Lees net dat Joris van Groningen is overleden. Hij werd 50. Ken ‘m uit de tijd dat hij bij Perdu uitgever was. Hij was degene die ervoor zorgde dat de Nederlandse vertaling van Arno Schmidt’s Nobodaddy’s Kinder werd uitgegeven. Kwam hem de laatste jaren niet zo vaak meer tegen. Zo nu en dan – of misschien eens per jaar – een mailtje. Maar het was iemand die je niet vergat. Raar dat hij er nu niet meer is.

Mooi in memoriam hier: http://www.letterenfonds.nl/nl/entry/305/joris-van-groningen.

En Chrétien Breukers schrijft o.a. dit (en dat lijkt me helemaal waar): “Joris hield echt van literatuur, op een manier die nu al bijna ‘ouderwets’ is geworden en waarbij de gelezen teksten niet zozeer inwerken op het persoonlijke leven, maar er een onderdeel van zijn. Daarom maakte hij zich – niet ten onrechte – druk om een stroming die de literatuur een buiging wilde laten maken richting ‘de maatschappij’. Voor hem wáren ‘maatschappij’ en literatuur juist onlosmakelijk met elkaar verweven.” (http://www.decontrabas.com/de_contrabas/2013/03/joris-van-groningen-overleden.html).