Drie weken vakantie in Frankrijk. Racefiets mee. Drie campings (en een paar tussenstops): één in de Limousin, één op de berg boven Saint-Chinian, en één op het île d’Oléron. Bijna alle dagen warmer dan 30 graden en volop zon. Vaak te warm (in de schaduw blijven) en eigenlijk te heet om te fietsen. Maar ik fiets ook bij regen, dus waarom niet bij hitte. Bij regen trek je een regenjack aan, bij hitte fiets je rustig aan. Uiteindelijk bijna 700 kilometer kunnen rijden, en twee keer een rit van meer dan 100.

0709 / 14 / 0:40

Boodschappen v.v. Domaine de Ciran – La Ferté St. Auban. Mooi weer. Na een dag in de auto. Boodschappen doen met de racefiets.

0711 / 54 / 2:08

Rondje Courbefy – Jumilhac – en langs de Isle. Prachtig weer, iets te warm. Het leek wel alsof het bleef dalen. Heerlijk gereden. Allright, dat was dus de Côte de Tendeix voor Chalard.

0712 / 46 / 1:50

Rondje door het bos van Lastours – Les Cars – Chalus en terug. Opnieuw schitterend zomerweer. (Te warm en felle zon). Ik reed fout voorbij Les Cars, en vanuit Chalus reed ik een stukje van de Voie Vert op de oude treinbaan v.v. Wilde nog westelijk van Chalus rijden, richting Douarnazac, maar de juniorenkampioenschappen wielrennen van de Limousin verhinderden dat.

0713 / 52 / 2:10

Rondje via Ladignac – St. Paul de Roche – St. Priest. Weer een mooi rondje over wegen waar absoluut geen verkeer is. En weer warm en zonnig. Had graag langer gereden, begin na 3 ritjes te begrijpen wat de mooiste stukken zijn en waar je kunt klimmen. Ruim twee uur wegblijven is zo’n beetje de limiet. (Maar je kunt in die tijd een mooi stuk rijden)

0714 / 55 / 2:10

Douarnazac – Puyconnieux – Firbeix. Erg mooie route. Misschien de mooiste. Deze kant was ik nog niet op geweest. (Er zijn ook stukjes die niet de prioriteit hadden omdat F. & ik er al met de auto waren). Weer heel warm en mooi zomerweer. Nog zoveel meer wegen hier om te rijden. Weer veel tijd verloren met op de kaart speuren naar de optimale route.

0717 / 82 / 3:47

Caberetou en Saint Colombe. Ik dacht: 45 kilometer. De Col de Caberetou (bijna 1000 meter) en dan via kleinere wegen terug. Het werden er 82. Ik had me totaal verrekend. Ik reed een paar keer verkeerd. De afdaling naar St. Pons is een vierbaansweg. In de afdaling geen probleem, maar dat wil je niet omhoog rijden en zeker niet in de zon. Halfverharde wegen die ik hoopte te rijden waren onberijdbaar per racefiets, en de D179 al jaren afgesloten. Warm, te warm. Maar hoe hoger hoe koeler – en hoe dichter het bos. Pas om half 8 terug, en toen begon het door de lager staande zon echt mooi te worden. (Landschap: bovenop de berg loofbos).

0718 / 58 / 2:00

La Louvière – Réals v.v. Met Marc Onnen, Tom, Annemarieke en Wouter (ex fietskoerier). Voor de trouwerij van Serge en Erika (later die middag). Marc reed ooit wedstrijden. Dat ging natuurlijk veel te hard in die hitte. Zwemmen (de anderen) in de Orbe bij Réals. En weer terug. De klim naar La Louvière is zwaar als ie in de zon ligt, op het heetst van de dag.

0721 / 13 / 0:40

Ik reed ’s ochtends een klein rondje over de berg (‘hoogvlakte’) terwijl de anderen boodschappen deden. Ik wist niet waneer ik weer een gelegenheid zou krijgen om te fietsen. Warm. Uitgestorven. (Hier en daar nog even een stukje verder gereden om te kijken).

0721 / 123 / 5:10

Langste rit (123 kilometer). Rieussec – La Fraise – Berlou – Vieussan – Roquebrun – Le Lau / Serignon v.v. – Réals – Saint Chinian. Superheet. Maar ja, bij regen rij ik ook, dus waarom niet bij hitte? Rustig blijven. Ik had geluk: aardig wat schaduw in het begin. Kleinste wegen zijn het mooist. Klim naar de Col de Serignon / Le Lau. Barbecue bij Réals met een grote groep en vervolgens fiks doorstoempen en de kortste weg (had gehoopt over de kleine wegen achter Berlou te rijden) om werkelijk net voor donker (22:00) op de camping aan te komen. In de schemering en de koelte is de klim een makkie.

0725 / 37 / 3:00

Met F. en R. door het zuidelijk stuk van het eiland Oléron. Heel langzaam gereden over de fietspaden van het eiland.

0726 / 155 / 7:07

Afgesproken: een hele dag weg. Ik reed een dubbele lus: Oléron en Moëve, eiland en vasteland. Eiland en moeras. Bewolkt (voor het eerst). En lekker koel. (Ik reed zelfs met beenstukken). Soms zon. Vroeg weg en daardoor niet druk op de weg. Dan is het eiland wel mooi – al is het ook wat Nederlands (Ik dacht aan Terschelling, Weerribben, moerasland). Poitou-Charentes is helemaal Nederlands qua landschap. Een bui op de terugweg (precies op het viaduct). Lunch in Dolus. Een gesprek op de fiets met een Fransman die al sinds 1962 op het eiland kwam. Wel 4 vogels gezien die ik nog nooit eerder zag. Een behoorlijk lang en penibel onverhard stuk naar Marennes (op de Velodyssee-route). En gewoon heerlijk de hele dag gereden met hier en daar even een dorp of stadje inrijden, of naar een strand of haven.

0727 / 15 / 1:00

Op maandag – voor we ineens toch al vertrekken – fietsen we langzaam door Dolus naar de andere kant en terug. Met F. en R.