Fransche Kamp heen XXXVII. De laatste keer. Het seizoen zit er nu op. Caravan klaar voor de winterstalling.
In de regen terug naar Amsterdam.
Rondje Maarnse Berg. De buien leken uit te blijven. Tenminste tot het einde van de middag… Nog een keertje – nu het nog kan – over de Maarnse berg. Plan was nog een stukje verder, maar donkere lucht kwam vanuit het zuidwesten heel snel dichterbij. Begon te regenen, dan te plenzen, snel richting noord-noordwest, een donderklap zelfs, maar voorbij Soesterberg was ik al uit de regenzone. De volgende kwam er wel al aan. Precies toen die het Spanderswoud bereikte, was ik terug. Ah, zo vaak heb ik deze zomer niet in de regen gereden.
Naar Fransche Kamp. Nu weer eens met twee volle tassen en op de ‘vakantiefiets’. Dat gaat toch iets langzamer.
Het weer was veel beter dan verwacht. Na wat buitjes bleef de zon schijnen, en in de zon was het nog altijd warm. Dus nog eens tot net voor donker over bekende wegen door het bos en over de heide.
F. was op de camping. Ik ging er ook heen. (R. bleef thuis). Warm septemberweer.
Avondritje. Warm, nog zo’n 23 graden, met zuidoostenwind. Hoopte op het einde de maansverduistering te zien, maar er hing wat bewolking aan de kim. Wachtte even, maar dacht dat het zinloos was. Wat later, terug op de camping, verscheen de maan dan toch, deels verduisterd, net boven de bomen, net boven de bewolking.