Eigenlijk Vol III. Zelfde sessie als Vol I. Number Eight en Booker’s Waltz staan op deze. Vinyl kocht ik – inclusief hoes – ooit op een koninginnedag, 1986 denk ik.

Moet ik hier iets over zeggen? Klassieke opnames, de altsax van Dolphy knispert netzoveel als het tweedehandse vinyl, destijds zonder hoes gekocht. Booker Little is subliem. Waldron dronet op de ontstemde piano. En dan Richard Davis & Ed Blackwell. Dolphy speelt heerlijk ‘out’.

Lacy’s klassieke groep, met Osie Johnson, Jean-Jacques Avenel, Bobby Few en Steve Potts, en, tja, met Irene Aebi. Teveel Irene Aebi naar mijn smaak. Opnames uit 1986, en het is gewoon niet Lacy’s beste plaat — zoveel beter werk, vooral van een jaar of tien eerder. Best aardig om deze plaat nog eens te horen, maar de volgende keer zet ik een van zijn releases uit de jaren zeventig op.

Nog zo’n goedkope Italiaanse persing, een eerlijk gezegd kraakt en ruist deze wel erg, en er zitten wel vier tikken op. Waarschijnlijk te vaak gedraaid. Kan zijn, ik heb wel een zwak voor de tenorstijl van Wardell Gray, een van de overgangsfiguren tussen swing en bebop, hoewel, meer bebop dan swing. Vroeg gestorven en nooit heel beroemd geworden. De sessie met Twisted, Southside en Sweet Lorraine uit 1949 is een juweeltje. Nu ik dit weer draai blijk ik alles mee te kunnen neurieën. Deze plaat kraakt omdat ik m vaak heb gedraaid.

Zo’n slechte Italiaanse persing uit de goedkope en wat slordig samengestelde serie ‘Giant of Jazz’. Maar het zijn wel een aantal van de klassiekers uit de periode ’45-’48, met D.B. Blues. Toch maar houden.

De vorige LP die ik draaide, dat was op 7 september. Die dag zette ik deze LP naast de draaitafel. Pas vandaag draai ik ‘m. Tweedehands gekocht, natuurlijk er is wat ruis, de plaat kraakt hier en daar, maar vergeleken met de mp3s die ik normaliter draai is de geluidskwaliteit.. directer, dieper, prettiger op mijn oren – en dat voor opnames uit 1943 en 1944. De ene kant speelt ‘Pres’ met een erg fijn kwartet, met Johnny Guarneri (piano), Slam Stewart – die natuurlijk ook meeneuriet als hij strijkt – en Sid Catlett. (Kan me herinneren dat ik dat vroeger mijn favoriete swingdrummer vond). De andere kant is met de Kansas City Seven (Clayton, Dickie Wells, Basie, Freddie Green, een zekere Rodney Richardson en natuurlijk Jo Jones). Was helemaal vergeten dat deze LP ook alternate takes bevatte – beter, het presenteert de ‘original masters’. Lester Young is in topvorm. Van de liner notes: ‘Lester Young, whose solutions to the problems of improvisation have always seemed both instantaneous and effortless’. Houden, en vaker draaien. Krijg er een goed humeur van. Vooral van de eerste kant.

Here’s the call for the Sonic Acts Masterclasses – an excellent opportunity to ‘be educated’ by Goodiepal, CM von Hausswolff/Mike Harding, the Vasulkas, Tony Conrad and/or Trevor Paglen. Some are just one day, others stretch over several days. Info on: http://2013.sonicacts.com/programme/masterclasses/. Apply before the 5th of February!

Tonight: the opening of the Sonic Acts exhibition, The Dark Universe. With works of a.o. Matthijs Munnik, HC Gilje, Matthew Biederman, Felicie d’Estiennes Orves and more. And music by a.o. Raime, Peter Swanson For photos check: http://www.flickr.com/groups/sonicacts2013/.

See: http://2013.sonicacts.com/12-jan-opening-exhibition/

Nice mixcloud by Gonzo Circus’s Maarten Schermer for the opening of the Sonic Acts exhibition on January 12th: listen to it! (With Raime, Peter Swanson, Cut Hands & Lee Gamble).

Laat ik kort zijn. Beste festival tot nu toe. Kontraste 2012, 12–14 oktober. (En perfecte technische productie). (Volgend jaar zelfde weekend, 11–13 oktober, en, perfecte plek voor herfstvakantie, midden in de Wachau, sublieme wijn, en de tijd van ‘Sturm’).

Foto’s
Video’s

En ja, gecureerd door het Sonic Acts team – waaronder ondergetekende.