ariealt.net

maandag 29 november | 3

Harold Polis, de redacteur en uitgever van Paul Verhaeghen reageert op mijn recensie van Omega Minor. Hij had beloofd de schrijver van de eerste positieve recensie van die grote rode roman persoonlijk te bedanken.

maandag 29 november | 2

Goeie discussies op de Empyre-discussielijst, over digitale kunst en het sublieme. Damn, daar zou ik me mee moeten bemoeien.

maandag 29 november | 1

Gisteren was ik in de Meervaart, maakte de tweede helft van een middag over 'hoofddoekjes' mee, met muziek en discussie tussen forum en zaal. Dit ter gelegenheid van de oplevering van de website over de hijab, waarvan de comic-tool is ontwikkeld door Butterfly Works -- Emer, Ineke en Hester --.

De website is http://www.talkingheadz.nl/hijab/. "The goal of Talking Headz is to encourage youth to discuss controversial issues: a debate amongst youth worldwide, a visual discussion using comics!". Mooie tool, waarmee in Uganda goede resultaten worden behaald. Ik vraag me alleen af of Nederland die omweg nodig heeft. De meisjes in de Meervaart deden hun mond sowieso wel open. Misschien hebben ze 'm nodig om tot genuanceerde opvattingen te komen?

Eerst werd ik erg blij. Een volle zaal jongeren waarvan de energie afspatte, allemaal prachtig gekleed, de jongens en de meisjes, en de hijab-draagsters niet zelden t meest modieus. Bloeiende middelbareschoolcultuur. Je denkt 'ik kan niet wachten tot deze generatie het overneemt in de Nederlandse cultuur.' Je denkt bijna: 'Hier kunnen bekrompen witkoppen niet tegenop, deze cultuur is zo energiek, een mengeling van R&B, hiphop, Neder-marokko en ge-emancipeerde, seculiere islam.' De zaal joelde, praatte, discussieerde. Het was meer dan levendig. 'Hier ligt de enige toekomst van de Nederlandse cultuur, weg met het bekrompen confomrmistische enge handels-calvinisme'.

Maar naarmate de discussie (nou ja...) vorderde werd ik cynischer en bozer. Goed, het helpt natuurlijk niet erg als de zaal voor 90% een moslim-achtergrond heeft, de hippe jongens op een enkeling na, hun mond houden, en Ebru Umar, met haar gebruikelijk ongenuanceerdheid de seculiere stem moet vertolken met naast haar een jongen van de Jonge Fortuynisten die meest wijselijk zijn mond houdt, want als hij iets zegt volgt er of gejoel of totale stilte omdat hij de plank op een ijzingwekkend manier misslaat. Al snel blijkt dat over en weer alleen stereotiepen worden uitgewisseld die mij niet erg vrolijk stemmen.

Van de meisjes met hoofddoeken, die meest uiterst ge-emancipeerde overkomen, hoor ik ook niets dan de bekende verwijten (met termen als respect en (in)tolerantie in de hoofdrol) en keer op keer de verzekering dat ze uit eigen beweging de hoofddoek dragen (ja, tuurlijk). Ebru Umar komt niet verder dan fel uithalen tegen (elke) religie. En heremijntijd er is zelfs een blanke troela die erover begint dat die hoofddoekjes zo mooi zijn. Daar gaat het niet over. Ik zie ook een zaal vol mooie meiden, en niet zelden zijn degene die een hijab dragen t knapst en meest aantrekkelijk. De hiphopjongens houden hun mond (wijselijk, zou ik ook doen in hun positie). Het is niet de kloof (tusssen seculier en hijabdraagsters, Nederlanders en moslims) die zo enorm is, het is het misverstand dat me boos maakt. Er is sprake van een tragisch misverstand en misverstaan.

Op een bepaald moment zei ik tegen Fiona, 'If it goes on like this, and we get a right wing governement with the next elections we'll have civil war in 5 years time.' Nu heb ik de neiging tot extreme meningen, zeker in het vuur van het moment (familietrekje), maar als de misverstanden zo groot blijven, ben ik niet verbaasd als spanningen blijken op te lopen.

Het probleem is dat een mode en identiteits-statement een rol speelt (of wordt ingezet) in een zeer ontvlambare politieke discussie. Van de draagsters van de hijab, moderne, intelligente meiden, hoor je geen enkele uitspraak hoort over wat zij vinden over hun eigen rechten (behalve het recht om een hijab te dragen en je eigen mening te uiten), niets over de rol van de vrouw en de rol van de man, niets over het recht om te studeren, niets over het recht dezelfde posities te bezetten als mannen, niet, kortom, over politiek. Dat is begrijpelijk (voor 16-18-jarigen die bezig zijn met identiteit. De hijab is een magnifiek symbool, heel wat beter en ambiguer dan de hanekam van de punkers of het lange haar van de hippies. Maar daardoor zijn de hijabdraagsters ook een speelbal, een pion in een strijd die over hun hoofden heen gevoerd wordt. Als de hijabdraagsters geen onderdeel willen worden van de mannenmaatschappij, omdat zulks niet hoort in hun opvatting van de islam, -- iets wat ik niemand heb horen zeggen -- mogen ze er dan later een probleem van maken dat ze geen goede baan vinden? Of is dat, eigen schuld, een gevolg van hun weinig realistische visie op zowel de westerse als de moslimmaatschappij -- mannenmaatschappijen? Als de politieke vragen waren gesteld, dan zou de 'zaal' wel eens in heel andere kampen uiteen kunnen vallen.

Het is volstrekt idioot om een discussie te voeren over de hoofddoek, (aan het einde hoorde ik zelfs de Fortuynist iets zeggen als dat t wat hem betreft iedereen het recht heeft om een hoofddoek te dragen, -- tenzij ik me vreselijk vergis). De discussie hoort te gaan over politiek, over wat we met de wereld willen. Politiek is meer dan het recht een hoofddoek te dragen. Helaas hoorde ik wat politiek betreft alleen het uitspelen van een anti-religieus rationalisme ('alle religieus geinspireerde/getinte politiek is per defintie fout') -- zeg maar de houding van de Ebru Umars en Geert Wildersen -- tegen het idee 'je bent deel van de Nederlandse samenleving (die wordt bepaald door de Grondwet, die moet je accepteren) en daarbinnen ben je nog deel van een gemeenschap, dat is je eigen vrijheid' -- opvattingen van de jongeren, en ja, inderdaad ook de AEL-ideologie. Beide opvattingen deugen wat mij betreft niet, omdat er in geen van beide opvattingen plaats is voor het onderkennen van de verwevenheid tussen samenleving en waarden, opvattingen, ideeen (religieuze en seculiere), tussen samenleving en gemeenschappen. Die verwevenheid moet onderkend worden om verder te kunnen 'praten'. Het heeft geen zin om die verwevenheid middels een procedurele ingreep aan de kant te schuiven.

Kortom, ik ging boos, cynisch en teleurgesteld weg. De hijab als mode-statement is een razend interessant studie-object. Maar ga het hebben over politiek (zijn die hijabdraagsters zo conservatief?). En vermijd de woorden 'respect' en 'tolerantie', die worden enkel -- door alle kampen -- gebruikt om elk werkelijk verschil van mening te bedekken. Vermijd ook spreken over 'vrijheid van meningsuitging', het is een label dat de aandacht afleidt. Zucht.

En waarom moet ik me er zonodig mn zegje over doen? Alsof ik geen werk te doen heb.

Waarom een hijab dragen?: http://www.troid.org/articles/sisters/hijaab/whyshouldi.htm.

En waarom een baard? -- ik was zo'n beetje de enige baarddrager in de zaal, en ik ben geen moslim -- http://www.islam.tc/beard/beard.html.

(Gewoon, gegooglet).

En dat na een zaterdagavond hanging-out met Jacques: bier en praten over de YesMen (volgende project: een televisieshow... 'how to be succesful as an experimental fiction writer'), de aantrekkingskracht van extremisme, seventies-terrorisme, de situatie in Nederland, privatisering, rechtse politiek en conservatief Amerika. Vertelde me ook dat Ron Sukenick, ook schrijver van experimentele fictie, is overleden, alweer maanden terug: http://www.cafezeitgeist.com/msgboard.mv?.

zaterdag 27 november | 1

Vandaag op de voorpagina van het NRC: een foto met Anja Hertenberger en Michiel Koelink, beide kunstenaars (en vrienden). Anja kijkt half achterom en lacht in de lens van de camera terwijl Michiel test of het vliegend tapijt, een kunstwerk op de Rijskacademie, houdt. Hoe vaak in je leven gebeurt het dat je vrienden zomaar op de voorpagina van de krant staan? Zomaar, zonder dat ze nieuws zijn?

En de publieksprijs van het IDFA is gewonnen door de film over de YesMen: http://www.alter-ego.nl/news2004.html. Dat betekent dat Jacques nog in Amsterdam is en ik alsnog een kans krijg om met 'm af te spreken, ook al kan ik niet SMS-en.

vrijdag 26 november | 3

Vorige week was ik in Paradiso bij t 25-jaar-The Ex feestje. Zegt Serge, die er ook was, "goh, ik zit net te denken, de vorige keer dat ik The Ex zag was 23 jaar geleden." Na een korte stilte. "Toen ben ik ook meteen bij ze thuis geweest na afloop." Serge in zn Schalkwijk-punk-tijd. Toen-ie nog een punk-zine maakte en nog geen kunstenaar en trompettist was.

De vorige keer dat ik The Ex zag, zei ik, is waarschijnlijk 10 jaar geleden. Nee, meer.

vrijdag 26 november | 2

'You don't part easy with your money', zegt Fiona wel 'ns. Het is waar: ik geef niet snel geld uit. Ik ben tevreden met weinig luxe. Als het maar werkt. Waarom airport thuis als vijf meter ethernetkabel ook voldoet? Vanmiddag heb ik dan eindelijk toch een base station gekocht. Natuurlijk kocht ik de goedkopere, de Express, die met 'AirTunes': muziek naar je stereo via wifi. Ik denk dan: 'overbodige luxe'. Maar nu het werkt ben ik daar nog het meest van onder de indruk: rondlopen met mn powerbook en almaar mp3s afspelen & internetradio, over mn stereo. Idioot eigenlijk, zoveel 'power'.

Straks internettevee kijken in mn luie stoel (die altijd net buiten het bereik van de 5-meter ethernetkabel lag).

Omdat ik op 6-hoog zit zal er wel geen bereik zijn beneden op straat...

Ook gekocht: externe HD voor back-up. Aanschaf voor t kantoor.

vrijdag 26 november | 1

Op sommige dagen moet je eerst letterlijk en figuurlijk de zooi opruimen, de boel uitmesten, het huishouden op orde maken, voor je verder kunt (werken). Stapels oude kranten weggooien, opruimen, voorraden aanvullen, rekeningen versturen, kopieëen maken, stapels ordenen, enzovoorts.

Pakketje van Amazon met Delany's Neveryon-boeken. Alsof ik niet genoeg te lezen heb ;-)

Communicatie. Jacques, een goeie vriend (vroeger San Francisco, nu Parijs), was in Amsterdam voor het IDFA-festival. Het is niet gelukt om af te spreken. "You can text me at --- ". Ik ben waarschijnlijk de enige hier die niet kan SMS-en. Ik stuur e-mail. Hij checkte zn e-mail op de verkeerde momenten. Grrr.

I Promessi Sposi uit. 'Belofte' aan mijn studie Italiaans (lang geleden) ingelost.

dinsdag 23 november | 2

Het is moeilijk voorstelbaar, maar ik had in bijna twintig jaar Coltrane-luisteren nog nooit de plaat Coltrane Jazz gehoord. De plaat die Coltrane maakte na Giant Steps, net voor hij zijn eigen kwartet formeert. En dus word ik -- werkelijk -- verrast door de dubbeltonen aan het einde van Fifth House en door de dubbeltonen in het thema van Harmonique. Waarlijk revolutonair. Raar eigenlijk dat deze plaat zoveel minder bekend is dan Giant Steps. De intonatie van 'Trane blijft toch ook heel bijzonder, hoe hij heel zorgvuldig binnen een langere frase, drie, vier totaal verschillende registers gebruikt.

dinsdag 23 november | 1

Gisteren en vandaag: werken aan de workshop "Learning to Write & Keeping a Weblog" voor de studenten van het Frank Mohr Instituut. In twee dagen probeer ik een overzicht te geven: homepages voor presentatie, bloggen als publicatie en voor ontwikkeling, wiki's en blogs voor samenwerking, 'welke software gebruik je t best', 'waar moet je aan denken', en -- natuurlijk -- de kwestie: 'help ik moet schrijven'. Dit alles in de hoop dat ze daarna beter gebruik van het internet gaan maken voor samenwerking en voor ontwikkeling en presentatie van hun projecten.

Twijfel: zal ik een CMS als Pivot gaan gebruiken voor mijn blog? Ik ben erg gehecht aan de directe toegang tot de html-files. Aan de andere kant wil ik best 'ns experimenteren met 'commentaar' en 'referrers', en lijkt t me wel wat, zo'n knop 'blog dit' in de bookmark-balk: het stroomlijnen van blog- en surfgedrag.

maandag 22 november | 4

Interesse voor Oorbeek -- van de Bayerischer Rundfunk!

maandag 22 november | 3

Ze zetten in en vulden Paradiso met een orkaan van geluid, een uitbarsting van energie, maar luisterend: Paul Lovens en Tony Buck op drums, Terrie en Andy op gitaar. Ik heb ze zelden zo goed horen spelen, en in die orkaan, subtiel. In de coulissen stonden Ken VanderMark en Mats Gustafson te wachten. Toen stapten ze naar voren, zetten de basklarinet en baritonsaxofoon aan de mond. En toen gingen mijn haren rechtop staan, kippevel (geen figuratief taalgebruik, maar een fysieke reactie), een intensiteit die ik alleen kon vergelijken met die eerste keer Charles Gayle, in Groningen (1989?), die alle demonen bezwoor en de strijd met de duivel aanging. Een muur, Machine Gun (1968) was er niets bij, Ayler noch Pharaoh Sanders noch Peter Brotzmann hadden dit niet kunnen overtreffen, ook niet in hun beste jaren. Sterker, ze hadden er nauwelijks aan kunnen tippen. Zes stemmen, maar na een kwartier ging je de zevende horen en de achtste, misschien zelfs de negende. Dat magische moment als er inderdaad meer stemmen klinken dan het aantal spelers (in de Sardijnse samenzang van vier stemmen, die soms op boventoonzang lijkt, noemen ze het 'the fifth voice'). Ik weet niet hoe lang ze gespeeld hebben, maar ik had de volledige lengte van hun set een brede lach op mijn gezicht.

Gehoord op t 25-jaar-EX-feestje in Paradiso, afgelopen weekend. Waar heel leuke, heel goeie (ook John Butcher!) en ook heel slechte (Ian MacKaye...) dingen te horen waren.

maandag 22 november | 2

Onder het motto: je moet spelen, spelen, spelen heeft Oorbeek afgelopen zondag gespeeld in de Openbare Bibliotheek van Almelo. De stad waar ik ben opgegroeid. (En waar ik dankzij de Openbare Bibliotheek gezond ben opgegroeid -- want wat een gruwlijk saaie stad was t destijds).

Het was een raar concert. We waren pauze- en sluitstuk van een discussiemiddag over stadsplanning en cultuur. Ons idee was om alleen game-pieces te spelen. Precies de verkeerde beslissing. Dat werkt niet zonder aandacht van publiek. Los improviseren en uitkomen bij iets bluesy bleek uiteindelijk nog tot applaus te leiden in t piepkleine Palais de Tokyo van Almelo. (Wat bleek, er is ooit een delegatie van het stadhuis op werkbezoek geweest in Parijs en werden daar enthousiast over het Palais de Tokyo-concept, met als gevolg dat het Palais de Tokyo-model opduikt in een discussie over cultuur in Almelo... maar die hoek in de bibliotheek, zei ik grappend, was even t Palais de Tokyo van Almelo. Dat is Almelose maat).

Overigens: de discussie was zeer geanimeerd. Je zou denken, Almelo, da's provincie, daar hebben ze geen Felix Rottenberg, geen Balie, dus een discussiemiddag, dat zal wel niks zijn. Maar ze hebben daar wel een gespreksleider die de boel flink weet op te schudden -- op een goede manier --. En vrijwel alle aanwezigen roerden zich. Zo'n middag kan vergelijking met de Balie gewoon aan.

Maar ja, Almelo.... We kwamen binnenrijden met de auto, zegt Serge: "En Almelo is niet gebombardeerd????" Nee, Almelo is niet gebombardeerd. Almelo is altijd zo geweest.

In de bibliotheek was een tentoonstelling. Titel: 'De Keuze van Ilse de Lange'. Glas en keramiek. Dat moet wel vreselijk zijn, kan het provincialer, denk je? Fout gedacht. Een uitstekend gecureerde keuze (iets wat je van het Stedelijk niet altijd kunt zeggen...) en niks geen publieksgerichtheid, gewoon best ontoegankelijk (mooi) werk.

Ilse de Lange is de heldin van Almelo. Ze is in-en-in Almeloos en wereldberoemd. In-en-in Almeloos wil zeggen: zichzelf, geen pose, geen pretentie, open blik, zich niets gelegen laten liggen aan wat je goed of slecht zou moeten vinden. Haar muziek is niet mijn muziek (ze is begonnen in de country), maar ik zag haar een tijdje geleden op televisie, ze schoof aan bij Louis Andriessen nadat ze een van haar liedjes had gezongen, perfect op gitaar begeleid door een top-studiomuzikant uit de VS. Natuurlijk had Ilse de Lange nog nooit van Louis Andriessen gehoord. Maar ze sprak, zoals ze is, met Almeloos accent, over wat zij van muziek vind, niet geintimideerd door Andriessen en toonde een volledig open blik te hebben. Andriessen op zijn beurt was enthousiast over haar stem. Het was van een frisheid die je helaas vrijwel nooit tegenkomt op tevee. Ik kan me sindsdien voorstellen dat Louis Andriessen een liederencyclus schrijft, uit te voeren door Ilse de Lange, en dat zij die cyclus ook uitvoert, gewoon omdat ze het mooie stukken vindt. Ik hoop er op!

maandag 22 november | 1

Goeie info (via Jeroen de Boer): http://www.ridgewoodband.org/Contemporary/UpcomingWebcasts.html. Wanneer is er waar modern klassiek te horen 'op de internetradio'.

donderdag 18 november | 1

Moveable Type heb ik opgegeven, maar Pivot had ik in een mum van tijd geïnstalleerd. Vandaag de godganselijke dag zitten prutsen met stylesheets en instellingen. Je vergeet te eten, je vergeet te drinken en ineens is het bijna vijf uur.

Gistermiddag nieuwe boeken gekocht (alsof ik niet genoeg te lezen heb...). Politics of Nature van Bruno Latour (favoriete filosoof), The Plot Against America van Philip Roth (niet mijn favoriete schrijver, maar dit lijkt me echt een boek om nu te lezen: Roth stelt zich voor hoe Lindberg, en niet Roosevelt, in 1940 de verkiezingen in de VS wint en hoe de VS, heel normaaltjes, afglijdt richting fascisme), en de nieuwe Yang. Terug 'uit de stad' schoof ik achter mijn powerbook en ging met Pivot aan de gang.

Vanochtend meteen daarmee doorgegaan. De nieuwe boeken zijn nog niet eens uitgepakt...

woensdag 17 november | 3

Sinds de welbekende moord van effe geleden hang ik wel ns rond op GeenStijl. De snelste manier om op de hoogte te raken van bijvoorbeeld de 'dichtkunst' van Samir A. De teksten op GeenStijl zijn meestal bijtend, op de rand en sparen niemand. Links noch rechts. Zo lees ik over de bijna uitverkiezing van massahitser en tragische lijder aan grootheidswaanzin PF tot grootste Nederlander: "De lieden die op Pimmetje hebben gestemd zijn geen haar beter dan al die "verzetshelden van na de oorlog" die na de moord op de betreurde Van Gogh zo nodig op logs en op straat moesten brullen dat er niet 1 moslim was die deugde en de opgeschoten kaalkopjes het alibi en de lucifers gaven om islamitische scholen en een enkele moskee in de fik te steken." (http://www.geenstijl.nl/mt/archieven/002923.html#more).

Want wat een blamage... Bijna Fortuyn als grootste Nederlander gekozen. De commercieele media en de bezuinigingen op onderwijs missen hun effect niet. Met vrolijk cynisme linea recta richting ondergang.

woensdag 17 november | 2

Mooi nieuws: de nieuwe CD van de Nederlandse componist Eric Verbugt is verschenen. (Verbugt is ook een groot lezer en bewonderaar van Arno Schmidt, Thomas Pynchon en van Finnegans Wake, via die link leerde ik hem kennen). Schrijft de website: " Ist von den vorherrschenden Eigenschaften heutiger niederlandischer Musik die Rede, fallen meist Begriffe wie Unkompliziertheit oder schwungvolle Leichtigkeit. Der 1966 in Asten geborene Eric Verbugt machte in den letzten Jahren mit Musikwerken auf sich aufmerksam, die dieser Haupttendenz der niederlandischen Gegenwartsmusik ganz andere Qualitaten entgegensetzen. Sie sind von grosser Ernsthaftigkeit durchdrungen, aber zugleich beflugelt von Impulsen aus kunstlerischen Nachbardisziplinen. Und sie weisen eine Komplexitat aus, in der die Reichhaltigkeit der europaischen Kultur der letzten Jahrhunderte nachklingt." Zie http://cavalli-records.de/index.htm?/html/ccd/ccd258.htm voor mp3-fragmenten.

woensdag 17 november | 1

Vind ik in mn mailbox, de oproep om mee te doen aan de aktie van http://www.metwieleefjijsamen.nl/. Klinkt euh, hmm, tja, sympathiek? Waarom zal ik hier nooit aan mee doen? Vooral omdat ik niet kan thuisbrengen wie dit initieert, noch de achtergronden van de mensen die besluiten mee te doen."Wij zijn een groep mensen die bezorgd is over de spanningen in de Nederlandse samenleving en daar wat aan wil doen. Gewoon omdat we weigeren te leven in een samenleving waar we tegenover elkaar komen te staan en we beseffen dat wij degene zijn die daar wat aan kunnen doen." Dat staat er te lezen. Tja. Het gebruik van wij geeft aan dat er sprake is van een groep (het is dus geen 'Luther Blissett', of GroenFront-achtige constructie). Wie dan? Je roept op om een praatje te maken met een onbekende en je blijft zelf onbekend? Sorry, maar dat ruikt als slimme marketing. Dat werkt wellicht voor anderen. Point taken. Niet voor mij. De gelinkte site http://www.ditpikkenwijniet.nl blijkt inderdaad eigendom van de doelgroepmarketingorganisatie Marokkomedia.

Ik voel mij ongemakkelijk bij alles wat met marketing te maken heeft. Marketing is het vormgeven van de wereld zodat er een markt ontstaat waarop lucratieve handel gedreven kan worden. Politiek is de vormgeving van de wereld zodat er een samenleving ontstaat. (Aanvulling, die levensvatbaar is, kan blijven bestaan &c.). Voor de marketing is die samenleving enkel een afgeleide van of een eventuele voorwaarde voor de markt. Ik wil mijzelf wel inzetten voor een samenleving, ik wil mijzelf niet verkopen aan marketing (dat gebeurt ongewild al te vaak).

Dus doe ik niet mee. Zoals ik sowieso niet snel meedoe aan massa-akties. Ik heb wel vanochtend een mailtje naar het stadsdeel Oost-Watergraafsmeer gestuurd om te pleiten voor het met rust laten van de ASCII Internetwerkplaats in de Wibautstraat 7.

maandag 15 november | 1

Vorige week DEAF04-festival. Mn xs4all-site ge-update: de teksten van 2004 toegevoegd en alles voorzien van de stylesheet die ik ook op mn blog gebruik. Nu: rotzooien met Moveable Type en wiki-software. Leesvoer voor de herfstavond: de Verloofden, de nieuwe vertaling van Manzoni's klassieke I Promessi Sposi.

dinsdag 9 november | 5

Grappig hoe blij je ineens kunt worden van onverwacht een minuut Charlie Parker op de radio!

Steeds meer blogs in t Nederlands uit de Subjectivisten/Kindamuzik-hoek, nu ook: http://kosmikal.blogspot.com/, http://fire-in-the-mind.blogspot.com/ en http://dronkenschip.blogspot.com/.

En dan ook nog de mooie plekken die je ontdekt: http://www.destinationunknownradio.com/.

En een prachtig stukje over GR van Pynchon: http://fire-in-the-mind.blogspot.com/2004/11/literaire-martelingen-deel-1.html.

dinsdag 9 november | 3

Aardig bericht in de Trouw vandaag. In de nieuwe bijbelvertaling is het Hebreeuwse woord 'qiddeesj' vrijwel consequent vertaald als 'heilig'. Behalve in de combinatie met 'oorlog'. 'Heilige Oorlog' en 'heilig de oorlog' komen niet voor in de nieuwe vertaling. Joel 4 begint daardoor nu met het neutrale 'bereid je voor op de strijd', terwijl de oude vertaling zegt 'heiligt de oorlog'...

In het nieuwe leren zou ik de drop-out zijn.... http://www.trouw.nl/opvoedingenonderwijs/artikelen/1099894348495.html. Ik had altijd een afschuwelijke hekel aan samenwerken. Ik werkte liever in mn eentje.

dinsdag 9 november | 2

Na een paar afleveringen RAM met Arnon Grunberg wordt pas echt duidelijk wat voor ongelofelijke misser de casting van die vorige twee interviewers was, die goedwillende amateuristische cultuurliefhebbers (Van Hout en nogwat, godbetere t vooral bekend van de Kanis en Gunninkreclame). Nu is RAM een baken op de zondagavond, er zijn wel eens wat zwakkere items, maar er is godzijdank geen tafel met geklep. En Grunberg, Grunberg toont dat hij niet alleen een provocerend columnistje is, niet alleen een begaafd, zij het soms wat vaak uit hetzelfde vaatje tappende stilist. Hij is een rustige en intelligente inleider. Het beste dat hij ooit gedaan heeft is: weggaan uit Nederland. Hier was hij een rotzooi trappende columnist geworden.

dinsdag 9 november | 1

Ik schiet maar niet op met mn werk. Verpruts de uren. Moe na een weekend vol sociale dingen. Maar ook het lezen van kranten kost tijd -- ineens staan ze vol interessante artikelen, goeie en slechte, en is er veel om over na te denken. In tijden van crisis wordt duidelijk hoe de zaken werkelijk liggen, worden sluiers weggeblazen, verkruimelen muren. (Zoiets).

Een paar gedachten -- sommige zijn allang door anderen verwoord, wellicht beter.

Het klikken op drie, vier links, het lezen van een paar berichtjes uit verschillende 'kampen', leert je binnen tien minuten hoe ontstellend slecht de nieuwsvoorziening op televisie is. Dat is eng en wekt weinig vertrouwen.

Media-ecologie: wissel van kanaal zo gauw de reclame begint, kijk geen commercieele televisie, je ziet niet eens dat er een Telegraaf in de schappen staat, billboards met reclameboodschappen registeren je hersenen niet. De afsluiting voor 'rommel' wordt automatisch, een tweede natuur. Zo blijft de omgeving leefbaar. Maar daardoor weet je niet meer wat de Telegraaf schrijft, ook al is dat niet zo moeilijk te raden. Toch: realiseer je je wel voldoende wat die witte Telegraaflezers en RTL-kijkers denken?

In de crisis blijkt dat er een flinke kloof bestaat tussen het zelfbeeld van de gemiddelde Nederlander (wie?) en de Nederlandse realiteit. Dat heeft weer hefitge gevolgen: een roep om hard aanpakken, uitsluiten, uitwijzen, wie zich niet aanpast rot maar op. Zeg maar: niveau Wilders. Het 'Wakkere Nederland' van Wilders. Hahaha: dat is het Nederland dat zich in slaap heeft laten wiegen door blij en vrolijk eroplos te consumeren en ondertussen niet in de gaten had dat de wereld verandert. Des te enger als ze ineens wakker worden...

Wilders, Bart-Jan Spruyt: ze roepen om een versteviging van het Fort Nederland. Als ze dingen in internationaal perspectief zien, dan gaat het over de dreiging uit het Oosten en de verdediging van het Westen. Maar hoe kun je de economie erbuiten laten? De oorlog tegen het terrorisme is ook, let wel ook (niet alleen) een oorlog ter versterking en verdediging van de westerse belangen in de rest van de wereld, de olie in Irak, in Nigeria. Men wil een muur optrekken, stuurt geheime guerrilla's uit in het buitenland om de situatie naar het voordeel van de vrije westerse wereld vorm te geven. Zo globaal als de economie is, zo globaal zijn ook de extremistische bewegingen, en de redenen van hun bestaan. It's a bloody mess en de tegenstellingen zullen alleen maar groeien. Evengoed is het latente antisemitisme van de moslimwereld, die ook hier in Nederland speelt, niet los te zien van de internationale situatie. Het recept van Wilders en Spruyt is in ieder geval het beste recept om de tegenstellingen te laten groeien, met uiteindelijk de slechtst mogelijke gevolgen.

Wilders, wie zijn er nou gevaarlijker voor de democratie? De commercieelen die de Tokkies uitroepen tot helden (terwijl ze ascociaal zijn --- deze heb ik ergens vandaag gejat, maar ik weet niet meer waarvandaan), voor wie alleen de vraag telt: 'verkoopt het', 'is er markt, dat wil zeggen: advertentiemarkt?', of de moslims in het algemeen?

Wat is het (strategische) doel van de terrorist? Ontwrichting van de samenleving. Dat gold voor de Baader-Meinhoff-Gruppe, dat gold voor de Brigate Rosse, dat geldt voor de IRA, de ETA, voor Sendero Luminoso. Dat gaat ook op voor de terroristen van de extremistische politieke islam. De polarisering en verharding van de Nederlandse samenleving, dat is precies waar ze op gokken. Het 'reli-fascisme' doet het latente Nederlandse fascisme ontwaken: kijk naar de brandstichting in moskeeën en islamitische scholen (waarschijnlijk toch wel door rechtse Nederlanders gepleegd). Kijk evengoed naar de brandstichting in kerken.

Politiek correct is allang niet meer links, het is rechts, heel rechts.

zondag 7 november | 1

En toen ging mijn iBook kapot. Sinds vorige week had ik problemen met het beeldscherm, een half uur deed-ie het goed, dan ging het beeld trillen en werd ik voor een paar seconden getrakteerd op prachtige Jodi-achtige beelden. Werd steeds erger. Er was niet meer mee te werken. Het lijkt erop dat mijn iBook onder het internationale terughaalprogramma valt en ik een nieuw scherm kan krijgen, maar ja, ik kan niet 4 of 6 weken zonder computer. Dus naar de macwinkel gegaan: 'ik wil een nieuwe powerbook, welke is onmiddellijk leverbaar?' 'De 17-inch en de 12-inch'. 'Hmm, eigenlijk wilde ik de 15-inch...okee, doe maar de 12-inch'. Gelukkig kon ik het nu betalen.

Het lijkt dan alsof ik zomaar effe iets koop. Dat is niet waar. Ik was zeker al een half jaar aan het denken over het kopen van een nieuwe...

Ik heb dus een nieuwe computer. Je bent dan toch altijd een dag bezig om alles weer op orde te krijgen. Voor mij is t echt een werkmachine geworden. Ik wil tikken, mailen, internetten. Zo'n extra dag 'inrichten en backuppen en installeren' is vooral een 'drag'.

woensdag 3 november | 2

Aanvulling: ik wist niet dat Van Goghs columns regelmatig werden geweigerd (zo goed ben ik op de hoogte...)

woensdag 3 november | 1

Achteraf vraag ik me af: hoe heeft Van Gogh ooit kunnen uitgroeien tot een 'opinieleider'? Hoe is het mogelijk dat deze man gevraagd werd om debatten te leiden, een column had in het gratis blaadje Metro? Het enige antwoord: omdat beledigen en sick jokes en querelantie verkopen in een mediamaatschappij? Natuurlijk, Van Gogh had twee kanten, hij was ook een lieve huisvader en hij had iets bijzonder vriendelijks als persoon en zijn laatste films en tv-series (niet gezien) lijken me, van horen zeggen, gewoon goed (populair en voor een groot publiek, op effectbejag gestoeld, maar op een goeie manier). Maar als ik vandaag een bloemlezing onder ogen krijg van zijn door de jaren heen gedane uitspraken (anti-semitisch en anti-islam) dan word ik alsnog onpasselijk. (Van Gogh lijkt me overigens ook een gevangene van zijn meningen en van de rol die hij wilde spelen). Natuurlijk mag je zulke meningen ventileren en publiceren (de rechter heeft hem destijds in het gelijk gesteld toen Leon de Winter -- nog zo iemand met wiens meningen ik bijzonder weinig op heb -- hem een proces aan de broek deed), maar waarom vraag je zo iemand als gespreksleider, waarom neem je 'm in dienst als columnist? Omdat het zo 'lekker' is? Om zelf -- als redactie -- lekker te provoceren? (Wat ook mag, net zo goed als dat je een pro-al-kaida tijdschrift of webzine mag maken).

dinsdag 2 november | 4

De Kneet is overleden. Hartstilstand bij een trainingsritje in de Noord-Hollandse duinen. Gerrie Knetemann was eind jaren zeventig en de jaren tachtig misschien wel de meest geliefde Nederlandse wielrenner, vanwege z'n taalgebruik ook. Zou me niet verbazen als de uitdrukking 'de dood of de gladiolen' van hem is. Fenomenaal tijdrijder ook.

dinsdag 2 november | 3

Dat Van Gogh vermoord werd (bijna) recht voor t huis van een van mn beste vrienden. Daarom kijk ik met interesse naar de foto's, speurend: is dit inderdaad die plek die ik goed ken?

Verbaasd? Nee, niet echt. 'Everybody who can handle a frying pan, owns death' zoals W.S. Burroughs al zei. En ze zijn er, ook in Nederland, mensen die die 'frying pan' durven te gebruiken. Een is genoeg. En ja, radicale vrijheid van meningsuiting -- zoals Van Gogh die bedreef en waar hij radicaal voorstander van was -- ligt altijd onder vuur. Let wel: altijd. (Overigens wordt die vrijheid van meningsuiting meer bedreigd door een neiging tot lamlendigheid, onnadenkendheid, door de platheid die de massamedia afdwingen en door een ongezonde obsessie met veiligheid -- allemaal aspecten die een uitwisseling van standpunten en vorming van complexe meningen uitsluiten of bemoeilijken).'Vrijheid van meningsuiting' is niet plat 'alles kunnen zeggen wat je wilt', het tekent een cultuur waarin verschillende stemmen gehoord worden, gehoord mogen en kunnen worden, waarin verschillende stemmen klinken, waarin de bandbreedte van meningen en ideeen breed is.

(Wat me opvalt, godzijdank: geen massahysterie. Dat tekent toch het grote verschil tussen de provocateur Van Gogh en de massa-ophitser Fortuyn). Verder: ik heb nooit veel opgehad met Van Gogh, niet met zijn provocaties, niet met zijn meningen -- grof en ongenuanceerd --, niet met zijn manieren om die ventileren. Hij was wel, zo zie ik nu, consequent. Een consequent voorstander van een volledige open democratie. Uit overtuiging (en arrogantie) was hij niet bang voor zijn vijanden. Of zijn provocaties ook bijdroegen aan de open democratie, waarvan ze een manifestatie waren, is de vraag. Eigenlijk moet ik er niet zoveel over zeggen. Laat ik me aansluiten bij wat Omar schrijft: 'Wat ik hoop dat het veroorzaakt, is dat nu eens moeite wordt gedaan voor het opzetten van een werkelijke dialoog. Dat het debat eens gevoerd wordt door mensen met visie en woordvoerders die de zwijgende groep mondig maken in plaats van het giftige eenrichtingverkeer van zogenaamd polemische praatjesmakers en geblondeerde demagogen. Houdt tot die tijd Donner heel goed in de gaten (zo'n op het eerste gezicht sneue en toch eloquente man ... maar ondertussen niet te vertrouwen.)' Zie: http://sporenburg.blogspot.com/2004/11/de-dood-van-een-poldernihilist.html.

Een paar dagen geleden schreef ik iets over Andreas Baader, dat hij met z'n oorlogsverklaring aan de Bondsrepubliek een heel land wist te ontwrichten. Dat, mocht iets vergelijkbaars nu gebeuren, het heel anders opgelost zou worden. Bijna zou je daaraan toevoegen: 'tenminste, dat hoop ik dan maar.'

dinsdag 2 november | 2

Inmiddels een en ander van Sonic Acts bij http://www.fabchannel.com.

dinsdag 2 november | 1

De muziek van Eyvind Kang is vreemd. Heel vreemd. Uiterst welluidend en heel voorzichtig. Precies geschreven, melodieus. In de trein naar Groningen luister ik naar Virginal Co-ordinates, geschreven voor een middelgroot ensemble. Kang verwerkt middeleeuwse muziek, je hoort Indonesische vormen (gamelan), Arabische en Hindoestaanse flarden (of nee, niet flarden, het zijn steeds motieven en bouwstenen, zelfs vormen die hij gebruikt en transformeert). Het hangt tegen kitschy filmmuziek aan maar je hoort duidelijk de 'stem' van Kang, die van zijn 7NADES. Het is imaginaire muziek, onwerelds. Ik vind het mooi, ik snap hoe de composities in elkaar steken (ze zijn uiterst transparant qua opbouw en klankstructuur), maar ik snap niet hoe het effect tot stand komt, dat ik dit mooi vind.

maandag 1 november | 4

Ik heb nooit goed begrepen waarom het wielerseizoen in oktober echt afgelopen is. Het weer is meestal stukken beter dan in de 'echte' wielermaanden maart en april, zelfs november kent nog mooie dagen. Zaterdag: bijna windstil, ten zuiden van Amsterdam scheen de zon voluit en zette het landschap in een gouden gloed, het was 16 graden. Ik reed langs de Kromme Mijdrecht, de Nieuwkoopse Plassen, de Meije, Hollandse Kade, Vinkeveense Plassen, Oukoop, Abcoude. In zulke omstandigheden is oktober mijn favoriete fietsmaand. 100 kilometer in 4 uur.

maandag 1 november | 3

Hoe rijk zijn wij? Aan de overkant verhuist iemand, ik vermoed een student. Hij zet een flinke hoeveelheid goeie en zo te zien schone spullen aan straat (hoezo grofvuil ophaaldienst?) Een oven, een computer met scherm, een krukje, zes vuilniszakken met kleren en tijdschriften, een dekbed, collegedictaten, videotapes, planten. Het kan zijn dat hij niet hecht aan spullen, vermoedelijk omdat hij verwacht altijd genoeg geld te hebben om nieuwe spullen te kopen. Om de vijf minuten stopt er iemand om in de vuilniszakken te zoeken.

maandag 1 november | 2

Eind vorige week een echt stukje getikt over Omega Minor van Paul Verhaeghen. Nu te lezen op http://www.cut-up.com.

maandag 1 november | 1

ASCII - de Internetwerkplaats , 'verdreven' uit de Kinkerstraat, heeft Wibautstraat 7 gekraakt. Dus hopelijk binnenkort weer 'operatief': http://a.scii.nl/.