kilometer niet meer weet waar je bent en of je naar rechts of links moet bij de volgende kruising. De Fairphone startte wel drie of vier keer spontaan opnieuw op en ik weet dus niet meer hoe ik gereden ben.