Ik download veel pdfs en epubs. Ik bewaar ze bijna allemaal. Ik heb er geen vertrouwen in dat dit materiaal over een paar jaar nog steeds zo gemakkelijk toegankelijk en vrij beschikbaar zal zijn. Inmiddels heb ik zo’n grote verzameling dat ik hem niet meer op mijn laptop kan bewaren. Ik save ze naar dropbox en naar externe harde schijven. Een groot deel van de pdfs en epubs open ik niet eens. Ik klik ze aan als ik ze download. Ik download ze als het boeken zijn die ik misschien ooit zal willen raadplegen en ook als het klassiekers zijn. Soms bewaar ik ze met het oog op mogelijke toekomstige interesses, of ook omdat ik me kan voorstellen dat R. er later blij mee zal zijn. Boeken die ik wel nu wil raadplegen bewaar ik nog een tijdje op mijn laptop. De pdfs in een mapje ‘lezen’, de epubs importeer ik in Calibre. Zo nu en dan loop ik die mapjes door, en delete wat ik nu toch niet lezen zal. Een enkel boek lees ik daadwerkelijk.

De lijst is een lijst van verlangen. Dit zijn de boeken die ik zou willen lezen – helemaal, of gedeeltelijk –had ik alle tijd van de wereld. En de boeken die ik lezen wil of moet raadplegen met het oog op onderzoek voor Sonic Acts of andere projecten. Een overzicht van leesverlangen. Een overzicht van latente, actuele en toekomstige interesses. Of een onderzoek van wat me werkelijk interesseert. Ik moet opschonen. Samenvatten. Onthouden. Deleten. Anders blijft er te veel hangen.

Sophie Podolski: Le pays où tout est permis

Haar boek komt, als ik me niet vergis, voor in het werk van Bolaño. Ze is onbekend. Ik lees een paar bladzijden. Begrijp wat Bolaño aantrok. Een bepaalde mythe van onschuld, levensgeluk, drugs, vrijheid, gekte. En ten onder gaan. Zo goed is mijn Frans niet. (Maar ik zoek wel een en ander op het internet en vindt intrigerende obscure pagina’s). Delete.

Jeffrey Jerome Cohen (ed): Animal, Vegetal, Mineral: Ethics and Objects

Over planten en mineralen. Ik zal het nooit lezen. Het is alweer van 2012 en ik heb het waarschijnlijk al 3 keer gedownload met het plan het te gaan lezen. Wel onthouden met het oog op Sonic Acts en mochten we iets doen met ‘the intelligence of plants’ of bioacoustics. Delete.

Dobrenko & Tihanov (eds.): A History of Russian Literary Theory and Criticism

Ja, ik wil beter inzicht krijgen in de geschiedenis van de Russische literatuur – effect van mijn korte reizen naar Rusland, en interesse in Putin – zonder al die romans te moeten lezen. (Dostojevski, bête noir, nooit een roman uitgelezen; Anna Karenina en Oorlog en vrede nooit gelezen). En hoe zit dat met de bloeiende Russische literatuurtheorie, de formalisten, de Russische revolutie, het contact met de avantgarde (een ook Majakovski nauwelijks gelezen, Charms, nauwelijks gelezen), Sjklovski, Tynjanov, Bachthin, Lotman. Ik neem de inhoudsopgave door. Nee, ik zal dit nu niet lezen. Ik wil het wel lezen. Zoek op Lotman. Ik moet opruimen. Delete. Nee, toch niet. Ik blijf toch literatuurwetenschapper. Keep. // Veel later: hier en daar wat lezen en zoeken op Sasha Sokolov. Ik krijg wat overzicht. Delete.

Paulette Rothbauer, Kjell Skjerdingstad &c. (eds): Plotting the Reader Experience

Ik blijf literatuurwetenschapper: een boek met een titel als dit belandt zeker in de folder ‘lezen’. Over de praktijk van het lezen – afgaande op de inhoudsopgave. Dus heel relevant met betrekking tot de aantekeningen die ik hier maak. Zal ik ooit de tijd hebben om er wat in te grasduinen. Ik betwijfel het. Toch moet het nog even in deze folder blijven zitten. Anders vergeet ik het bestaan van dit boek. Keep.

Sasha Sokolov: Between Dog and Wolf

Om mezelf eraan te herinneren dat ik dit lezen wil. De grote in het Westen grotendeels vergeten Russische schrijver Sokolov. Pasha begon erover. Ik kocht via marktplaats de enige Nederlandse vertaling van zijn werk: School voor gekken. Nooit heruitgegeven. Waarschijnlijk nooit meer dan 100 exemplaren van verkocht. Delete. Hmm. Nee. Nu lezen. Maar zoveel tijd heb ik niet. Er zitten nog zo’n 100 pdfs in deze folder, en meer dan dat aan epubs in Calibre. Inleiding lezen. Doorbladeren. Nee, dit zal ik niet lezen, om dit te genieten moet je Russisch kennen. Delete.

Csaba Bekes &c. (eds.): The 1956 Hungarian Revolution

Plotse interesse in de timeline van de ontwikkelingen in het Oostblok en het Warschaupakt. Hoeveel weet ik er eigenlijk van. Daarom belandde dit in ‘lezen’. Nee niet nu. Gooi weg. Het blijft anders als een gewicht aan je hangen. Delete.

Vojtech Mastny: A Cardboard Castle

Nog een boek over het Warschaupakt. Niet nu. Delete.

Sasha Sokolov: In the House of the Hanged

Zie boven. Dit mogen dan essays zijn (grotendeels). Ik zal het niet lezen. (Ik kan zijn zinnen niet volgen). (Het wordt heet gewrocht in vertaling, ik stel me voor dat het meer vloeit of gekkigheid is in het Russisch). Delete. Nee, ik wil dit lezen. Nee, dit moet je niet lezen – vertaald Russisch in het Engels. Lees liever de Nederlandse poëzie die je nog lezen wilt. Delete.

Theresa Lillis: The Sociolinguistics of Writing

Ja, hmm. Dit wil ik weten. Maar zal ik er de tijd voor hebben. Ooit een uur of wat aan besteden. Studeren, meer studeren. Soms een paar uur voor inruimen – in plaats van dwangmatig nog meer boeken te downloaden. Keep. / Natuurlijk wil ik dit weten. Ik zal er niet aan toekomen. Delete.

Christian Oppermann: Uprising in East Germany 1953

Zie boven. Maar ook bewaard omdat het een belangrijk moment is in de ontwikkeling van het schrijversschap van Uwe Johnson en ik niet precies weet om wat voor gebeurtenis het ging. Al ingekeken. Delete.

Ceslaw Milosz: The Mountains of Parnassus

Een roman. Nee. Dat lees ik beter in een Nederlandse vertaling. Deze of een andere. Dat ik Milosz nog lezen moet (of kan) zal ik niet vergeten. Hoewel, nee – dit blijkt science fiction te zijn. Dat wil ik wel nu lezen. Nu, wanneer is dat nu? OK, dat nu is nu. Nu. Inleiding van de vertaler scannen, inleiding van Milosz. Genoeg. Begrijp het, de positie. Literair erg goed. Verder irritant conservatief. Delete.

Terry Eagleton: Materialism

Waarom heb ik nooit wat van Eagleton gelezen (behalve artikelen). Omdat het te Engels is. Te Brits in zijn communisme of Marxisme. Deze dan lezen om er eindelijk vanaf te zijn, of weet ik al wat hij wil beweren? Heel goed: ‘It was at the point when certain more ambitious forms of radical politics seemed to have faltered, rebuffed by powerful right-wing forces, that historical materialism began to give way to cultural materialism’. En dat wil Eagleton terugdraaien, terug naar de werkelijk politieke radicaliteit, voorbij cultureel materialisme en eenentwintigste-eeuwse identiteitspolitiek. Ik neem het eerste hoofdstuk door. Het tweede scan ik. Het derde – Marx als zintuigelijk materialist. ‘Marx saw himself as inaugurating a new style of materialism. All previous materialism, he claims in the first of his theses on Feuerbach, has made the mistake of conceiving of ‘the thing, reality, sensuousness . . . only in the form of the object or of contemplation, but not as sensuous human activity, not subjectively’. His compatriot Ludwig Feuerbach was right, he maintains, to start from the corporeal nature of humanity. The problem was that he did not grasp this nature as active. For him, as for the empiricists, the senses remain essentially passive organs, whereas for Marx they are constitutive features of human practice, modes of engagement with the world.’ Goede filosofieles. Eagleton is een typisch Britse ‘staunch’ Marxist met een boel humor. Dan delete. Nee, wacht, hier is de bron voor Morton’s focus op esthetica: ‘Marx even speaks of the senses as being ‘theoreticians in their immediate praxis’, meaning that, like theoretical reflection, they are able to relate to objects for their own sake, rather than for some functional end. The model for this is the aesthetic. To see something aesthetically is generally assumed to mean seeing it contemplatively; but for Marx the true opposition is not between the practical and the aesthetic, but between both of them on the one hand and the instrumental or utilitarian on the other.’ & ‘Our sensory capacities, Marx argues, are not fixed and given, but have a complex history of their own. They evolve as humanity sets to work on the material world, transforming its own sensory constitution in the process. The body, a natural phenomenon, is thus also a social product, as are most of the things we see, touch and taste.’ Hoofdstuk over Marx is erg goed. ‘To begin from human agency is to dismantle the distinc- tion between subjects and objects, since practice is a material, objective affair, yet one inscribed with spirit (motives, values, purposes, interpretations and so on). It is also to relax the tension between Nature and history, given that the body belongs to both spheres simultaneously.’ & ‘True human activity, by contrast, is a question of praxis – of the free realisation of one’s sensory and spiritual powers as enjoyable ends in themselves. Its model for Marx is the work of art.’ & ‘Marx’s attitude to philosophy is strikingly similar to Wittgenstein’s. Both men believe that it is essential only when things have gone awry. Our relation to the world, Marx insists, is not in general a theoretical one; but there are times when we need to indulge in this abnormal form of discourse, if only to arrive at the point where we can throw it away.’ Maar ik laat de hoofdstukken over Nietzsche en Wittgenstein ongelezen. Doorgenomen. Goede introductie op Marx. Delete.

Paul Youngquist: A Pure Solar World

Vast een mooi boek over Sun Ra. Niet voor nu. (Ik moet het boek over de banjo nog uitlezen). Sun Ra vergeet ik niet. Delete.

François Dosse: A History of Structuralism Vol. I & II

Wil ik al heel lang lezen. Culturele context. Benieuwd. Gaten in mijn kennis vullen. Positie bepalen. Het is een belangrijk fundament van mijn denken over literatuur – via de colleges semiotiek die ik in 1985/1986 volgde, colleges die al wel de kant uitgingen van poststructuralisme, maar nog stevig verankerd waren in structuralistisch denken. Volume I moet ik ook nog ergens hebben. Nee, niet. Vinden. Downloaden. 1966 is het kantelpunt van het structuralisme – het jaar van mijn geboorte. Introductie lezen. Goed geschreven. Hoewel ik niets moet hebben van psychoanalyse (gewoon de hoofdstukken over Lacan overslaan) interesseert dit culturele moment me. Beide nog even bewaren… Ik begin zelfs te lezen – (sla over wat ik al weet, scan alinea’s en lees soms hele hoofdstukjes). De platheid van de lacaniaanse psychoanalyse slaat me ook nu weer in het gezicht: hoe kunnen mensen in deze pseudowetenschappelijke charlatanerie geloven? Hoe kan het dat hij zo’n invloed uitoefende? Het is de onbegrijpelijke kant van het structuralisme, een verborgen kant die helemaal in de openheid staat. Lacan zelf lijkt het meest op een geldbeluste goeroe van het slechte soort. Wonderlijk. Dan lees ik liever over Roland Barthes. Ik werk bladzijde na bladzijde ‘af’, op zoek naar inzicht, naar opvallende aspecten. Afrikaanse culturen lieten zich niet in het structuralistische kader inpassen. Tel Quel was bijna terroristisch. En een uitwisseling met niet-Franstalige theorie ontbreekt vrijwel volledig. Nergens een woord over wat er in Duitsland gebeurt (ja ze lezen Marx en Freud en Nietzsche), geen woord over de Angelsaksische traditie. Als er uitwisseling is dan is het binnen antropologisch onderzoek. (Ja, wat later gaan ze naar de VS en spreken slecht Engels). Geen verrassingen ook als ik wat pagina’s aandachtiger lees: Foucault en Barthes blijven in alle opzichten mijn favorieten. Lacan is een oplichter en in zijn wetenschappelijkheid een amateur (in de slechte zin). Althusser mag er dan voor hebben gezorgd dat we Marx weer zijn gaan lezen, verder komt hij op mij over als een weinig origineel en niet zo interessante denker. Levi-Strauss is een grootheid. Jakobson de stille theoretische kracht. Het zijn de figuren aan de rand die intrigeren: Ricoeur, Leroi-Gourhan. Tot Julia Kristeva naar Parijs komt is het een puur mannelijke aangelegenheid. Ook intrigerend, hoe de verhouding van het structuralisme tot de dimensie van de geschiedenis het postmodernisme voorbereid, en de burger tot consument maakt – zonder verleden geen toekomstvisie. Lefebvre blijkt dat al rond 1966 zo geanalyseerd te hebben. Lyotard. En zo ben ik bij het moment dat mij gemaakt heeft. Deel I helemaal doorgenomen. Delete. Daarna deel II ook doorgewerkt, nog iets sneller. Veel weet ik al. Deleuze en Guattari spelen een opvallend kleine rol. Dosse laat het eindigen met de opkomst (of terugkeer) van de dialoog. Delete.

Amitav Ghosh: The Great Derangement

Dat hoor ik gelezen te hebben. Kort genoeg. Keep.

Intercalations

Twee nummers van dit tijdschrift. Deze moet ik op z’n minst doornemen, mogelijk staan er interessante aanknopingspunten in voor Sonic Acts of ander onderzoek. De ene gaat over boeken en bibliotheken – die wil ik uit eigen interesse lezen. De andere gaat over dieren. Hmm. Doornemen. Later. Keep.

Sean Cubitt: Finite Media, Environmental Implications of Digital Technologies

Cubitt wordt wel door anderen gelezen en door anderen uitgenodigd. Ik ben niet meer zo geïnteresseerd in het gezichtspunt van de media studies. Zijn gloednieuwe boek. Ik zal er nooit aan toekomen. Inhoudsopgave doornemen. Archival film. Nee. Energie nodig voor server farms. Hmm. Politiek van olie. Hmm. Lijkt erop dat hij een intrigerend argument opstelt. Grr. Maar ik zal er nooit aan toekomen. Nog wat lezen. Conclusie. Jammer dat ik geen tijd heb om dit te lezen. Delete. En werkelijk waar, ik haal het toch weer uit de prullenmand. Dan zoeken op Latour, Marres, Whitehead, Morton, Gabrys en constateren dat Cubitt in een filosofisch veld zit dat me inderdaad niet meer zo interesseert: media studies. Allright: delete.

John Neubauer: The Exile and Return of Writers from Eastern-Central Europe

Mijn promotor. Waar ik om eerlijk te zijn weinig aan had. (Wat uiteindelijk ook tot wrijving leidde). Een heel aardige man, Hongaarse achtergrond, in de VS opgegroeid, in Amsterdam terecht gekomen. Als literatuurwetenschapper en zeker als vakgroepsvoorzitter eerder een lichtgewicht. Ik zag ‘m tot vorig jaar nog wel eens hardlopen langs de Amstel, al ver boven de zeventig. En dat is het dan: één redelijk goed boek over adolescentie in de modernistische roman geschreven, en dit boek samengesteld. Jaren lang zonder een spoor achter te laten redacteur van Poetics (als ik me niet vergis). Theoretisch nam hij een soort middenpositie in tussen hermeneutiek, new historicism en een wat striktere wetenschappelijk aanpak. Geïnteresseerd in Goethe en in natuurkunde. Had ook onderzoek gedaan naar Lukacs – het enige moment waarop ik hem enthousiast heb gezien: toen hij vertelde onbekende brieven van Lukacs te hebben gevonden. Niet opgewassen tegen de universiteitspolitiek en zeker niet tegen het intrigeren van Mieke Bal. Nu ik zelf boven de 50 ben heb ik ineens met hem te doen. Maar hallo, hij woonde wel in een vier verdiepingen hoog heel pand aan de Prinsengracht. En hij heeft jarenlang zonder enig probleem en zonder buitengewoon hard te werken een baan als professor gehad. Hij was te aardig. Misschien dat Guido Snel – vertaler – meer aan hem heeft gehad. Naar dit boek was ik dan wel weer benieuwd. Een 600+ pagina’s dik compendium. Naslagwerk. Ik ben slecht op de hoogte van de Oost-Europese literatuur, van de culturele situaties, en helemaal niet van de Hongaarse. Ik wil dit weten. Ook omdat ik geïnteresseerd raak in de figuur van de balling. Keep. / Nee. Een maand later: Delete.

Sean Cubitt: The Practice of Light. A Genealogy of Visual Technologies, from Print to Pixels

Een eerder boek van Cubitt. Sonic Acts materiaal, maar niet mijn onderwerp (meer, niet op dit moment). Dit is voor anderen. Ik focus op literatuur, het schrift, techniekfilosofie, sociologie. Niet op film, animatie, beeld en beeldtechnologie. Anderen moeten dit lezen. Ik blader het even door. Delete.

Paul Steinbeck: Message to Our Folks

Net uitgekomen. Boek over het Art Ensemble of Chicago. Wil ik lezen, voor het plezier. En dan weer alles van het AEC beluisteren en alles van Roscoe Mitchell en Lester Bowie en hun opvattingen van geschiedenis van vernieuwen van de traditie weer horen en begrijpen. Keep. // Later: uitgelezen. Delete.

Kwasi Konadu: The Ghana Reader. History, Culture, Politics

Mezelf herinneren aan de gaten in mijn kennis en de gaten van het westers perspectief. Doorbladeren. Bronteksten over de geschiedenis van Ghana. Ik wil ‘m deleten maar ik wil er ook wat van lezen. Keep.

Arnold Hughes: Marxism’s Retreat from Africa

Nee, nee. Is een Routledge Library Edition. Elektronische heruitgave van een boek voor de echte specialisten. Over dit onderwerp lees ik graag een kort recent artikel van een pagina of 10. Niet dit. Delete.

Elena Ledeneva: How Russia Really Works

Ja, dat wil ik ook weten en interesseert met des te meer na mijn bezoeken aan Moermansk en Nikel. Ik neem de introductie en zelf het eerste hoofdstuk snel door. Sociologische analyse. Delete.

Chris Hertzfeld: Wattana, an Orangutan in Paris

Dit boek viel me op. Bewaard omdat ik er aan herinnerd wilde worden. Dat werkt. Ik zou het anders absoluut zijn vergeten temidden van die honderden boeken die ik de afgelopen maanden download. Bewaard in het kader van onderzoek voor een volgende Sonic Acts. Ik blader het door en lees een stuk van de epiloog. Misschien is dat genoeg. Delete.

Mark Scroggins: The Poem of a Life: A Biography Louis Zukofsky

Ik probeer al heel lang Zukofsky te lezen en te begrijpen waarom hij zo ontzettend belangrijk is voor al die dichters die ik hoog schat. Hij is een vreemde eend in de bijt. Niet alleen omdat hij communist was. Ik hoop via het lezen van zijn biografie meer toegang te krijgen tot de gedichten, zodat ik eindelijk eens alles van A zal lezen. Keep.

Daniel Brayton: Shakespear’s Ocean. An Ecocritical Exploration

Ecokritiek. Ik moet gewoon één goed boek lezen dat me een overzicht van en inzicht in ecokritiek verschaft. Tot nu toe vind ik het te vaak een zwakke vorm van literatuurwetenschap, één die te veel blijft hangen in een soort thema-analyse. ‘This book explores the historical, textual, and material relationship between William Shakespeare and the global ocean.” Zeker interessant, maar waarom zou ik dat nu lezen – wachten tot ik met Shakespear aan de slag wil. Hoewel – een paar paragrafen uit de inleiding wekken mijn interesse – misschien is juist dit een boek die me inzicht geeft in de transformaties van de zestiende eeuw. Keep.

Chen Chen: When I Grow Up I Want to Be a List of Further Possibilities

Steengoede titel voor poëzie. Ik download best veel hedendaagse Amserikaanse poëzie, maar heb geen enkel idee wat er wel toe doet en wat niet.  (Ik ken alleen de Nederlandse poëziebiotoop). Doe ik er goed aame te beperken tot Nederlandse poëzie en een paar dichters met wie ik me verwant voel, en de klassiekers (voor context). Je kunt niet alles lezen. Delete.

Kai Hammermeister: The German Aesthetic Tradition

Ja, ik wil een boek lezen over de Duitse Romantiek. Eén dat dieper graaft dan dat boek van Safranski dat ik al eens doorwerkte. Ah, dit is een overzicht van Duitse filosofie van Baumgartner tot Adorno. Lijkt middelmatig geschreven. Delete.

Jed Rasula: This Compost. Ecological Imperatives in American Poetry

Zeker een onderwerp dat me interesseert. Al uit 2002. Essays, artikelen, een soort bloemlezing over Amerikaanse poëzie uit de Black Mountain traditie. Iets van lezen. Keep.

Timothy Clark: Ecocriticism on the Edge

Ondertitel: The Antropocene as a Threshold Concept. Zoveel boeken nu met zo’n ondertitel. Dit is een soort overzichtswerk. Niet heel origineel (in tegenstelling tot Tim’s werk). Nee, ik hoef dit niet te lezen. Dit is de conclusie: ‘At the same time, the stakes of the Anthropocene are so extraordinarily high – a sixth mass extinction event that, over the very brief geological timespan, could well see the extinction of a large percentage of life on Earth – that any text which simply perpetuates long-dominant assumptions about humanity and human society (and which do not?) must come to seem suspect.’ De rest is komt bij snel scannen op mij over als tamelijk vermoeide en vermoeiende ‘literary theory’. Ok. Delete.

John Felstiner: Can Poetry Save the Earth?

Ondertitel A Field Guide to Nature Poems. Dat is vast de reden dat ik ‘m bewaarde. Lange essays over beroemde en minder beroemde natuurgedichten. Erg Angelsaksish (Amerikaans) gericht. De korte conclusie doet vermoeden dat het totaal conventioneel is. Delete.

Samuel R. Delany: Times Square Red, Times Sqarue Blue

Het is bijna altijd een plezier om Delany te lezen. Om zijn stijl – zo simpel zo bijna genre-fictie-achtig, en toch altijddiepgravend. Maar ik denk niet dat ik – bij zijn enorme productie – ooit zal toekomen aan deze essays over New York. Delete.

Samuel R. Delany: Silent Interviews

Interviews met Delany zijn vaak helemaal fijn leesvoer. Ik zal ze niet allemaal lezen, ik wil er wel een paar lezen. (Controleren of ik het boek niet zelf bezit – ik meen van niet). Keep.

John Corbett: Microgroove. Forays into Other Musics

In het vakje: boeken over muziek. (En uit dat vakje moet ik nog steeds belangrijke boeken eindelijk uitlezen, of eindelijk beginnen te lezen). Ah, deze gaat vooral over jazz, met stukken over Roscoe Mitchell en George Lewis. Wat uit lezen. Keep. / Later een aantal dingen uit gelezen en niet heel enthousiast. Delete.

Scott McClintock & John Miller (eds.): Pynchon’s California

Natuurlijk, alle studies over Pynchon wil ik lezen. Maar ik kan ze niet allemaal lezen. Dan vallen zeker die over zijn Californië af. Al wil ik dat artikel over Against the Day wel lezen. Keep. Lees het artikel over Against the Day half (op 19 juli). Delete.

Mehdi Belhaj Kacem: Transgression and the Inexistent

Een filosoof van wie ik niets gelezen heb. Benieuwd, al denk ik dat het niks is voor mij. Keep.

Eben Kirksey: Emergent Ecologies

Lezen. Keep.

Michel Pastoureau: Black. The History of a Color

Goed dat ik zo nog eens herinnerd wordt aan dit boek. Delete.

Maik Fielitz (ed.): Trouble on the Far Right

Artikelen over rechtse strategieën in de contemporaine Europese politiek. Daar lees ik vanzelf al genoeg over. Daarom ook diepgravende analyses lezen? Nee. Herinner me dat ik dit boek heb als ik ineens iets wil lezen over rechtse politiek in Roemenië bijvoorbeeld. Delete.

Stefan Helmreich: Sounding the Limits of Life

Essays in the Antropology of Biology and Beyond. Belangrijk boek. Anderen zullen dit lezen. Ik zal me herinneren dat het bestaat. Delete.

Elizabeth Troesch: Before Einstein

The Fourth Dimension in Fin de Siècle Literature and Culture. Hmm. Ik vrees dat dit me vooral interesseerde door wat Pynchon doet in Against the Day. Te veel voor nu. Over William en Henry James lees ik wel in een andere context. Delete.

Ali Kadri: The Unmaking of Arab Socialism

Ja, nog een onderwerp dat me hoogst interesseert. Wie weet lees ik er nog eens een (kort) boek over. Nu niet. En dit is veel te gedetailleerd. Te economisch. Voor specialisten. Helaas, dat ben ik niet. Delete.

Donald A. MacKenzie (ed.): The Social Shaping of Technology

Mooie ondertitel: ‘How the Refrigerator got its Hum’. Daarom bewaarde ik ‘m. Al een oudere bloemlezing – en juist daarom staan er een paar artikelen in dit ik toch wil inzien. Keep.

Richard P. Gabriel: Patterns of Software. Tales from the Software Community

Wil ik ook lezen. Omdat het over schrijven gaat. Al uit 1996. Toch even houden. Of nee. Ik zal het nooit lezen. Delete.

Kirstin Dyck: Reichsrock

Boek over rechtsradicale punkrock en metal. Interesseert me. Foute types. Skrewdriver. Mocht niet worden gedraaid. Banned. En ook basis van nieuwrechts en alt-right. Maar zal ik het lezen? Ik kan me niet overal in verdiepen, en heb al besloten niet dieper te duiken in alt-right dan wat ik weet via Florian Cramer en wat essays die het laatste jaar zijn verschenen. De analyses zijn wel helder. Twee hoofdstukken snel doorgelezen. Delete.

David Alderson & Robert Spencer (eds.) For Humanism

Waarom zit dit in deze folder _lezen? Waarschijnlijk omdat ik hoopte er namen te vinden voor de Sonic Acts lezingen. Hmmm. Ik ben al lang niet meer gevraagd om input. Delete? Het uitgangspunt interesseert me wel: de andere geschiedenis van het humanisme. Toch houden? Ik heb nu al 3x het begin van de introductie gelezen. Maar misschien is dat ook genoeg. Hmm. Erg een theorie-interne discussie. Delete.

Romana Karla Schuler: Seeing Motion

‘A History of Perception in Art and Science’. Klinkt als een overzicht, iets wat je moet weten. Erg mooi boek. Iedereen staat er in. Maar heeft nu niet mijn aandacht. Delete – anders neemt het te veel plek in, ook in mijn hoofd. (Maar dit is het boek om te lezen als ik ooit weer in dit onderwerp wil duiken).

Jennifer Gabrys: Digital Rubbish

Inmiddels grotendeels gelezen. Ik heb haar geïnterviewd. Dus delete.

Jennifer Gabrys: Accumulation

Idem. Dat zij er is onthoud ik ook wel zonder de aanwezigheid van pdfs op mijn laptop.

Waed Athamneh: Modern Arabic Poetry, Revolution and Conflict

Geef mij 1 goed lang essay over dit onderwerp, zodat ik er eindelijk wat van snap… Ik lees de inleiding en ben meteen geïnteresseerd. Keep.

Alain Badiou: Confrontation

Ik had gezegd geen boeken van Badiou meer te zullen lezen. Ik weet het nu wel. En dan in gesprek met Finkelkraut? Shit en toch begin ik te lezen. Hier en daar. Okay, get the point. Delete.

Peter Townsend: The Dark Side of Technology

‘Have we the Knowledge, Willpower, and Determination to Survive?’ Oh, come on. Zulk extremisme als startpunt leidt tot niks. ‘Real Disaster Situations’. ‘We can overcome many of these future difficulties if we have suffi- cient information, data, knowledge, and understanding, but knowledge and data now vanish ever more quickly in new storage formats. Simi- larly, we need to appreciate that our progress is driven by the young, but their focus on their generation can mean that older people are effectively more isolated than they would be in a non-technological societies. My hope is that by exposing and discussing the problems generated by technology, we can recognize them and attempt to solve them. In- deed we must.’ ‘We need to look seriously at the potential consequences of our love affair with electronics and the danger of solar flares.’ Enzovoorts. Enzoverder. Hij heeft ongetwijfeld helemaal gelijk. Maar. Nauwe visie. Delete.

Erik de Gier: Capitalist Workman’s Paradises Revisited

Geschiedenis van socialistische arbeidersutopieën. Zal ik ooit tijd hebben om dit te lezen. Meer om wat foto’s te kijken. Toch een achtergrondgeschiedenis die me interesseert. Maar de ondertitel is vreemd: ‘Corporate Welfare Work in Great Britain, the USA, Germany and France in the Golden Age of Capitalism, 1880?1930’ – het gaat dus om arbeiderswijken e.d. die door bedrijven opgezet werden. Zoals de Philipswijk in Almelo (veel later). ‘Enlightened capitalism’. Even doorkijken. Delete.

Brett Kahr: Coffee With Freud

Had ik die niet al gedelete? Niet de manier om snel de aantrekkingskracht van Freud te begrijpen. Delete.

Antonio Gramsci: Selections from the Prison Notebooks

Nog zo’n linkse klassieker waar ik nog nooit een letter van heb gelezen. Dit ga ik niet vergeten. Lees de inhoudsopgave. Gentile. Croce. Delete.

James Tenney: From Scratch, Writing in Music Theory

Ja, interessant. Wanneer ben ik toe aan een volgend boek over muziek? Niet nu. Onthoud ik dat dit boek er is? Als ik naar een boek van Cage reik, herinner ik me dan dat ik Tenney lezen kan? Even inkijken. Het meeste is veel te technisch voor mij. Delete.

Roger Grenier: Palace of Books

Wat is dit? Vertaald uit het Frans. Zo te zien literaire en verliteratuurde essays. Geen zin in. ’Never didactic, never pedantic, Grenier takes us by the hand gently, and without really realizing what is happening, we come away enlightened.’ Nee. In plaats hiervan beter de nY goed lezen. Delete.

Training for Exploitation

Geschreven door een collectief met een te lange naam: Precarious Workers Brigade. Ben het er vast mee eens. Uit het theorie-kunst-circuit. ‘One of the things we want to do in developing this toolbox for teaching is to address the disconnections between practice, critical thinking and professional development. ‘ Ah, over onderwijs. Interessant voor Fiona, ook voor de Sonic Acts Academy. Lees ik dit? Nee. Ah, het zijn opdrachten. Praktisch. Niet slecht. Tegen ‘free unpaid labour’. Mee eens. Delete.

Mute: Proud to be Flesh

In deze folder gestopt omdat ik me er zelf aan wilde herinneren. Bloemlezing. ‘Klassieke essays’ uit de Mute. Uit 15 jaar, Las de meeste al eerder. Weet het weer. Delete.

Heid E. Erdrich: Curator of the Ephemera

Gedichten. Vast bewaard omdat ik een mogelijk een link zag tussen (deze) poëzie en Sonic Acts. Ik heb zoveel Amerikaanse poëziebundels gedownload… Meer dan ik er ooit zal lezen. ‘At the New Museum for Archaic Media’. 2017. Indiaans. Paar stukjes gelezen. Onmogelijk om zo snel de kwaliteit in te schatten.

Mark Rifkin: Beyond Settler Time

Nog een boek over tijd? Daar wilde ik me in verdiepen. Deze heet ‘Temporal Sovereignity and Indigenous Self-Determination’. Van dit jaar. Ook een hoofdstuk over Ghost Dance. … ‘demonstrates the need for not just a more expansive or inclusive version of “history” or the “present” but an examination of the principles, procedures, inclinations, and orientations that constitute settler time as a particular way of narrating, conceptualizing, and experiencing temporality.’ Interessant in de zin dat: ‘Within post-Einsteinian notions of time, there is no such thing as an absolute time that applies everywhere at once. Instead, the experience and calculation of time are contingent. Simultaneity depends on one’s inertial frame of reference, such that two observers who are moving with respect to each other will not agree on when an event occurs or on other aspects of time’s passage.’ Wel een boek waarbij ik kan volstaan met de introductie, die ook een samenvatting bevat. ‘Chapters 2, 3, and 4 each take up a partic- ular issue that poses problems in seeking to think in Native time, and each one seeks to trace varied impositions of settler time and the ways they foreclose In- digenous temporal frames of reference.’ Hmm, zelfs de samenvatting is soms al te lang. Te veel ‘cultural analysis’ in plaats van antropologie of ontologie. Delete.

Alexander von Humboldt: Essay on the Geography of Plants

Tja. Klassiek. Grondleggend. Heeft mijn interesse. Maar ik zal er waarschijnlijk niet aan toe komen. (De kans dat ik ooit over Humboldt zal schrijven is klein). Herinner me er aan. Maar ik word meteen meegesleept door de inleiding. ‘Good science can flourish only in an open society, and as governments become more secretive and authoritarian, and societies more close-minded and self-absorbed, science will suffer. Conversely, science, with its dynamism, skepticism, and progressivism, is essential for a healthy democracy.’ Ik wil er in ieder geval iets van lezen. Keep. Ik lees de introductie en begrijp nu eindelijk wat het belang is van Alexander von Humboldts onderzoekingen, en in welke zin hij de voorloper is van de ecologie, en de wat de spanning is tussen ecologie en (reductionistische) wetenschap (wat ik wel wist, maar alleen in een soort vulgaire versie), en ook zijn bijdrage aan visualisering van kennis. Ik zou best dit hele boek willen lezen – maar vraag me af of ik niet beter een meer hedendaags boek over hetzelfde onderwerp lees… Excellente uitgave – alles staat erin. Delete. (Ik zal het me herinneren).

Monica Black (ed.): Revisiting the Nazi Occult

Nog zo’n onderwerp. Een heel fout onderwerp – waar heel veel fouts over is geschreven. Soort underground interesse. (En een link met Gravity’s Rainbow). Even in neuzen. Toch een heel stuk lezen over neonazi-neofolk. Veel daarvan wist ik al. De zwarte zon. Politiek heel foute types (maar we een zekere esthetische aantrekkelijkheid). ‘The lure of Nazi occultist symbols continues to exert an attraction even today in many branches of popular culture’. Toch een paar te interessante essays om nu weg te gooien. Beter die 4 stukken lezen ‘to get rid of my interest’ (over Kracauer, de ijstheorie, Nazi-archeologie, en nazi-cultuur in hedendaagse neofolk en darkwave). (Dat laatste stuk is nog wel interessant, de andere drie zijn zeer droge opstellen waar ik weinig van opsteek). Delete.

Mary Ellen Whaite: A History of Women Philosophers – 4 delen

Die moest ik wel in deze folder stoppen om op z’n minst door te nemen – wie zijn de vrouwelijke filosofen van oudheid tot en met de twintigste eeuw? Ok, in het deel over de Middeleeuwen en de Rennaissance ken de meeste namen toch. (Hadewych ook). Voor de oudheid en de moderne tijd veel onkende namen, in het contemporaine deel weer veel onbekend, want te Amerikaans gericht. Ik weet nu dat dit boek (in 4 delen bestaat). For further reference. (Elders opgeslagen). Al krijg ik erg zin om er meer van te lezen dan de inhoudsopgave en die paar pagina’s verspreid door de 4 delen die ik snel doorlees. ‘The women who are discussed in this volume made contributions of varying importance to the discipline of philosophy. Most have made significant contributions to its literature. Some have professional and even academic affiliations with other disciplines. Their works often reflect the fact that philosophy itself has historically transcended disciplines. Their identification with other disciplines may have led earlier historians of philosophy to conclude that these women neither studied philosophy nor contributed to the ongoing philosophic dialogues of their day. However, their status as philosophers, whatever else their achievements may have been, ought not be overlooked by those who seek to understand the history of philosophy.’ Delete. (Jammer).

N.J. Enfield (ed.): Distributed Agency

Kijk, ik denk dat deze korte omschrijving me overreedde om het boek in deze folder te stoppen: ‘The human capacity for distributed agency allows us to dissociate social units from the borders of the individual. Our social units—the “agents” who operate in people’s worlds—can morph and shift in shape and size and constitution. From fleeting moments of cooperation to historical move- ments of community, people extend beyond the bounds of individuals. The case studies presented in this volume provide a wide-ranging set of entry points into this captivating area of study. Together they show that when we look at distributed agency we are looking at the cognitive and cultural dynamics of human sociality.’ ‘This book presents an interdisciplinary inroad into the latest thinking about the distributed nature of agency: what it’s like, what are its condi- tions of possibility, and what are its consequences.’ Eerlijk gezegd is dat ook genoeg. Goed om te weten dat dit bestaat. Beter Latour of Harman lezen. Delete.

John Mowitt: Radio, Essays in Bad Reception

Radio. Ook zo’n oude interesse – en toch heb ik er niet heel veel over gelezen. Dit lijkt me niet één van de boeken over radio die ik lezen wil. De introductie komt warrig over – ik zie referenties die ik minder interessant vind, en mis referenties die voor mij centraal zouden staan. Delete.

Bertold Brecht: On Film and Radio

De teksten van Brecht over radio ken ik uiteraard – las ik ‘m als onderdeel van mn literatuurwetenschapstudie of was het via Geert Lovink en Mediamatic? En Brecht kan (en hoor) ik in het Duits te lezen. Wel goed om weer even herinnerd te worden aan Brecht’s ‘involvement’ met nieuwe media. Moet echt weer eens Brecht lezen. Lang geleden, te lang. (Jaren ’80…. middelbare school). Delete.

Richard Grusin: Antropocene Feminism

Hoor ik door te nemen. Maar zo enorm geen zin in… Meeste ken ik. Okay, okay, ik zal een paar essays lezen: Myra Hird, Juliana Spahr. Keep.

Gordon Campbell: A Short History of Gardens

Ik hou van parken. Weet niets over de geschiedenis ervan (ja, het verschil tussen de Franse rationele en de Engelse romantiserende stijl, en dan permaculture). Beetje doorlezen. Leer een paar dingen. Delete.

Diederich Diederichsen: Körpertreffer.

Ik las vroeger altijd zijn stukken in de Spex. Vond ze erg goed. Toen Mediamatic de Spex niet meer kreeg verloor ik zijn stukken uit het oog en op één of andere manier las ik ze ook niet als ik ze wel tegenkwam (of er aan dacht). Te veel popcultuur? Dit is ‘Zur Ästhetik der nachpopulären Künste’ en dat wekt (veel) interesse, Bovendien is het Duits – ik word een beetje gek van de Amerikaans-Engels gerichte theorie en cultuur. Dit wil ik wel lezen. Keep.

George-Didi Huberman: Uprisings

Met essays van Nicole Brenez, Judith Butler, Marie-José Mondzain, Antonio Negri en Jacques Rancière – welja. Tentoonstellingscatalogus – recent. Doornemen. In een uurtje. Ik lees het heldere essay van Huberman. Blader. Get the point. Delete.

Greg Tate: Flyboy 2

‘The Greg Tate Reader’. Bewaard omdat ik me realiseer dat ik te weinig uit deze hoek gelezen heb. Nauwelijks Stuart Hall, weinig Edward Saïd, weinig Paul Gilroy. Oh, wacht, stukken over Butch Morris, John Coltrane – dat wil ik wel lezen. Allemaal korte stukken. Even houden – paar stukjes lezen. ‘For a Black American artist at this stage of history race is the gift that keeps on giving, an encyclopedic way of framing, examining, and mirroring the world in ways that can aspire to be as poetic, prophetic, polemical, and poignant as that metamorphic, meta- phoric machine we know by that crafty and elusive catchall “Black Culture.”’ ‘Black Cultures and Black Cognition tend to privilege the structuring and styl- izing of the bloody improvisational moment. What’s proven remarkable about the way Black people play with such self-invented forms is how we inevitably devise these call-and-response languages that other folk, worldwide, feel compelled to emulate.’ En ‘Black improvisational languages in music, dance, poetry, art, and athletics owe their charisma to their elegance, their risk taking, and to their invitational, democratic, come-one, come-all viral, virile, vulnerable, vernacular engineering.’ En ‘I also knew like Crouch, Baraka, and Ellison before me that Black music was a unique, insightful mechanism for comprehending how people of African descent had survived, transcended, transmuted, and transmogrified their horrible American experience.’ Ugh: ‘But hip-hop, like Black music always has been and always will be, is the most accurate arbiter of the zeitgeist, of the consciousness of the people and of the age. And insofar as this moment is defined by sex, shopping, terror, and virtual life and death, hip-hop remains our most prophetic cultural pulse taker, raker, and shaker. Bush, bin Laden, Fifty Cent, Paris Hilton, Fox News, ringer tones, and the iPod shuffle—these are actually what constitute our real world, people—a world of loops, break beats, random bombings, bootleg videos, faked realness, and manipulated fears; it’s all of a piece, it all runs together nicely, don’t you think, quite wickedly in fact, welcome to the twenty-first century, “not what you hoped for is it?,” love it or leave it, sing along with me.’ Ik lees wat over Lester Bowie, Amiri Baraka, Butch Morris. Waar vooral dingen in staan die ik al lang weet. In het geval van Butch Morris uit eerste hand (zijn concerten, live bij geweest). Genoeg. Oh, wacht een stuk over Clarence Major. Delete.

John Corbett: A Listener’s Guide to Free Improvisation

Zo’n gids heb ik niet nodig. Ik had ‘m kunnen schrijven. Toch benieuwd. Kort boekje. Zal het lezen. Doorgenomen. Mijn boekje zou anders zijn geweest, en toch met heel veel overeenkomsten.

Jacek Dobrowski: The Rise and Fall of Modern Man

Natuurlijk. Bewaard vanwege de link met de Antropoceen discussie, de noodzaak van een nieuw humanisme (nonhumanisme). Vertaald uit het Pools. Lijkt op een goed en helder filosofisch overzicht van een ontwikkeling waarvan ik de elementen al ken. Scan. Nee. Delete.

Louis Althusser: Philosophy for Non-Philosophers

Nee. Ik heb al besloten geen Badiou meer te lezen, en ik zou zeker geen Althusser moeten lezen. Alles wat ik van ‘m weet (en gelezen heb) wijst erop dat er andere boeken zijn die je beter leest dan die van hem. Hij was misschien belangrijk voor de herwaardering van Marx. (Balibar etc.) Maar nee. Delete. Nog wel even inkijken. Hmm. De slechtst mogelijke Freudo-marxiaanse analyse. Beetje overdreven. Te Frans. Een voorbije wereld. Wel interessant omdat hij voor niet-filosofen spreekt. Delete.

Ann Khario: Paul Muldoon’s Poetics of Place

Zeker vanwege die titel? Waarom zou ik anders ene studie over een dichter van wie ik niets heb gelezen (of zo goed als niets) bewaren? Ok, in de serie “re-imagining Ireland’ en over de link tussen taal en plek. Nee. Ik moet eerst nog meer Olson lezen. En Zukofsky. En Williams. En Niedecker. En Ruykeyser. En Anne Carson. Yes: ‘The starting point for the discussion is Marjorie Perloff ’s 2006 MLA presidential address ‘It Must Change’, in which she called for a stronger emphasis on poetry’s (and more generally, literature’s) aesthetic and formal qualities, instead of the increasingly popular paradigms focusing on ethnic and gender iden- tity, anthropology, history, or other extraliterary frameworks where ‘the literary […] is always secondary’. Duh: ‘Brian McHale has shown how the much-discussed Jamesonian ‘spatial turn’ of postmodernism was preceded by the less discussed but just as important spatial aesthetic in modernist literature and art, one that privileged the ‘spatial dimension of verticality’.26 A number of late nineteenth – early twentieth-century archaeological discoveries resulted in the use of various literal and figurative tropes of excavation, which were also reflected in Freud and Jung’s psychoanalytical thought. Both contributed to the numerous literary and artistic manifestoes of early twentieth-century modernism, and the engagement with space, place and landscape by modernist authors and artists. In Ireland, writers from seemingly oppositional back- grounds produced works which, in different ways, enacted the aesthetics of ‘verticality’. In their modernist manifesto ‘Poetry is Vertical’ in 1932, Samuel Beckett, Thomas MacGreevy and their American and European counterparts Hans Arp, Carl Einstein, Eugene Jolas, Georges Pelorson, Theo Rutra and Ronald Symond, declared that ‘the transcendental “I” with its multiple stratifications reaching back millions of years is related to the entire history of mankind’, and that ‘poetry builds a nexus between the “I” and the “you” by leading the emotions of the sunken, telluric depths upwards toward the illumination of a collective reality’.’ Zie: Beckett, MacGreevy et al., ‘Manifesto: Poetry is Vertical’, in Thomas Dillon Redshaw, ed., The Collected Poems of Thomas MacGreevy (Dublin: Raven Arts Press/New Writers Press, 1971 [1932]), 73–4. Erdoorheen bladerend denk ik: Paul Muldoon lezen, niet Seamus Heaney. Delete.

Paul R. Josephson: Lenin’s Laureate

‘Zhorev Alferov’s Life in Science’. Over een mij onbekende Russische wetenschapper. Vast bewaard vanwege die interesse in de geschiedenis van de Russische wetenschap. Ik zal er niet aan toe komen. En waarom ook. Delete.

Mathew B. Karush: Musicians in Transit

‘Argentina and the Globalisation of Popular Music’. Geen specifieke interesse voor Argentinië. (Piazzolla, nee, al heeft ie leuke stukjes voor gitaar geschreven). Bewaard vanwege een hoofdstuk over Gato Barbieri, wiens vroege muziek me wel interesseert, maar die ik links liet liggen want een soort commercieële freejazz. ‘The Jazz Histories of Lalo Schifrin and Gato Barbieri’. Maar ik lees zomaar een pagina of 20 over Alemán, die ik helemaal niet kende… Ik lees het hoofdstuk over Schifrin en Barbieri helemaal. Met plezier. Goede portretten en zeer heldere analyses. Delete.

Performance Research 22

‘On Libraries’. Performances over en in bibliotheken. Voor een andere keer. Kunst als reactie op de bieb. Ooit. Tuurlijk, het interesseert me, de functie van bibliotheken. Delete.

Eddy Weetaltuk: From the Tundra to the Trenches

Herontdekte en herschreven (her-geredigeerde?) Inuit-literatuur. Heel interessant, wat doorgebladerd. Delete.

The Collected Letters of Charles Olson and J.H. Prynne

O, dat moet wachten tot ik weer een keer in Olson duik. Al denk ik dat ik nooit verder zal komen dan, heel misschien, de helft van de Maximus-poems herlezen en nog eens proberen om één daarvan te vertalen. (En voor ik zo ver ben: ik heb Paterson nooit gelezen, en maar heel weinig van Zukofsky). Maar wel heel interessant om zo – heel snel – te zien wat voor referenties Prynne allemaal aan Olson mailde, en zo Olson’s onderzoek deed.

David Wohjahn: For the Scribe

Nieuwe poëzie. Bewaard vanwege die titel – ’scribe’. Hoe moet ik ooit te weten komen welke hedendaagse poëzie ik lezen moet (de moeite waard is) en welke niet? Beperken tot Nederlands – ook daar is al genoeg te lezen. En vertaald (maar dan ben ik afhankelijk van wat die andere dichters vinden/vinden, en vind ik zelf niet beters?) Oh, en ecologische thematiek. Oh, en ‘to Ezra Pound in Purgatory’. Wil ik toch lezen – vanwege die fascinatie voor Ezra Pound, zijn poëzie en zijn opinies en blindheid en visie en koppige vergissingen. Ik lees in de trein een flink aantal van de gedichten. En word er op een merkwaardige manier droevig van. Delete.

Adrienne Rich: Of Woman Born – Motherhood as Experience and Institution

Dit boek heb ik inmiddels al vrij vaak aangeklikt en ben begonnen te lezen. Mijn interesse is een puur persoonlijke: de vraag in hoeverre mijn ervaring in het opvoeden van R. – en het feit dat ik vanaf dag 1 de helft zo niet meer dan de helft van de tijd met haar bezig ben geweest – ‘mapt’ op de beschrijvingen die Rich geeft over hoe zij de combinatie van moederschap en werk (kunst) ervoer, en hoe dat was ingebed in maatschappelijke verhoudingen en opvattingen. En dan gaat het me vooral om haar dagboekaantekeningen. (Waar zijn de goede boeken over hedendaags vaderschap? De analyses, de reflecties – die ook aanknopingen bij filosofie en politiek? Ik ken ze niet. Ik heb alleen wel eens van die zelfhulpboeken en leuke boekjes gezien). Keep.

Bob Perelman: Modernism the Morning After

Goed beschouwd ben ik er nooit aan toegekomen om werkelijk de LANGUAGE-poets te lezen. Ja, ik heb wel wat gelezen, vooral essays, en ik heb Bruce Andrews horen voorlezen, en een tijdlang de blog van Ron Silliman gelezen, maar dat is het. Dit is een nieuwe essaybundel van Bob Perelman. Toch benieuwd. Lees het een en ander over Pound, over Williams, over Zukofsky – maar kan lang niet al zijn beweringen even goed volgen. Wel interessant. Maar moet ik me verdiepen in deze Amerikaanse essays? Delete.

Joseph M. Conte: Unending Design: The Forms of Postmodern Poetry

Nee, eerst maar eens Zukofsky lezen. En dit is uit 1991. Of heb ik dit bewaard als voreg voorbeeld van een theoretisering van procedurele vormen? Doorbladeren. Delete.

François Furet: Lies, Passions, and Illusions

‘The Democration Imagination in the 20^th Century’. Waarom heb ik dit nou weer bewaard? Inkijken. Ah, vanwege Ricoeur? Of ook omdat ik nog nooit van Furet had gehoord? Begin de inleiding te lezen en begrijp  niet helemaal waarom Furet zo belangrijk zou moeten zijn. Typisch een ooit linkse denker die steeds rechtser werd. Dat ken ik nou wel. Delete.

Fred Turner: The Democratic Surround

‘Multimedia & American Liberalism from World War II to the Psychedelic Sixties’. Fred Turner lijkt me de interessantste schrijver over dit onderwerp. Maar ik denk dat het voor een andere keer moet zijn. Even inkijken. Nee dit is voor een andere keer, als ik weer interesse krijg in de periode van de Koude Oorlog.

S. Chandrasekhar: Truth and Beauty

‘Aesthetics and Motivations in Science’. Opnieuw weet ik niet waarom ik dit boek heb bewaard. Helemaal niet omdat het uit 1987 is. Vanwege ‘Shakespeare, Newton, and Beethoven, or Patterns of Creativity’? Omdat hij een beroemd natuurkundige is? Om me dat te helpen herinneren? Delete.

Rachel Sussman: The Oldest Living Things in the World

Met essays van Obrist – ah, kunst dus. Mooi, maar op een of andere manier een beetje corny, dit boek met foto’s en stukjes tekst over de oudste bomen, mossen, et cetera. Delete.

David Herd: Contemporary Olson

Ah, een verzameling essays over Olson. Voor een andere keer. Olson vergeet ik niet. Delete. Oh, wacht, grappig, een stuk van Sarah Posman. Lees dat snel door. Dan delete.

Simon Nicholson: New Earth Politics

‘Essays from the Anthropocene’. Ik ken het verhaal. Ik kan raden wat in deze essays staat. Het is het hele verhaal. Maar niet voor iemand die het al kent. Ik moet Latour lezen. Niet dit. Delete.

Elaine R. Sisman: Haydn and his World

Zijn het dan steeds de boeken over muziek die ik houden wil en lezen wil. Ik luister nu al een aantal jaren vrij veel naar Haydn – vooral zijn strijkkwartetten en pianosonates. Wil meer weten. Vandaar. Maar dit is niet het boek. Al lees ik wat van Leon Botstein’s essay. Delete.

Lauren Dubois: The Banjo

‘America’s African Instrument’. Al lang uit. (Zie elders). Excellent. Delete.

Paulo Lemos Horta: Excellent Thieves

‘Secret Authors of the Arabian Nights’. Laat ik eerst eens meer lezen van de ‘sprookjes van 1001 nacht’. Hoewel… Het is een heel intrigerend verhaal over culturele vertaling, overdracht, transformatie (‘Research into how texts are reshaped outside their cultures’) – goed uiteengezet in de introductie & die is eigenlijk genoeg voor mij. Toch lees ik vervolgens ook fikse stukken over de ‘methodes’ van de verschillende vertalers van de 1001 nacht, vaak blatant plagiaat. Ik leer er ook over de ‘orientalisten’ en hun ideeën over hoe je een andere cultuur leert kennen en hun tegenstrevers (die racistischer en imperialistischer waren, politiek gemotiveerd, of alleen geïnteresseerd in het verhaal voor het thuisland). En ik begrijp nu iets van de oplichter die Burton was: ‘Yet this is a vision emptied of any radical political force. Despite his intensely critical position on imperial modes of governance and sexual conventions, Burton lacked Torrens’s pas- sion for checking political authority. The experience of equality in sex did not make Burton rethink the privilege of his cosmopolitan stance. The sexual utopia Burton offers in his proposed revisions to the Arabian Nights promises at best solidarity among sophisticates at the expense of valets, servants, guides, and slaves, whose only “equal” value rests in their status as available and willing sexual partners. Burton’s is very much an elite cosmopolitanism from above.’ En die 1001 nacht moet ik nog altijd uitlezen – ik las ooit de eerste twee delen van Richard van Leeuwens vertaling (die niet meer in de handel is…. wat?) Delete.

Guido Mazzoni: Theory of the Novel

Ongetwijfeld ook bewaard omdat ik opgelucht ademhaalde om eens een boek van Italiaanse origine aan te treffen tussen de bulk Amerikaanse academische shit, zelf verklaard zogenaamd radicale theorie ter linkerzijde evengoed als neoconservatieve zooi die riekt naar alt-right, en al die titels in tweeën met drie zelfstandige naamwoorden. Tja, had ik al die tijd, dan zou ik graag een goede studie over de roman lezen. Maar wie is Mazzoni? Mijn leeftijd. Universiteit van Siena. Ik vind een recensie in de onovertroffen LA Review of Books. Daaruit: ‘Mazzoni regards the novel as symbolic of human thought. For him, fictional worlds embody not only a particular truth but are also a means by which to understand that very truth. As the “primary art practiced in the West, the art that portrays the extensive totality of life,” the novel emphasizes multifacetedness and interdependencies; “[o]nly narrative fiction,” writes Mazzoni, “can show how particular beings are exposed to the world, and how their identity, happiness, and unhappiness depend on the way their paths cross with those of others, and the power of circumstances.” In Mazzoni’s analysis, the novel emerges as a “game of truth.” ‘ En ‘Only in the 19th century did it become possible to address that which “l[ay] close to us,” bringing the particular — “proper names, stories, and personal destinies” — to the center of this new rising literary genre, together with “a new outlook on life and a new idea of beauty.” The political and economic supremacy of the English and French nations extended to literary production, and their interests in the “mimesis of social classes, environments, and objects” and in the “vocabulary of introspection” would shape the form of novels up to the first half of the 20th century, as Franco Moretti has demonstrated in his recent The Bourgeois: Between History and Literature (2013).’ Ah, en het bekende verhaal: ‘For Mazzoni, the “generation born between the late 1810s and late 1820s — that of George Eliot, Dostoevsky, Flaubert, and Tolstoy” — can be seen as the precursors to 20th-century Modernism. These writers subjected the hitherto strictly prescribed form of the novel to formal, stylistic, and thematic deformations. Mazzoni discusses specifically new structures (e.g., non-melodramatic narrative), forms (e.g., novel of personal destiny), and functions (e.g., modes of viewing time). At the heart of these pre-Modernist novels lies the rediscovery of “an organic relationship between private and global destinies.”’ Wil het graag lezen, maar het is er niet nu de tijd voor. (Eerst meer Moretti). Delete. Nee, ik laat ‘m toch nog even staan.

Michael Brown: The Irish Enlightenment

Nee nee, geen tijd. Kom. Delete.

Shahar Bram: Charles Olson and Alfred North Whitehead

’An Essay on Poetry’. Ik ken Whitehead eigenlijk vooral via Olson. Dit: 

& Descartes was the value

until Whitehead, who cleared out the gunk

by getting the universe in (as against man alone

& that concept of history (not Herodotus’s,

which was a verb, to find out for yourself:

‘istorin, which makes any one’s acts a finding out for him or her self, in other words restores the traum: that we act somewhere

Hoe interessant ook, ik moet niet dit boek lezen, maar Olson’s poëzie, en Whitehead’s filosofie. Even inkijken. Natuurlijk vind ik dit interessant. Maar zal ik ooit wat over Olson schrijven? The poetics of such a situation are yet to be found out. Vertaal het. Delete. Maar damn, dit lijkt op een goed boek over Olson…Delete man delete. Je vind het wel terug in de map ‘Olson Charles’.

Wayne Franklin: James Fenimore Cooper

‘The Later Years’. Mijn interesse in Cooper loopt over twee sporen: interesse in het vroege Amerika en de ontdekking van het landschap (en de Indianen… hmm) en Arno Schmidt. Niet nu. Ik heb er trouwens eerder wat in gelezen. Beviel, maar kan me niet eens meer herinneren waarom ik het begon te lezen. Misschien interesse in Cooper’s leven, zijn pendelen tussen Engeland en VS, zoiets. Maar kom, niet nu. Vergeet Cooper. Delete.

Benjamin Barber: Cool Cities, The Urban Fix for Global Warming

O, dat boek had ik dus al die tijd op mijn harde schijf staan. Denk niet dat ik dit ga lezen. Het idee heeft de mainstream bereikt. (Of ging dat over If Mayors Ruled the World?) ‘The world is getting too hot. Science makes it clear that sustainability is both necessary and possible. Politics shows it is achievable. Cities are poised to make it happen, which is what makes them so cool.’ Sure. Fijn positivisme. Andere wereld. Delete.

Armen Avanessian: Der Zeitkomplex Postcontemporary / The Speculative Time Complex

Moet ik nog lezen. Slecht van me dat ik ‘m zelfs niet meer heb gemaild nadat ik zijn boekje over Miami had uitgelezen. Of had ik daar uiteindelijk niets over te zeggen? Zijn idee over tijd interesseert me – ook omdat hij het met grammatica verbindt en narratieven. Keep.

Valeria Luiselli: Tell Me How it Is

Ja, dat wil ik al weken lezen en dat staat gewoon als sinds mei in de map _lezen op mijn harde schijf? Inmiddels heb ik de epub. Dus hier mag ie weg. Delete.

George Oppen: Speaking with George Oppen

Zucht. En natuurlijk wil ik ook Oppen lezen. Ga ik dit niet gewoon vinden in de map ‘Oppen George’ nadat ik wat van zijn gedichten heb gelezen? Delete.

Avital Ronell: Test-Drive

Avital Ronell, ever since ik de recensie van The Telephone Book las in de Mediamatic staat die naam in mijn geheugen gegrift. Maar nooit las ik een boek van haar uit. Ook deze filosofische exercitie wekt elke keer mijn interesse: ‘Trial Balloon: Husserl to Front Weatherman #414’. Maar zal ik het ooit lezen? Het is hardcore filosofie verstopt in onverwachte anekdotes. observaties, zaken. Zucht. Ik vrees dat ik het nooit lezen zal. Delete.

Avital Ronell: Loser Sons

Politics and Authority. Nee ook deze zul je niet lezen. (Je verdoet je tijd met het lezen van alle columns van John Corbett over vinyl – en je vindt Corbett eigenlijk helemaal geen goede criticus of schrijver). Nee. Te psychoanalytisch. Of lijkt zo. Delete.

Stephen D. King: Grave New World

Huh? Waarom heb ik die bewaard? Een vergissing? Ik zou een dergelijk boek nu niet eens meer downloaden. Of is het vanwege de analyse van Trump? Geen idee. Genoemd op Nettime misschien? Delete.

François Dosse: History of Structuralism, The Rising Sign 1945–1966

Maar die heb ik toch gelezen? Of ten minste doorgenomen? Ja inderdaad. Ik heb hier gewoon nog een pdf. Delete

Heather Davis: Desire Change. Contemporary Feminist Art in Canada

Een boek van Heather moet ik doornemen. Of inkijken op z’n minst. Keep.

Anna Tsing: Arts of Living on a Damaged Planet

Ja, die hoort (naast Latour) op de eerste plek te staan om te lezen. Keep.

Eduard Glissant: Poetics of Relation

Wil ik ook lezen. (Al heel lang). Keep.

Sinds ik deze pfds apart zette in een mapje ‘_lezen’ heb ik nog grofweg 5.000 boeken gedownload. Daarvan zette ik er bijna niet 1 apart. Ik ben nu bezig om ze snel te ordenen – een bezigheid waardoor ik onmiddellijk een stuk strenger ben geworden op het downloaden – nee, niet alle uitgaves van Brill over de klassieke oudheid want je zult ze nooit lezen. Uit de eerste 1500 zijn er een stuk of 10 in een mapje __lezen terecht gekomen. In –lezen  zijn 24 files achtergebleven van de oorspronkelijk 100+. Boeken die ik nu wil lezen of nog wil doornemen. Over de epubs zwijg ik.