Rondje Baambrugge. Profiteren van het rustige herfstweer. Zuidenwind, 15 graden en een beetje zon door de wolken. Met een klein stukje mountainbiken.

Zondagmiddag. Als de zon schijnt (later weer regen). Klein rondje, tot Fort Nigtevegt en terug.

Zonneschijn na regen. Laagstaande zon over natte herfstwegen. Einde van de middag. Winkel – Baambrugge.

Rustige herfstmiddag. Met flinke zuidenwind. De kroeskoppelikaan was er nog. Kromme Mijdrecht. Laatste stuk pal van de wind af.

De wind nam af, en de zon kwam er door. Fijne zonnige herfstmiddag. Wat? Een pelikaan? In de Amstel, Ronde Hoep West, net voorbij Ouderkerk. Zie op waarneming.nl dat het een kroeskoppelikaan was. Zeer zeldzaam. (Of ergens uit een dierentuin ontsnapt?) (Had ik toch een foto moeten maken).

Na veel regen en wind. Einde middag (wintertijd alweer). Fris. Middelpolder, Holendrecht (van de wind af), door de Bijlmer terug (uit de wind), en een extra stukje aan het einde om wel de 30 te halen.

Rondje Fort Nigtevegt. Donderdagochtend. Voor het weer echt slecht wordt. Veel wind. Nog wat zon, aardig wat zon, en aan het einde, exact volgens voorspelling een bui met windstoten.

Een niet te vermijden bui. Woensdagmiddagtochtje, omdat de zon nog scheen en er slecht weer werd verwacht voor de komende dagen. Het werd bewolkt. Er hing in de verte een kleine bui. Langs de Kromme Mijdrecht reed ik net langs de rand van waar het wat regende. De bui was klein, de bui waaide niet over maar groeide. Ik dacht nog, ik kan er omheen. Ik keek op buienradar, en nee, er was geen ontkomen aan. Verderop scheen de zon nog, of weer. Even was het opnieuw droog, toen reed ik de regen in. Bij Baambrugge werd het ineens een wolkbreuk. Twee minuten. Volledig doorweekt. Bij Abcoude was het weer droog. Nu zijn al mn fietsen vies.

Terug thuis. Na de treinreis Almelo – Diemen toch nog even de fiets op voor een klein rondje.

Ik denk het mooiste ritje van het jaar. Vanwege de omgeving en het prachtige weer. Herfst op z’n mooist. Weer langs het Molenven, om voormalig vliegveld Twente, Oldenzaalse veen (nooit geweest), Losser, Gildehauser Venn (heel mooi), Bentheim (pad door het bos was net an met de racefiets, of eigenlijk niet), Lutterzand (veel te druk), en dan weer via de Hakenberg en de Everloweg, en nog met een mooi stukje bij Fleringen terug. Zo kreeg ik alsnog de herfstvakantie die ik me had voorgesteld.