Vrijdagochtend, harde zuidwestenwind die de wolken wegjaagt: zon en 19 graden. Sommige routes moet je meteen herhalen: weer via het Christoffer Plantijnpad en de Sloterplas richting west. Dan stukjes in de Haarlemmermeerpolder die ik wilde rijden. Best veel onverhard. Vrijwel stoplichtloos. Met Spotters Hill, de Groene Weelde, het hele Lange Pad. Venneperbos, was ik ook nooit geweest. Ontdekkingsrondje Haarlemmermeerpolder. Precies op tijd weer thuis.

Vandaag was de dag waarop ik eindelijk het volledige Christoffel Plantijnpad reed. Die stond al jaren op het lijstje. Een heel fijn fietspad door het groen. Ligt voor mij niet ‘logisch’ op een route. (Nou, misschien op deze). Dan om de Sloterplas naar de Tuinen van West en via de binnenkant van de Ringvaart en het Amsterdamse Bos terug. En met het fietspad over de Koekoekslaan, waar ik een ongelezen exemplaar van Castro Soromenho’s ‘Verloren land’ in zo’n boekenkastje vond. Zon en westenwind.

Bulderbos en om Schiphol. Westenwind, schoongewaaide luchten en de zon kwam er door. Mooi fietsweer. Zo’n tochtje waarna je zin krijgt om nu eindelijk eens een route te plotten met alle mooie stukjes Haarlemmermeerpolder: de fietspaden door de groengebieden en de oude hoofdwegen. En dan toch verzeild raken op dat ellendig lelijke stukje bij Rozenburg. De fietsknooppunten volgend, wel een stukje gereden waar ik nog nooit was geweest. (Terugkomen zal ik er niet snel). (Alsof ik niet al wist dat ik toch over de Geniedijk had moeten rijden). O, en maar 1 vliegtuig, dat maakt ook het hele verschil. (Het stonk ook niet zo erg rond Schiphol).

Tussen Alphen en Nieuwkoop. Oftewel een rondje Aarlanderveen. Om het – wat fietsen betreft – half-mislukte weekend goed te maken. Heerlijk fietsweer: stevige westenwind (tot kracht zes), bewolkt, soms wat zon en twee sputters regen.

Om de zondag goed te maken, een rondje in de avond. Nee, toch niet om Schiphol, in het bos is veel fijner, en omdat het nog niet donker was nog een extra lusje. Westenwind en een laat avondzonnetje. (In de ochtend was ik gaan fietsen. Na een kilometer wipte mijn voorband een metalen staaf(je) op die tegen de spaken en toen keihard tegen mijn scheenbeen sloeg. Omgekeerd uit voorzorg en ijs erop. De zwelling viel daardoor mee).

Klein rondje met vier bruggen. Had maar heel even. Voor het eerst dwars door de Krijgsman (oeps, verkeerde weg). Nesciobrug, brug over de snelweg, spoorbrug, Veeneikbrug.

Te warm in de zon maar met dat beetje wind aangenamer fietsen dan verwacht. Met de omweg door het Schinkelbos lezen in het Amsterdamse Bos.

Onder de bomen is schaduw. En die bomen staan langs het Amsterdam-Rijnkanaal. In de zon was mij het veel te warm.

Even heen en weer naar het Amsterdamse Bos om daar een paar uurtjes internetloos te tikken.

Rondje grasland. Soort van klassieker – waarop verschillende variaties mogelijk zijn. Deze is er eentje die grotendeels populaire fiets-, wielren- en motorrijdersroutes vermijdt. Zon. Best warm. Zuidenwind.