Ouderkerkerplas. Laat avondrondje dan maar – eigenlijk het beste moment om te fietsen. Ruim voor donker terug.

Uitstekend uitleg van de achtergronden en geschiedenis van de vergeten en meestal verzwegen onafhankelijkheidsstrijd van West-Papoea: https://jacobin.nl/gijzelingen-in-west-papoea-zestig-jaar-verzet-zonder-gehoor/.
Mn vader (1942-2010) was er in 1962 (of 1961, dat zou ik na moeten zoeken), als diensplichtig militair bij de radiodienst, voornamelijk op Biak. Het verraad van Luns (de minister die toegaf aan de druk van Kennedy en de grotere belangen van geld en macht) – zo noemde hij het (Luns was sowieso niet te vertrouwen). Hij was sindsdien fel anti-Amerikaans (ook later als zeer gewaardeerd PvdA-politicus). Immers, in zijn visie was hij daar geweest om de onafhankelijksheidsstrijd van de Papoea’s te ondersteunen, en die waren verraden.
(Uit zijn schaarse verhalen was af te leiden dat de militaire organisatie een zootje was, – slechte of ontbrekende bevoorrading (geen eten), corrupte officieren, en een totaal zwijgen over Papoea-slachtoffers.) (Maar dat is hoe hij het voorstelde. Tropenkolder noemden ze dat).
Rondje Nieuwkoopse Plassen op de dinsdag dan maar. Voordat het gaat regenen. Zon, wolken en redelijk fris – tussen de 13 en 18 graden. Zuidwestenwind. Met aan het einde wat vreemde routekronkels om de 100 aan te tikken.

Rondje Nigtevegt. Net voor de regen thuis, maar de regen kwam niet, die bleef verderop hangen, het waren maar een paar druppels. Rustig weer, bewolkt en zo’n 18 graden.

De witte wieven trekken op. Kort en laat avondritje. Zon, na regen, De nevel trekt op uit de velden.

Weer terug van Fransche Kamp, met iets minder zware tassen en redelijk gunstige wind.

Eerste ritje vanuit Fransche Kamp. Tja, dan ga je eens wel door Maartensdijk en kom je in Groenekan uit. Grootste deel over overbekende onverharde fietspaden, en dus een klein stukje nieuw,en zelfs ‘nooit geweest’. Uitstekend fietsweer.

Naar de camping (met zware tassen) en meteen een rondje door het bos en over de heide – de zon kwam er door na een bewolkte dag.

Rondje Indijkpad. Middagrondje, kort. Klein beetje regen (eigenlijk niet de moeite waard, maar het weerhield me er wel van om een langere tocht te maken).

Eens in de zoveel tijd een kijkje nemen in het Westelijk Havengebied, de afvalverwerking, eindeloze industrieterreinen, containerterminals, LPG en benzineopslag, de schepen, het asielzoekerscentrum, de stukjes groen ook, het uitzicht op het Noordzeekanaal, de Strombolikade, het bijna volstrekt uitgewiste ADM-verleden. Pinksterzondag een goede dag: er wordt nauwelijks gewerkt, er is zo goed als geen verkeer. Een enkele fietstoerist, een paar bewoners van het AZC op de fiets, een enkele opgevoerde Opel die even komt brommen. Op de terugweg desolaatheid van een andere soort: ik rij tegen de flow van de bezoekers van Loveland in – honderden mensen eerst te voet, dan op de fiets, gekleed op een dag en nacht feesten, en allemaal zien ze er (voor mij) hetzelfde uit. (Van Spaarnwoude tot in het Rembrandtpark is de stroom te herkennen). Dan nog de Pinksterdrukte in de parken door. Als toeristische trip heel geslaagd.

43.35 new kilometers volgens Wandrer.earth