Klassieker: Dolphy’s Outward Bound. Nog niet zo subliem als Out to Lunch – dat is dan ook één van de allerbeste platen ooit. GW en deze opname van Green Dolphin Street ken ik uit mijn hoofd. Erg goed baswerk van George Tucker, fraaie arrangementen en natuurlijk heerlijk spel van Dolphy – vooral op basklarinet.

(Mijn exemplaar is de helft van een Italiaanse dubbelaar uit de serie “Jazz é bello”).