Patrick Conrad, Pink Poet, regisseur van Eurotrash-films als Slachtvee en Mascara blijkt al jaren misdaadromans te schrijven. Dit boek, een fictieve levensbeschrijving van de Antwerps/Amerikaanse kunstenaar Marcel van Acker combineert crime-elementen met een schets van een half fictieve decadent-estheticistische Antwerpse kunstscene. Vrij gruwelijk, geen grote literatuur, wel zo goed gedaan dat ik bleef lezen (en dat is niet alleen op conto te schrijven van interesse voor een Antwerpse kunstmythe). Treinlectuur. Uiteindelijk ook onbevredigend, heb je zo’n boek uit, dan is het uit, drie uurtjes doodgeslagen maar niet echt rijker geworden. Hoe gruwelijk ook, de roman daalt niet werkelijk af in de diepten van de zwarte kant van de kunst. (Of zoiets). Dat hoeft ook niet. Het levert wel vermaak op. Enz. (Laat gezegd, ik vond het boek een stuk beter dan ik had verwacht).