Kazutoki Umezu op het Moers Festival 1983. Vet aangezet, lekker saxofoonspel, maar een veel te leukige en leutige mix van Ayler, bop-licks en andere direct herkenbare citaten. Punkjazz. Zo lang het overtuigend en serieus Ayler-achtig is, trek ik het, als er een vette beat is ook nog, zo gauw het leutig wordt, haak ik af. Waarom niet gewoon de hele tijd echt vet en lekker spelen… De punkjazz-feel en het saxofoonspel redden deze plaat.