Keuvelende uiteenzetting van Earth Systems Science, degelijk wetenschappelijk waar het geologie betreft en wat amateuristisch (of wekt die indruk) op andere gebieden. Hmm. Heel goed bedoeld en veel intrigerends en behartenswaardigs, maar filosofisch wat naïef. Enz. Ja, ik heb t doorgelezen, en ook een en ander overgeslagen.

Woensdagmiddag, tussen werk door, en een ijsje eten. Zomerse zon, warm, korte broek. Langs het fluitekruid.

Marcusstraat – Watergraafsmeer – Diemen – Stammerdijk – Driemond – Fort Nigtevegt – Baambrugge – Winkel – Ouderkerk – Amstel – Marcusstraat

Het begon zachtjes te regenen. ‘Het is tijd om te gaan rijden’. En ik reed weg. Het was geen bui, geen uurtje regen, het was pisweer. 4 uur rijden, 11 graden, oostenwind. Pisregen. Eerste Paasdag was het nog warm, onbewolkt en warm van ‘s ochtends vroeg tot zonsondergang. Dit was Tweede Paasdag, de dag waarop ik (had onderhandeld) dat ik kon fietsen. 100 kilometer wilde ik eindelijk maken. Ik heb heerlijk gereden, er was bijna niemand onderweg, maar na 2 uur had ik niet heel veel zin meer om de mooie weggetjes te gaan zoeken (zeker niet omdat ik aan het begin helemaal verkeerd reed). 88 kilometer.

Beerze – Bergentheim – Hardenberg – Venebrügge – Wielen – Blasendieck – Itterbeck – Wilsum – Uelsen – Venebrügge – Hardenberg – Rheeze – Diffelen – Beerze

Waarom heb ik dit boek eigenlijk gelezen? En nog wel in de Nederlandse vertaling – zodat er geen lol aan de Duitse taal bij was. Omdat zoveel mensen ‘m gelezen hebben. Ik las sneller en sneller – het is een boek waar je het ook met de samenvatting kunt doen. Het is een komedie. Misschien hou ik niet van komedies. (Enige sterke punt: dat er ook aardig wat doordeweekse en bekende cultuurkritiek in de mond van Hitler wordt gelegd).

Donderdagochtend, wind tegen lang het kanaal – hard rijden om de trein te halen. Zon en wat bewolking, 10 graden.

Marcusstraat – Ouderkerk – Abcoude – Indijkpad – kanaal – Breukelen

Donderdagavond. Rotterdam – Goverwelle. En een stukje Reeuwijkse Plassen (omdat ik de trein net miste). Donderdagavond, 18:15 – 19:30. Harde westenwind. Bewolkt.

Eendrachtsstraat – Maas – Krimpen – Ouderkerk – Nesse Tiendweg – Goverwelle – Sluipwijk – Goverwelle

Zeker een prachtig boek. Terecht geprezen. Een ‘doorvoeld boek’, waarin je als lezer volledig wordt opgenomen. Indrukwekkend, met beelden die je niet zomaar kwijtraakt. IJzergieterij, Eerste Wereldoorlog, loopgravenoorlog. Hertmans’ boeken lees ik sinds de jaren tachtig.

En toch… De perfecte stijl is soms wat ouderwets. Dat klopt wel met het verhaal en de thematiek, maar een zweem van sentimentaliteit komt dan sneller op. En een paar keer ontkomt Hertmans niet aan al te opgelegde literaire handigheidjes (herhalingsmotieven, een analogie tussen hier en daar, een opgelegd toeval e.d.). Toch bleef ik daar aan haken… Alsof het toch te gemakkelijk werd gladgemaakt.

Maar al met al toch (toch) indrukwekkend hoe hij de memoires van en zijn herinneringen aan zijn grootvader heeft weten te verwerken tot (gieten in) een roman.

‘s Ochtends, niet supervroeg – half negen tot kwart over negen. Rustig, bewolkt weer. Naar Abcoude.

‘s Middags en begin avond – kwart over vijf tot kwart over zeven. Rustig gereden (erg moe). Rustig weer, westenwind en een zwak zonnetje.

Dinsdagavond, 19.10 – 20:50 Blauwe lucht en buien. (Reed er bijna tussendoor en omheen). Lekker gereden.

Marcusstraat – Diemerpark – Muiden – Weesp – Fort Nigtevegt – Abcoude – Ouderkerkerplas – Marcusstraat

Uitgelezen. Twaalf hoofdstukken – en een slot – over de ontwikkeling van de cartografie. Vanuit twaalf kaarten die ieder een waterscheiding waren in de afbeelding van de wereld en onze verhouding daartoe. Uit 2012, de Nederlandse vertaling (die ik las) is van 2013. Erg goed en verhelderend overzicht – zelfs als je een deel al weet – met veel, heel veel context.

Zaterdagavond. Zon. Vrijwel windstil. Na eten op balkon. Wel snel koeler. 19.00 – 21.00.

Marcusstraat – Amstel – Ouderkerk – Ronde Hoep – Winkel – Baambrugge – Abcoude – Ouderkerk – Marcusstraat