Terug van Fransche Kamp XVI. Vroeg (relatief) in de ochtend terug naar Amsterdam, om R. op de trein naar oma te zetten.

Naar Fransche Kamp XVI. Eindelijk weer naar Fransche Kamp! De afgelopen dagen was er steeds iets anders te doen. (Oefenen met K., concert, werken). Ik was eigenlijk liever meteen na de vakantie weer naar de camping gegaan. Beetje verkouden en suboptimale conditie. Bewolkt en zon.

Klein rondje op de zaterdag, en boek mee. (Tijdje in het Amsterdamse Bos zitten lezen). Nu eens anders dwars door Amstelveen. Geen grote zin om te fietsen. (Hmm, ook lamlendig, verkoudheid? Opgelopen in het vliegtuig?)

Cappoquin – Cork. Fiets terugbrengen naar Cork (en dan met de trein naar Dublin). Prachtig zomerweer, zon, 20 graden, weinig wind. Deze route is mooier dan de weg die ik van Cork naar Middleton reed. Eigenlijk is het helemaal tot aan Cork heel rustig, en ook landschappelijk best oké.

Sean Kelly Tour of the Comeragh Mountains. Tour om en door de Comeragh Mountains, grotendeels de Sean Kelly Comeragh Challenge volgend. Bewolkt, 18 graden. Mooie route. Ik noem het maar de Sean Kelly Tour of the Comeragh Mountains ook al had ik niet genoeg tijd om ook nog via Carrick on Suir te rijden. Wel naar de watervallen van de Mahon. (Zo heet dat toch?)

Het rondje over The Vee – nu van de ‘goede’ kant, met de haarspelbocht. Mooi weer, met wat zon, en ja, alleen op The Vee een buitje.

An Cór & Na Comaraigh. Rondje over de ‘Vee’ en de Comeragh Mountains in echt Iers weer met alle soort zachte regen: die waarvan de straat niet eens nat wordt tot die je totaal doorweekt. Mist en regen in de bergen, in het dal soms droog, maar niet in Clonmel waar het ‘zeek’. Prachtige tocht. Was (vanwege het vooruitzicht van zeer matig weer) weggereden met als plan om de Vee te doen, en dan bij Newcastle te beslissen of ik nog meer zou rijden. Maar ik vond het heerlijk fietsweer, en het Ierse landschap in de regenmist mooi. Sean Kelly-terrein. De Vee (An Cór) is een leuke en mooie ‘col’ (het is een col). Ik blijk een steil rotklimmetje te hebben gereden, de Curraheenavower, waar ik op 12 seconden na een Strava top-tien-tijd neerzet. Huh? Eenmaal terug op de vakantieplek kwam de zon er door. 1600 hoogtemeters.

Cork – Cappoquin. Racefiets gehuurd bij McCarthy Cycles in Cork. Met de trein van Dublin naar Cork, en dan iets meer dan een uur lopen naar het bedrijventerrein net buiten de stad waar ik de fiets kon ophalen. Heel vriendelijke mensen, uitstekende fiets. (Alleen even wennen aan de omgekeerde remmen, voorrem niet links, maar rechts). Ik had vantevoren de route gemaakt en heel goed Strava en kaarten bestudeerd. Het stuk van Cork naar Middleton is inderdaad voor een fiks deel vrijliggend fietspad, maar de fietsroute is nog niet helemaal af, en echt mooi is het niet. Het stuk vanaf het station in Cork de stad uit is vreselijk, je zit de hele tijd vlak bij druk verkeer. Nou ja. De ‘windy road’ van Middleton naar Tallow is weer uitstekend. En hoe dichter bij Cappoquin, des te mooier het werd. Mooi weer gelukkig. De route bracht me inderdaad perfect op de bestemming, maar omdat de anderen (met de auto van Dublin naar Cappoquin) inmiddels bij F.C. waren (bij Mt. Melleray) reed ik nog even door, tot ik me. bij het zien van het bordje ‘County Tipperary’ realiseerde dat het een te lange tocht ging worden via Newcastle en omkeerde en alsnog direct naar de vakantiebestemming ging.

En weer terug Fransche Kamp – te vroeg wat mij betreft, maar ja.

Op de maandag toch nog een keer naar Fransche Kamp – eten met M. & M. Zomers.