Van eind mei tot begin juni was ik in Ierland. Vakantie en familiebezoek. Ik had een racefiets gehuurd bij de Belfield Bike Shop (op het terrein van de Universiteit van Dublin; een nette, goed onderhouden Giant Defy) en ben eindelijk dwars door de Wicklow Mountains gereden.

0525 / Belfield – Lucan

Fiets ophalen, teruggereden van Belfield naar Lucan, dwars door Dublin – het verkeer is alleen in het echte centrum verschrikkelijk, de rest is goed te doen. Prachtig zomerweer, stralende zon, warm, onbewolkt. Wat ‘rondgezworven’. Langs zee gereden, door Irishtown Park bij Ringsend. Daarna langs het Grand Canal (deels fietspad, maar dat is een half genoegen door stoplichten om de 200 meter), door Phoenix park, langs de Liffey over wat ze in Lucan de Strawberry Beds-road noemen (die vroeger levensgevaarlijk was om te fietsen, elke keer dat ik er reed was er werkelijk nauwelijks verkeer), naar Lucan.

UCD – zee – Irishtown Park – Grand Canal – Phoenix Park – Liffey – Lucan

0526 / rondje Kildare

Zaterdag, er was een familie/kinderfeestje op een kinderboerderij bij Maynooth. Ik fietste er heen met een iets te lange omweg. Een rit in stukjes, want daarna naar Cellbridge en in de avond terug naar Lucan. Prachtig zomerweer, warm, onbewolkt, brandend hete zon. De lokale wegen zijn uitstekend voor fietsen (weinig verkeer, alleen in de woonkernen is het wel eens flink druk). Soms een leuk klimmetje (v.v. Newtown). De omgeving best mooi (en soms heel mooi) – maar het haalt het niet bij de Wicklow Mountains. Behoorlijk wat racefietsers, wielrennen zit enorm in de lift in Ierland. Op de terugweg van de kinderboerderij raakte ik overigens de weg kwijt. (De route op het kaartje klopt niet helemaal – daarvan ben ik zeker).

Lucan – St. Catherine’s Park – Leixlip – Killcock – ri. Timahoe – Donadea Forest Park – (kinderboerderij) – Cellbridge – Lucan

0527 / Lucan – Arklow

Topdag. Absoluut in de top 10 mooiste tochtjes. Zomer, warm, brandende zon, zuidenwind. Zelfs bovenop Wicklow Gap was het warm. Ik reed weg om half tien, was pas tegen zes uur op bestemming. Dwars over de Wicklow Mountains, met Sally Gap, en een afsteker naar Wicklow Gap (kan ik die ook aankruisen), en de Shay Elliot-klim bij Drumgoff (supermooie klim). Bestemming was een kleine stacaravanpark bij een boer, waar F.’s zus sinds kort een caravan heeft. Zij noemen het ‘Brittas Bay’, maar het bleek bij Arklow te zijn, toch gauw 8 kilometer verderop.

Warm weer is niet ideaal voor mij. Het kan ook zijn dat ik de klims onderschatte. Meest waarschijnlijk is dat ik in de aanloop naar Sally Gap net even te hard reed. Dat kwam zo: in Saggart wilde ik op de kaart kijken om helemaal zeker te zijn over de route. (Even daarvoor had ik 3 klometer op een looppaadje naast de snelweg gereden om over de snelweg te raken). Het was bij de Blessington-road. Ik stopte, wilde mijn rugzakje afdoen (met vier kaarten en eten voor een dag net teveel ‘bagage’ voor drie zakjes op een wielershirt) en zie: daar komt de hele club van Jimmie Stagg uit Lucan aan. Ik stapte op, pikte in, “You know where to go”, zei ik, en “Where are you going?” “I don’t know, Sally Gap, I think”. “That’s where I have to go”. “Join in, we’re not going too fast, well, I hope.” De hele aanloop van Sally Gap reed ik met hen. Het schoot lekker op, (over wegen die F. en ik wel met de auto hebben gereden). Bijna allemaal wedstrijdrijders – en dat was te merken. (“Normally we have a race on sunday”). Ik dacht dat ik redelijk kon klimmen, maar zo gauw het iets steiler omhoog ging moest ik ze laten gaan. Toch reed ik een paar later weer voorbij – (die hadden gewacht op iemand met pech), en vlak voor de top zag ik de jongste jongen afstappen (die had zich over de kop gereden), vervolgens opstappen, en weer afstappen. Ik had een leeglopende voorband, en dacht dat zn ketting eraf lag, maar hij bleek zn hele derailleur te hebben afgebroken. Ik stopte bij ‘m, wachte tot zn maats terugkwamen, repareerde mijn band, zij kortten zijn ketting in zodat hij thuis kon komen. Dan het prachtige stuk naar Laragh. Daar kwam ik de club opnieuw tegen – zij hadden er gepauzeerd. Ik deed de Wicklow Gap (zij reden opnieuw veel sneller), keerde om en pauzeerde vervolgens erg lang (de hitte was enorm, een tijdje in de schaduw erg fijn) bij wat de vaste pleisterplek voor wielrenners is. Dan het laatste stuk: over de Shay Elliot-klim (ook afstrepen, toch mooi 3 klassieke klims op 1 dag), dan richting Brittas Bay. Over de kustweg tot bijna in Arklow. Lange dag. Prachtige dag. Wilde al heel lang deze route rijden. Ik was bijna te laat voor de barbecue.

Lucan – Adamstown – Saggart – Killbride – Sally Gap – Laragh – Wicklow Gap – Larargh – Drumgoff – Brittas Bay – Arklow

0529 / avondritje

R. sliep niet echt goed, o.a. daardoor toch weinig kans om vanuit Seabank (Arklow) wat te fietsen. Een laat avondritje, nauwelijks een uur, bij ondergaande zon, Brittas Bay v.v. over de kustweg. Mooi.

0530 / 1.30

Toch jammer dat er zo weinig tijd was om wat vanuit Arklow te rijden. De zuidelijke kant van de Wicklow Mountains is erg mooi – niet voor niks komt de Wickow 200 hier langs. (Wel wat mooie tochtjes met de auto gemaakt). Ik had anderhalf uur in de middag. Mooi klimmetje, nog mooiere afdaling tussen de rhododenderons. Sowieso een mooi ritje – de minder stukjes waren tussen Avoca en Arklow (over de ‘kleinere’ weg, die juist drukker bleek te zijn), en de rechte afdaling naar Woodenbridge). Bewolkt, mistig.

Seabank – Arklow – Kilcarra – Woodenbridge – Ballinagore – Woodenbridge – Avoca – Seabank

0601 / Arklow – Lucan

De terugweg. Miezerweer. Bewolkt en regen, de hele dag regen, maar van die regen waarvan je pas na anderhalf uur een beetje nat wordt. Omdat het nooit hard ging regenen vond ik het helemaal niet erg. Eigenlijk was het prachtig om nu bij dit weer, met mist, over de Wicklow Mountains te rijden. Achteraf ben ik blij dat ik ‘s ochtends eigenwijs genoeg was om toch eerst naar Aughrim te rijden en dan over Slieve Maan en de Shay Elliot-klim naar Laragh. Dan Sally Gap van de kant van Roundwood (waar ik eerder was, herinneringen aan een dag wandelen in de regen en bijna van de berg afgeblazen worden in juli), richting Dublin – dat stuk kende ik overigens niet – en dwars door South-Dublin. Het was nog juist vroeg genoeg om toch nog via Clontarf te rijden, waar F. was, om vrienden te bezoeken, dus nogmaals langs het Grand Canal en door het vreselijke centrum, en langs zee naar Clontarf. In de avond dan via Griffith’s Av. en het Phoenix Park terug naar Lucan. Geen idee hoeveel kilometers het waren – maar het was in ieder geval erg mooi. Nog een topdag.

Arklow – Woodenbridge – Aughrim – Slieve Maan – Shay Elliot-klim – Laragh – ri. Roundwood (maar iets hoger blijvend) – Sally Gap – Dublin – Grand Canal – Clontarf – Griffiths Av. – Phoenix Park – Lucan

0602 / Lucan – Belfield

Fiets terugbrengen, nog 1 keertje Strawberry Beds-road en Phoenix Park. Bewolkt.