Rondje Fort Diemerdam. Schitterend weer op de zondag. Tijd voor een rondje met R. op de aanhangfiets. Stops bij het Meerpark, naar zwanen kijken in de Diemerpolder, chocolademelk bij fort Diemerdam, en spelen bij Jeugdland.

Rondje Baambrugse Zuwe. Zonnige zaterdag. Laat in de middag. Licht van de lage zon. Weinig wind.

Haakje Horstermeer. Het haakje had een blokje kunnen zijn als ik het voetpad had genomen. (Ik wist niet dat dat kon). Vrijdagtochtje met zon en westenwind. Frisjes.

Hallo, ik ben geen foetskoerier… R. naar school brengen, naar station Duivendrecht, terug met een omweg want onhandig getimed, naar viool, naar zwemles en dan nog heen en weer omdat F. de kaartjes voor de voorstelling was vergeten… 30 kilometer…

Om de West. Harde westenwind en soms wat zon door de wolken. 5 graden. In de luwte van de stad naar het westen. Bij Schiphol een stukje dat ik nooit eerder reed. Wilde terug door het Amsterdamse Bos, maar precies daar trok een bui over. Dan maar via de Oeverlanden.

Rondje Witte Toren. Zal ik ‘m zo noemen? Rondje Witte Toren? Met het stuk Naardertrekvaart dat ik nooit rijd. Zaterdagmiddag, eerst flink wat westenwind, hoe verder naar het oosten des te minder wind. Zonnetje. (Beter dan de motregen van vanochtend).

Op de zaterdagochtend heen en terug naar Groeneveen voor het judo-examen van R.

Anderhalf uurtjes op de vrijdagochtend voor het gaat sneeuwen. (Tenminste, dat was de verwachting). Harde zuidenwind. vrieskou, een vaag zonnetje en sneeuwklokjes in het Amsterdamse Bos.

Een wel heel klein rondje, maar ja, meer tijd had ik niet. Zon en vrieskou.

‘Acht lezingen over het Nieuwe Klimaatregime’. Wat een plezier om dit in het Nederlands te lezen! Een groot deel van het betoog en de argumenten waren me al bekend. Ik las de oorspronkelijke Gifford lezingen (uit 2013) toen ze nog als PDF online beschikbaar waren, luisterde naar het hoorspel Kosmokoloss, nam verspreide Engelse artikelen van Latour door. Zoals de ideeën en argumenten in deze defintieve versie van Face a Gaia achter elkaar zijn gezet, in dit Nederlands van Rokus Hofstede en Katrien Vandenberghe, gaat het sprankelen, wordt het urgent, en zoveel makkelijke begrijpbaar. Het is niet moeilijk wat Latour hier uitlegt, het gaat alleen in tegen heel veel oude, vertrouwde, afgekloven en schadelijke concepten. (Voorbeeld: wat veel mensen als ‘religie’ beschouwen noemt Latour contra-religie). Dat vergt wat omdenken, maar eenmaal omgedacht is het helder, verwikkelt het één vanzelfsprekend met het ander. Veel inzichten uit Latour’s lange carrière komen in dit boek bij elkaar. Latour schetst hoe we ons de wereld kunnen (nee moeten) voorstellen. Ik las het in 1 adem uit.