Een perfecte zondag: een mooie wandeling van Kanne naar de Pietersberg en terug, en tussendoor een keer of zeven het in groepjes uiteengereten peleton wielrenners voorbij zien komen. Mooi om ze bovenop de Zonnenberg een voor een boven te zien komen. (De Zonneberg waar je alleen kon komen als je de wandelroutes kent, want alles wat perfect afgesloten en wie zich op verboden terrein begaf kreeg de dame en heer van de bereden politie achter zich aan). J.heeft een paar mooie filmpjes gemaakt. Tenslotte de laatste anderhalf uur voor de tevee om een staaltje onvervalst wielrennen te zien. Ik bedoel: je kreeg heel fraai te zien hoe de koers ook wordt bepaald door allerlei belangen, belangenverstrengelingen, belangenafwegingen, die ook te maken hebben met zaken waarvan een purist zou zeggen dat ze ‘buiten’ de koers horen. Je kreeg perfect in beeld dat ‘de koers’ niet alleen belangeloze lichamen op een fiets betreft die zo hard mogelijk naar de eindstreep proberen te rijden. Iedereen weet hoe ontzettend belangrijk de kampioensschpastrui voor Rabobank is. Ze hebben er de afgelopen jaren te vaak naastgegrepen. De kampioensschapstrui moet ook in de Tour te zien zijn. (Toen De Groot leek te gaan winnen wist je: dus De Groot zal naar de Tour gaan. — Wegens vormcrisis van Thomas Dekker gaat hij inderdaad mee (hoe goed/slecht ligt Thomas Dekker eigenlijk in de ploeg?) Dan komen Boogerd en Sebastiaan Langeveld op kop. Stel je voor je bent Langeveld. Je weet zo goed als zeker dat je volgend jaar bij Rabo zult rijden. Rabo wil de trui. Als je wint kom je in 2007 bij een ploeg waar ze je wellicht voor een te eigenzinnige matennaaier houden (o.i.d.): ‘he, waarom heb jij Boogerd vorig jaar van de winst afgehouden?’ Het is zo ontzettend veel voordeliger om Boogerd te laten winnen: 1. je contract met Rabo is binnen, en voor een hoger bedrag dan eerder is afgesproken. 2. Boogerd doet er persoonlijk nog een leuk zakcentje bij. 3. jij en ook Skil – Shimano hebben er een heel stel vrienden bij en dat kan heel goed van pas komen in de Eneco-tour; en wie weet doet Rabo eens een goed woordje voor Skil – Shimano. Natuurlijk is dat akkoord.

Al die dingen horen bij de koers. Die dingen zijn de koers. Alleen als Langeveld een nieuwe Hinault of Boonen zou zijn, had hij ‘met winst’ kunnen winnen. Alleen als hij zo’n grote meneer zou zijn dat hij volgend jaar gewoon met de vuist op tafel zou kunnen slaan om bij Rabo het absolute kopmanschap af te dwingen. Maar zo’n grote is zelfs Thomas Dekker niet. Deze tweede plaats is veel belangrijker voor zijn carriere (en die van Skil – Shimano) dan de winst.

En dan komt het aan op hoe ‘mooi’ het wordt gespeeld. Nee, niet mooi. De sukkel van een Boogerd vraagt aan Langeveld ‘is het okee?’ terwijl de microfoon van de cameraman zowat voor z’n snufferd hangt. Langeveld gaat volledig overbodig aan z’n bovenbeen voelen (of is dat omdat hij donders goed wist dat hij sneller sprint dan Boogerd en niet vertrouwde dat de als altijd hypernerveuze Boogie zich niet ten onrechte genept zou voelen als hij voor de vorm de sprint aan zou trekken?)

Dit allemaal is de koers. En ja, ik vind dat het niet ten koste gaat van kijkgenot. (Natuurlijk, het moet niet tot saaie koers leiden, zoals de afgelopen jaren in de Tour). Alleen tja, die Boogerd, die heeft dus wel gewoon ouderwets dit kampioenschap in de laatste ronde gekocht omdat hij zich niet zeker wist tegen Langeveld.

Maar vergeet dan niet hoe Langeveld en Boogerd uiteindelijk met z’n 2-en overbleven. Hoe er gereden werd en gepokerd tussen de laatste 8 — de 8 sterksten (Tankink, Wielinga, Moerenhout, Dekker, Boogerd, De Groot, Langeveld en Rooijakkers).

Mooie aspecten van de koers gisteren? Het rijden van die jongen die in Frankrijk rijdt, bij Haribo: die zat al vanaf het begin van de koers voorin! En zo verschrikkelijk hard als er in het begin werd doorgereden.

Het was genieten. Profwielrennen op z’n mooist.