Vakantie, dag IV. Rondje Noord-Eifel en nog wat dwalen. Het was opnieuw warm en de zon scheen opnieuw meedogenloos. Ik reed lek in het Aachenerwald (eigen schuld, ik knalde in een onverharde afdaling te hard door een te stenige bocht) en had daarna wat minder zin in het onverhard (met die net te grote stenen). Doel was om een mooie rondje door de Noord-Eifel te maken. Met de Rennweg natuurlijk. Tijd genomen voor pauzes. Ik had de route in mijn hoofd, maar had natuurlijk de kaarten niet goed genoeg bestudeerd, was me niet zeker over de afstanden, waardoor ik halverwege te vaak ging twijfelen en heroverwegen, weer eens een andere weg insloeg, en dan toch Nideggen niet ging halen. Het Kalltal is erg mooi, maar dat stuk ‘bovenop’ niet zo. (Daarom wilde ik ook niet richting Simmerath, en bij Monschau ben ik vaak genoeg geweest). Wilde met de warmte ook niet te ver weg – nou ja, enzovoorts. Weer in de buurt van Aachen had ik dus tijd over om wat te dwalen, de verkeerde bosweg in te slaan, het Drielandenpunt van drie kanten te beklimmen, en omdat het lekker ging nog wat richting Plombières en een stukje van een gloednieuw fietspad, heerlijk zonder enig autoverkeer, en weer terug. Zo zette ik alsnog 160+ op de teller, wat de bedoeling was.