Grace
“They fly toward grace.”
Sunday November 16th, 11.00, finally I arrive at the last sentence of Against the Day. Somehow, many months ago, I abandoned the novel with 300 pages to read. After finishing Jahrestage I picked it up again. In many ways this is Pynchon’s most moving work (or, such is my experience of it).
2 Comments
RSS for comments on this post.
sorry, the comment form is closed at this time.
Onbegrijpelijk dat je het niet in een ruk heb uitgelezen! Zelf was ik op een hele vreemde manier ontroerd door de scene waarin de Chums hun echtgenotes ontmoeten. :)
Ah, verhuizingen, niet in de stemming, geen kans op gecontreerd lezen en een boek dat te mooi is om er effe tussendoor te doen.
Dan hou je even op. Dan komen er andere boeken. De 300 pagina’s blijven liggen wachten op het juiste moment.
Dat kwam na het uitlezen van Jahrestage.
En die laatste 300 pagina’s heb ik wel in 1 ruk uitgelezen,
… en het is een ontroerend boek, merkwaardig ontroerend, tot op het bot zeg maar. (Bijvoorbeeld wanneer Jelle en — is het Frank? — elkaar voor het eerst ontmoeten.