Niet de voorgenomen 100 kilometer, maar een goeie schrijfdag is ook veel waard. Tot half acht zitten werken aan een artikel, daarna fietsen. Ideale dag. 20 graden, zon en de wind was bijna helemaal gaan liggen – een schitterende zomeravond. Gereden tot donker – 19.45 – 22.00.

Marcusstraat – Amstel – Ouderkerk – Abcoude – Baambrugge – Loenersloot – Loenen – Vreeland – Nigtevegt – kanaal – electriciteitscentrale – Diemerpark – Ringdijk – Marcusstraat

Eigenlijk had ik me voorgenomen om elke dag 100 kilometer te rijden (= de 4 dagen waarop F. in Ierland is) – maar ja, als de teller dan op 98 staat, rij je dan nog extra langs de Amstel op neer om boven de 100 te komen? Nee toch. 12.15 – 16.30. Erg harde noordwestenwind, soms zakte de snelheid beneden de 20 km/u. In het begin nog een paar regenbuien en een paar keer extra langzaam gepeddeld om de bui voor me voorbij te laten trekken. Best koud: beenstukkenweer, wel veel zon.

Verbazingwekkend hoeveel nieuwbouwwijken er de afgelopen 5 jaar zijn verrezen – en allemaal even ruim opgezet, dus ruimtevretend (Westwijk, Haarlemmermeerpolder, Leidsche Rijn) en hoe verbazingwekkend veel verd*mde golfbanen. (Littekens in het landschap). Allemaal zonder klasse, zonder visie, getuigend van een gebrek aan dromen en voorstellingsvermogen. “We” krijgen er wat natuurontwikkeling voor terug (plus fietspaadjes met te scherpe bochten).

Marcusstraat – Amstel – Ouderkerk – Abcoude – Baambrugge – Loenersloot – Oukoop – Boterwal – Portengen – Haarzuilens – Vleuten – Leidsche Rijn – Harmelen – Woerden – Houtdijk – Kanis – Mijzijde – Woerdense Verlaat – De Hoef – Amstelhoek – Veldweg – Ronde Hoep – Ouderkerk – Amstel – Marcusstraat

According to iTunes I am Felix Hess. I just burned an audio-CD with one 8 seconds track that I ‘composed’. I feed it into my computer and into iTunes and there it is: Air Pressure Fluctuations by Felix Hess, genre ‘unclassifiable’. In fact it’s 8 seconds of crackling at the end of a 7-inch vinyl of Gerard Souzay singing Schubert, doubled up twice (and recorded at both 33 and 45rpm).

But iTunes thinks its air pressure fluctuations.

Beautiful.

18 graden, flinke westenwind, later noordwest, na regen ‘s middag opklaringen en opnieuw fijn fietsweer. 13.30 – 18.00. Tussen Aalsmeer en Leimuiden opgereden met een man op ‘n mountainbike – gewoon kletspraatje. Mijn vraag naar routes werd heel nauwgezet beantwoord en hij beschreef me het hele rondje Nederland dat hij met z’n vrouw had gereden.

Marcusstraat – Amstel – Kalfjeslaan – De Poel – Bovenkerk – Oosteinderweg – Aalsmeer – Weteringbrug – Lisserweg – Lisserbroek – Beinsdorp – Hillegom – De Zilk – Ruygenhoek – blokje Noordwijkerhout – Langervelderslag – Zandvoort – Kransvlak – Haarlem – Veerplas – Zwanenburg – Lijnden – Schipholweg – Amsterdamse Bos – bosbaan – Kalfjeslaan – Marcusstraat

Should I apologize for only logging my rides and nothing else? I am busy with a lot of other things too, finally regaining ‘the right spirit’ to write, now that home feels like home, and focussed on making the deadlines after missing two important ones in the past months. (Something I feel rather bad about).

Reading a lot too. (I read through all the Maximus Poems, still pondering what I really think about that ‘epic’, and knowing that I will come back to it, since I do not really know what to think of it…).

And following the Tour de France. The Tour that shows how disastrous the situation is, ‘thanks’ to the war between the UCI and the ASO a.o. I don’t feel compelled to give my opinion, since everything is said, something eloquently by the cycling journalists. There is nothing to add. It’s war, all involved parties are hypocrites, the stakes are too high, the cyclists are too divided amongst themselves (and that is not only a matter of ‘old cycling culture’ against ‘new cycling culture’ – if it were only that, why doesn’t the new hero of Belgian cycling Tom Boonen take a leading role, to organize the riders?). The UCI might be too weak, but the ASO plays a dirty role too.

(They also have a problem with the lacking of a French ‘star’, for a long time now. How to sell the Tour in France when the French do not play leading roles?)

Just imagine: next year we will have three professional leagues, three circuits of races: 1. that of the UCI, consisting of the non-ASO-races, a truly international league; 2. that of the ASO with most of the European classic races with a long history, a mostly West-European league; 3. a new wild hyper-commercial league, backed by money from Astana and Tinkoff, plus some new sponsors and commercial television station, with as riders Vinokourov, suspended riders, and those who cannot withstand the call of money; races in Central Asia, Russia, Eastern Europe and closed circuits in Western Europe and the USA.

The wild league is of course open to any team, but the ASO and the UCI will forbid riders who compete in that circuit entrance to ASO and UCI-races. The Giro and the Vuelta wil probably join the ASO, but well, maybe they won’t?

Then the war will be really on. What races will the NOS and Sporza bring to us?

As disgusted as I am with this situation, I still love cycling (and pro-cycling) as much as ever. But I do not believe in a pure sport. I never have. (Benjo Maso’s analysis in I think a NRC-interview of a few days ago was of course very apt: the fictitious believe in a pure sport). “Cheating”, bending the rules, will always be part of cycling – certainly when it’s professional sport. There are those who play it fair – and I am always a fan of those riders. There are those who are sly in terms of tactics and I admire them (the ‘intelligent’ riders). And there are those who keep pushing the boundaries, who play on the edge, the ones of whom you suspect that their ‘medical preparation’ is “a bit too experimental”. (Like Riis’s in the past). I sometimes admire them, but it is an admiration, or maybe fascination is a better word, that comes with a certain abhorrence too.

By the way: it is said that Lucien van Impe is the only Tour-winner of the past 50 years not to have been involved in any doping issue ever. And Hinault I wonder? That analysis states that Hinault was the leader of a strike protesting doping controls. So he was involved in a doping story. If I remember well, that protest was not so much a protest against doping controls as such, but against the way they were conducted at that time. I am not stating that I am sure Hinault never used doping in his life (how could I know such a thing?), but it characterises the current state of cycling that even speaking up for one’s social and political rights makes one suspect.

&c.

What I wanted to do, is write a little ‘plug’ for an excellent book on cycling: Roule Brittania by one of the best (if not the best) cycling journalists of the moment: William Fotheringham (also author of Put me back on my bike, a biography of Tom Simpson). I am reading it at the moment – getting up to date on British cycling, enjoying the always present undercurrent of the cultural difference between continental and English cycling, a difference that continues until today, that colours the stories of Brian Robinson, Alan Ramsbottom, Tom Simpson, Barry Hoban and all those that follow. (I’m halfway, and will still get to read about Paul Sherwen, Graham Jones, Robert Millar, Sean Yates, Chris Boardman and David Millar).

(Of course I would have liked to read about Phil Edwards too – right hand of Francesco Moser in the seventies, in teams like Sanson – but this is a book on English riders in the Tour, so no Edwards here.)

Het is een matige zomer tot nu toe, maar wie niet al te kieskeurig is, vind prachtige dagen om te fietsen. Zoals vandaag: na regen in de vroege ochtend veel zon, een paar wolkjes, een harde westenwind (draaiend naar noordwest) en perfecte temperatuur (20 graden).

Richting Leiden – het kaartje verrast me: zo recht als de route in het begin op het doel af gaat: ik reed in het verleden zo goed als nooit tussendoor richting Aalsmeer (altijd of langs de Amstel, of langs de ringvaart om de Haarlemmermeer), daardoor kan ik de wegen er nog altijd niet uit elkaar houden… ik had dus nog een blokje via De Kwakel willen doen… Stukje Braasemmermeerroute is prachtig, al wilde ik een langer ‘ommetje’ maken, over Oude Ade. Ook bij Langeraar reed ik niet helemaal als gepland (ik wilde zuidelijker uitkomen) en bij Woerdense Verlaat vond ik het mooi geweest en reed linea recta (deels over de saaie kaarsrechte weg) terug.

Marcusstraat – Amstel – Kalfjeslaan – fietspad langs museumlijn – De Poel – Bovenkerk – Bloemenveiling – Kudelstaart – Leimuiden – Rijpwetering – Hoogmade – Woubrugge – Rijswaterswoude – Langeraar – Papenveer – Noordeinde – Zevenhoven – Noordse Dorp – Woerdense Verlaat – Wilnis – Waver – Ouderkerk – Marcusstraat

Vrijdagavond, 20.00 – 21.35. Zon, aangename temperatuur (21 graden) en westenwind. Ik schatte de route niet helemaal goed in – had tegen schemer terug willen zijn, nu was de zon nog niet onder.

Marcusstraat – Diemerpark – kanaal – Driemond – Gein – Abcoude – Winkel – Waver – Ronde Hoep – Ouderkerk – Amstel – Marcusstraat

Klein rondje, 17.30 – 19.00. Harde westenwind, bijna storm, zonnetje en wolken, 18 graden schat ik. (‘s Ochtends flinke storm, het leek wel herfst). Ik niet vaak in Waterland, het is niet mijn favoriete terrein. Toch is het er mooi en het uitzicht fenomenaal.

Marcusstraat – Ringdijk – Nesciobrug – Zeeburgereiland (heet dat zo?) – Schellingwouderbrug – Durgerdam – Uitdam – Poppendammerweg – Schellingwouderbrug- Indische buurt – Marcusstraat

Zondag. Weersverwachting: lichte buien, 21 graden. Lekker fietsen.

Bij het binnenrijden van Uithoorn twijfelde ik over de route: ik wilde via De Kwakel, maar daar hing een donkere lucht. Dan liever wat meer richting oosten. Het begon al te druppelen en ik stopte om een jekkie aan te trekken.

“Wordt dat de tweede?”
Vroeg een man met hond die juist voorbij kwam lopen.
“Het is jekkie aan, jekkie uit, weer waarbij je twijfelt of je beter je regenjack aan kunt houden, of dat je netzogoed zonder jack doorrijdt. Maar het is best lekker. En ja het wordt de tweede bui.”

Ik had er zin in.

Even verderop was de weg afgesloten wegens braderie ofzo. Daardoor verzeilde ik toch op de route naar De Kwakel. Het begon te stortregenen. Ik reed door. Ik ben niet van suiker, toch? Een minuut later begon het te hozen. Ik reed door. Ik was toch al nat. Even later ging het nog veel harder hozen en stortregenen. Eigenlijk was het gekkenwerk. Ik kan me niet herinneren ooit bij zwaardere regen te hebben gefietst. Centimers water op de weg, als ik de sloot in was gereden zou ik niet natter zijn geworden.

Het tijdsbesef verandert. Het lijkt wel alsof je al tijden door die infernale bui rijdt.

Objectief gezien duurde de bui van Uithoorn tot aan Blokland. Toen werd het droog. Ging de zon zelfs even schijnen. Ik stopte, deed mijn jack uit – de regen was er doorheengeslagen, maar tot mijn vreugde bleek er in mijn regenjack een droog petje te zitten. Mijn handen waren wit, blauw, paars en verkleumd. Ik had genoeg gefietst en zette koers terug naar Amsterdam – ook al omdat er vooruit, richting oosten nog zo’n bui hing.

De afstand en tijd zijn een beetje gegokt. Halverwege stond mn computertje een tijdje stil. Zaterdagochtend/middag, rondje over de Utrechtse Heuvelrug en om Hilversum. Heerlijk fietsweer, alleen maar zon en een ideale temperatuur (21 graden).

Marcusstraat – Diemerpark – Muiden – Weesp – Naardermeer – Naarden/Bussum – Naarden Vesting – Valkeveen – Gooilustroute – Hoge Vuursche – Lage Vuursche – Zwarte Berg – Corversbos – ‘s Gravenland – Ankeveense Plassen – Weesp – Diem – kanaal – Ringdijk – Marcusstraat

(Het valt me op dat ik na al die jaren nog altijd de route die ik rij niet exact kan plotten op de landkaart… Op de fiets vind ik bijna op gevoel mn weg, maar welke weg dat op de kaart is… Ik kan er wel achterkomen, bijvoorbeeld door er kaartjes van de ANWB-routes naast te leggen, en even wat beter na te denken – maar daar gaat het niet om. ’tis meer om het verschil tussen de beleving ‘op de fiets’, ‘in het landschap’ af te zetten tegen de 2D-representatie van een ANWB-kaart.)