Rondje voor het werk. Wolken, weinig wind en een heel klein beetje zon. (Na de eerste regen in meer dan een maand). 15 graden. Overdiemen, Fort Nigtevegt, Abcoude.

Warm. 22 graden. En harde zuidwestenwind. Snel een rondje Amsterdamse Bos en Aalsmeerderbrug.

Eén van mn all-time favorieten: het kwartet van Roscoe Mitchell uit 1967, nog voor het Art Ensemble en met Philip Wilson op drums. Zo fris klinkt het. De LP is het grijsgedraaide exemplaar dat ik jaren geleden voor een gulden van de bibliotheek kocht. De bas van Malachi Favors heeft nooit zo goed geklonken als hier, Philip Wilson is in topvorm, Lester Bowie speelt heerlijk net als Roscoe Mitchell, en dan is er de wonderbaarlijke vrije stroom van geluiden en geluidjes, en alle ‘little instruments’…

ESP-disk by Fontana. Klassieker. Wat een plezier om muziek van vinyl te spelen. (Wat een ellende om diezelfde muziek van youtube te spelen zoals ik de afgelopen dagen deed).

Zon en zomers. Nog één keertje een middag internetloos werken in het Amsterdamse Bos. Geen tijd voor een extra rondje.

Maandag. Te weinig tijd om naar Woerden te rijden, daarom Abcoude. Mooi zomerweer. Nog steeds. Wel voor het eerst weer met beenstukken vanwege de ochtendkou.

Rotterdam – Woerden. Zomerweer, nauwelijks wind, wel bewolkt, nog 20 graden. Het gaat steeds makkelijker lijkt wel.

Amsterdamse Bos. Met R. op de aanhangfiets. (23 graden maar geen water in het kinderbadje).

Amsterdam – Rotterdam – Amsterdam bij heel mooi zomerweer. Bij vrienden op bezoek – op hun volkstuin. Prachtig nazomer, nee hoogzomerweer. Tussen half twaalf en kwart over twee rijd ik heen, met wind tegen. Voor mijn doen erg snel – met een stukje (Alphen – Zevenhuizen) achter een toerclub (die me eigenlijk net te langzaam reed). ‘s Avonds terug. Pas vertrek om half zeven. Maar zulk mooi weer dat ik eerst besluit over Bodegraven naar Woerden te rijden – bij Boskoop is het al donker – en vervolgens om het hele stuk te doen. Zachte zuidenwind. Heerlijk om zo het landschap te doorkruisen. Geen maan, dus echt donker. (Enig gevaar blijven die enkele tegemoetkomende auto’s die groot licht voeren en je op slag stekeblind maken. Enige remedie is afstappen). Hoe warm was het? Om half zeven gaf een thermometer 27 graden aan. Later koelde het wat af en reed je soms even in kille koelte, om vervolgens onder bomen of in de beschutting van huizen weer in de warmte te rijden.

Wat nou, weer geen 100. Ik was ook nauwelijks 4 uur onderweg. Septemberdonderdag met zacht weer. Hoe oostelijker ik kwam des te warmer en des te meer zon. Op de Westerheide was het zomers. Lekker over de ‘strade bianche’ (schelpenpaadjes), het blijft een van mn favorieten – zeker in deze tijd van het jaar. Dus als ik een keer de kans heb, en het werk laat het toe…

Uurtje de tijd, einde middag. Bewolkt, weinig wind, 19 graden. (Eerder die dag veel zon en warm). Nog een poging tot een rondje IJburg, nu met 3 bruggen.