Felle opklaring en harde wind. Tussen de buien door en de route ingegeven door de koers van een bui die ik bij Botshol net schampte. Harde wind, kracht 6, west. En fijn gereden.

Kutfestivals: wiel krom. Harde westwind en de voorspelde ligging van de buien stuurden me naar het noordwesten voor een fijne hele middag fietsen. De skiheuvel was afgezet met van die hekken met zwart plastic. Ik heb daar verschrikkelijk het land aan, vind het belachelijk dat openbare ruimte op die manier afgesloten mag worden. ‘Gelukkig’ stond het bij sommige ingangen wel open, er werd niet gewerkt (waarom is het dan afgezet, duh), wel gewandeld, geklommen, gemountainbiked en gefietst. Bij de uitgang stond ik even stil om mn route te plannen. Bam! Huh? De wind had een losstaand hek vol gepakt en tegen mijn achterwiel geslingerd. Wiel krom. Ik moest er een remblokje afhalen om verder te kunnen rijden. Dat ging wel – en ik maakte er toch nog 100 kilometer van. Maar een actiegroep die rechtszaken aanspant tegen deze belachelijke manier om openbare ruimte af te zetten heeft mijn steun. (En trouwens, dat hek had ook vol tegen mijn hoofd kunnen komen….) Grrr.

Westpoort – Spaarnwoude. Wilde eigenlijk het IJ over, nee, niet via de Schellingwouderbrug, en alle ponten gingen net voor mn neus weg, en dus reed ik door, helemaal Westpoort door en dan via Spaarnwoude en de Brettenzone terug. Kom niet vaak meer aan die kant van Amsterdam.

Rondje Nieuwer Ter Aar – Woubrugge. Vrijdagmiddag, en de tijd aan mezelf. Eén zomerbuitje en een paar spetters, verder droog, bewolkt en helemaal aan het einde kwam de zon erdoor. Uitstekend fietsweer. Westenwind, 20 graden. De route ingegeven door de ligging van een paar buitjes. Mooie luchten dus ook. En een lusje om de Geerplas (zo heet ie toch) omdat de brug open was.

Kronkelen in het Amsterdamse Bos. Een dik uur is wat ik overhield. Na buien, met een zonnetje. Fijn weer.