Ouderkerkerplas – Holendrecht. Vier op een rij, vier avondritje in min of meer hetzelfde gebied. Nu laat vertrokken, en dus korter.

Winkel – Waver. Nog een avondrondje. Iets eerder vertrokken, iets langer, en het was donker voor ik terug was. Lekker rustig, zo laat.

Iets eerder weg voor mn avondritje, nu tot Baambrugge en langs de Winkel terug. Op de vakantiefiets, want die heeft licht.

Laat avondritje, na de bui. Diepe plas bij de onderdoorgang van de snelweg. Om de Ouderkerkerplas. Net voor donker terug.

Rondje Sassenheim. Zomerzondagmiddag. Weer een route die ik al rijdend bedenk, met stukken door de Haarlemmermeerpolder, tot Sassenheim, langs de Leidse Vaart naar Haarlem en terug naar Amsterdam. (Weer over Damrak en Rokin, dat blijkt makkelijk en snel te zijn – geen auto’s, een fietspad met vrij zicht, nauwelijks andere fietsers, alleen grote drukte met voetgangers).

Bewolkt. Noordwestenwind. Dwars door Haarlem-Noord, naar Velsen. Daar ging de pont net weg. Geen zin om over de sluizen te gaan. Daarom terug via Spaarnwoude. Even kijken waar ooit het ADM was. Aan het einde een fikse regenbui, en dwars door de drukte van Pride-Amsterdam.

Nog eens een zomeravondritje, na een volle dag werken. Weer net voor donker terug – al was ik op de vakantiefiets met licht, 30 kilometer was mooi.

Fransche Kamp terug XXIII, om later naar Haarlem te gaan. Fikse wind tegen.

Naar Haarlem om G. te zien. Harde westenwind, dus flink moeten doortrappen om op tijd te zijn.

Amsterdamse Poort – Haarlemmerpoort. Het plezier van een fiets me goed licht. In de nacht terug naar Amsterdam. Wind mee. Bewijs geleverd dat het lijkt alsof je in de nacht sneller rijdt dan je werkelijk doet. Wind mee, ging lekker, ik dacht sneller te gaan dan op de heenweg, maar zie, heen en terugweg kostten me evenveel tijd.

Een vroeg avondritje, of was het een heel laat middagritje? Goed zomerweer, de bekendste wegen, tot aan Den Dolder, en de bekendste wegen weer terug. Klassiek dubbel rondje.

Eindelijk weer eens naar de Fransche Kamp.