ariealt.net : arie's blog

donderdag 27 februari 2003 | 5

Het was een lentedag & een deel van het eindredactiewerk - het deel waarbij ik niet achter de computer hoef te zitten - heb ik buiten in de zon gedaan. Wat dat betreft heb ik een prachtige baan en ligt het redactiekantoor van Metropolis M fantastisch, met bankjes in de zon op een steenworp afstand, en een binnenplaats met in de voormiddag zon. De krokussen bloeien.

Toch had ik het er vanochtend een beetje moeilijk mee toen ik in de trein naar Utrecht een jongen met een mountainbike zag. In mijn fantasie was hij op weg naar Nijmegen om daar een dag te fietsen. En als ik niet had hoeven werken, zou ik dat gedaan hebben: de racefiets op de trein en een dag wielrennen onder Nijmegen, bij Groesbeek en het Reichswald. Een heel klein beetje voelen wat klimmen is. Op een stralende lentedag.

donderdag 27 februari 2003 | 4

Eindredactie doen is leuk (geloof het of niet, en let niet teveel op de d/t-fouten in deze tekstjes). Maar vertalen is nog veel leuker. Ik heb bijna twee dagen besteed aan een nogal academische en complexe Engelse tekst over Georges Adeagbo en enorm veel lol gehad met het omzetten van al het academische jargon in Nederlands. Het was zo'n tekst waarin termen als 'difference', 'excess', 'representation', 'polysemous' en 'obsolescence' je om de oren vliegen en achter elke frase een Benjamin, Foucault, Marx of Deleuze schuil gaat. Het aardige is dat die termen ook gewone woorden zijn en je ze als gewone woorden kunt vertalen, zelfs zonder hun theoretische inbedding te verloochenen. En ook van kronkelende Engelse zinnen met een Duitse syntaxis kun je lekker lopend Nederlands maken. Je kunt de tekst nu gewoon doorlezen zonder te stokken. Niet dat hij nu eenvoudig te begrijpen valt, het blijft een complexe, academische tekst. Hoeveel denkwerk mag je van een tijdschriftlezer eisen?

donderdag 27 februari 2003 | 3

Alweer een optreden van Oorbeek. Het schijnt dat we 15 maart op de opening van een tentoonstelling in Consortium (Amsterdam) gaan spelen. Kort dag. De laatste tijd in de oefenruimte (te)veel ge-dobermant (= oorbeekjargon voor metal en rocklicks spelen). Terwijl ik bijvoorbeeld al erg lang een van de Five's van Cage zou willen (proberen te) spelen. Geen idee of dat wat goeds zal opleveren. Misschien moeten we het aanpassen. Eenvoudige principes (zoals Cage's 'time-brackets'), spel- en toevalsoperaties zijn uiterst effectieve manieren om de chaos in de hand te houden (of te structureren), geluid te focussen, concentratie te bevorderen en creativiteit te sturen. En hoe leuk rocken ook is - zelfs als je er niet echt goed in bent - het spelen met zulke principes maakt veel meer los. Is more exhilirating.

donderdag 27 februari 2003 | 2

In het laatste nummer van Andere Sinema - gewijd aan mannenhaat (oeps) -, lees ik een goed artikel van William E. Connoly: Filmtechniek en micropolitiek. Met een analyse van Hitchcocks Vertigo en een kritiek op Zizek. Hij verwoordt wat mijn probleem is met Lacan en Lacaniaanse interpretatieschema's:

Ik geef hiermee toe dat een Lacaniaanse lectuur van dit verhaal weldegelijk mogelijk, zelfs plausibel is. Maar ik betwijfel of een dergelijke lezing kan volstaan, en ik twijfel ook aan de autoriteit waarmee deze desondanks wordt verkondigd. Door de autoritaire bewering dat "deze lezing volstaat" plaatst de theoreticus zichzelf in de rol van de meester, steeds bereid en in staat onze levens in het autoritaire discours van een of ander allesoverheersend narratief in te passen. (AS 165, p. 122)

Precies. Daarom kan ik die Lacan-citerende kunsttheoretici en literatuurwetenschappers nooit zo goed velen. Hoewel ze soms scherpzinnig zijn. Doe mij maar Marx dan ;-)

Connnoly zegt nog een paar meer behartenswaardige dingen, zoals: We leren 'betekenis' of zingeving' anders te ervaren: niet als iets dat ontdekt moet worden, maar als een reeks investeringen in bepaalde activiteiten, handelingen en gebeurtenissen. (AS 165, p. 123)

Sowieso is zijn ontwaren van een micropolitiek in de technieken die cinema gebruikt, mij sympathiek. Nog een citaat dan.

Vijandschap jegens de kunst manifesteert zich eerst en vooral in theorieën die een hegemonische autoriteit inzake interpretatie voor zich opeisen en de betekenis van de techniek in ons dagelijks leven minimaliseren. (AS 165, p. 126)

Right on. Write on.

donderdag 27 februari 2003 | 1

Tussen het redigeren van de Metropolis door lees ik Karen Amstrongs geschiedenis van de Islam (Islam, 2002, Bezige Bij): helder & toegankelijk, zelfs met halfdichtvallende ogen in bed of in de trein te volgen.

dinsdag 25 februari 2003 | 3

"Het is moeilijk om zich in het hoofd van Frank te bevinden. Ik ben er nog nooit zelf in geraakt."

Wat Johan Cruyff voor het Randstedelijk Nederlands is, dat is Johan Museeuw langzamerhand voor het Zuid-Nederlands. Eergisteren werd hem in een interview gevraagd naar zijn mening over Frank Vandenbroucke - zijn nieuwe ploegmaat. Uit Museeuws mond kwam deze zin, onderkoeld en bedachtzaam uitgesproken: "Het is moeilijk om zich in het hoofd van Frank te bevinden. Ik ben er nog nooit zelf in geraakt." Als dat geen poëzie is...

dinsdag 25 februari 2003 | 2

De methode om mijn blog te updaten: schrijven in een teksteditor, tekst plakken in een html-document (BBEdit), uploaden met FTP (Transmit). Het maakt een behoorlijk verschil in vergelijking met het gebruik van Blogger. Het is bewerkelijker maar geeft meer vrijheid en autonomie. Ik ben een minder snel geneigd om effe een paar urls van bezochte websites op de blog te zetten. Ik spaar stukjes op (ik ben niet continu online), kijk er daardoor net een keer vaker naar de tekst voor ik publiceer (wat overigens niet wegneemt dat ik de meest domme fouten blijf maken, vooral als het gaat om namen en titels), en omdat de teksten van 1 maand 1 html-document vormen, voelt de blog meer als een eenheid, minder als een stel losse fragmenten. Let wel: voelt. Ergens op de achtergrond hangt het gevoel dat je (ik) te maken hebt met een grotere tekst die langzaam groeit, waar je nog wat in mag veranderen. Het voelt minder als een stel losse stukjes die zich eerder vastzetten door te verwijzen naar andere websites, dan door samen een tekst te vormen. Wat methodiek uitmaakt...

dinsdag 25 februari 2003 | 1

Technologische irritaties blijven. Jaguar (OSX 10.2) is lekker snel, maar sinds ik het geinstalleerd heb is inbellen met een modem een regelrechte crime. Ik kom xs4all vaak niet eens in, en als het dan lukt wordt ik er om het minst of geringste uitgedonderd. Tja, zul je zeggen: wie heeft er dan ook OSX 10.2 en geen ADSL en geen Airport? Ik dus.

maandag 23 februari 2003 | 1

Het werd geen openingenweekend. Ik heb nog in mn wielerkloffie in de deuropening van galerie Diana Stigter Julika Rudelius hoi gezegd, maar dat was het wat de openingen betreft. Het was een weekend van 8 uur op de fiets en 9 uur muziek bij Sonic Acts.

In mn nieuwe Molteni-shirt (vintage reproductie) zaterdag meer dan 100 kilometer gereden, een grote ronde die ik eigenlijk alleen in de zomer rijd: langs Weesp, door de Ankeveense Plassen, via het Spanderswoud, de Crailose brug over, over de heides richting Lage Vuursche, via Hollandsche Rading, Egelshoek, Tienhoven, Breukelen, Loenen, Baambrugge en Abcoude terug naar Amsterdam. Overweldigend veel licht. Zondag een kleinere ronde.

Het muziekprogramma van Sonic Acts (Sonic Lights: http://www.sonicacts.com) in Paradiso was een van de beste ooit. Het was hard (niet per se qua volume, wel qua intentie), soms gemeen, nooit relaxt, bijna nooit terughoudend, vaak in-your-face, en, tja wel erg mannelijk zoals Bert Balcaen zei. Ik heb erg genoten, vooral van Venetian Snares (extreme breakcore), Ikue Mori, Florian Hecker en de rauwe electrische noise van Yasunao Tone. De laatste is een al wat oudere Japanner, en ooit een van de ondertekenaars van de Fluxus-manifesten. Toen hij zaterdagnacht begon veerde de posse van Venetian Snares op en je zag ze denken, 'wow, wat is dit!' Sonic Acts was wel een uitputtingsslag. Na een uur of drie bereikten oren en zenuwen een grens waarna luisteren alleen nog lukte dankzij wil en uithoudingsvermogen en zo nu en dan kletsen in de gang.

vrijdag 21 februari 2003 | 7

Twee weken geleden ging ik met mn ouders, mn broer & diens vriendin om de hoek bij de Italiaan in de Hugo de Grootstraat eten - omdat ik jarig geweest was. Kijk ik vanachter mn eten naar buiten, zie ik op de lantaarnpaal een A4tje met een oproep van de Jan van Eyck Academie in Maastricht hangen. Nou ja. Als ik geen leuke baan bij Metropolis had zou ik wellicht aan de oproep gehoor gegeven hebben. Daarna kom ik op de weblog van Jouke Kleerebezem (http://www.nqpaofu.com/2003/nqpaofu65.html) deze foto tegen, van exact die oproep, bij mij thuis om de hoek...

vrijdag 21 februari 2003 | 6

Op het spoor van de memex. Een flink essay over weblogs en Vannevar Bush: http://www.dichtung-digital.org/2003/issue/1/jerz/index.htm.

vrijdag 21 februari 2003 | 5

Er komt een ontzettend drukke week aan. Eindredactieweek bij Metropolis M. Extra druk omdat veel auteurs laat zijn met hun bijdragen. Ik weet nu al hoe de dagen tot en met maandag 3 maart zullen verlopen. Met o.a. een weekend met overdag redigeren en 's avonds op de video respectievelijk de Omloop Het Volk en Kuurne-Brussel-Kuurne kijken.

Eerst nog Sonic Acts, dit weekend. De zaterdag wordt extra leuk omdat Bert Balcaen uit Gent overkomt & blijft logeren.

vrijdag 21 februari 2003 | 4

Ben weer Boon aan het lezen. Nu het werk uit de jaren zestig: Het nieuwe onkruid en Niets gaan ten onder. Het lijkt allemaal uit de losse pols geschreven, maar het is ontzettend precies en geconcentreerd. Erg mooi. Het is Boon in die boeken gelukt om je het leven meer te doen liefhebben, terwijl het ergens heel droevige boeken zijn, boeken zonder grote idealen, zonder hoop. Heb juist Als het onkruid bloeit gekocht, een latere herneming van Het nieuwe onkruid.

vrijdag 21 februari 2003 | 3

Ik heb er meer dan een jaar over gedaan om te beslissen een creditcard te nemen. Uiteindelijk gaf het feit dat ik zo'n ding nodig had om mn domein te registereren de doorslag. Ik heb er vervolgens meer dan een jaar over gedaan om boeken te kopen bij Amazon. En dat terwijl ik zelf al jaren online was voordat Amazon werd opgericht. Ik koop niet snel dingen die ik niet nodig heb. Nu gaf de doorslag dat er twee boeken van Ben Marcus uit zijn - al een tijdje, ik had het gemist -. Ook de engelse vertaling van I Promessi Sposi van Manzoni in de basket gedaan; ik wil het graag lezen, maar de Nederlandse vertaling die ik eerder kocht is superletterlijk (tenminste dat vermoed ik) en daardoor beroerd leesvoer. En meteen dan ook maar Argall van Vollmann besteld, hoewel ik weinig vertrouwen heb in de kwaliteit van dat boek. Vollmann gebruikt veel te veel woorden. Vroeger verdedigde ik zijn wijdlopigheid en de uiteenlopende kwaliteit van zijn proza (briljante passages afgewisseld met volstrekt middelmatige modder) omdat ik meende dat daarin zijn kwaliteit lag: alleen zo konden de briljante passages ontstaan, alleen zo wordt je ondergedompeld in de verhalen. Ik denk dat die redenering voor zijn beste werk opgaat (The Ice-Shirt, The Rifles, Rainbow Stories, enz.) maar zelfs ik heb tot nu toe The Royal Family niet uitgelezen. Daarom had ik Argall nog steeds niet gekocht. Nu wel.

vrijdag 21 februari 2003 | 2

En de zon blijft maar schijnen. Elke ochtend heb ik het idee dat het lente is, en dan zie ik weer de wit uitgeslagen daken, en blijkt er nog steeds ijs op het water te liggen. Afgelopen zondag ben ik langs de dijk richting Marken gefietst - tegen de ijzig koude noordooster in -. De keien op de oever van het IJsselmeer waren met een dun laagje ijs bedekt, en het opspattend schuim was laagje over laagje bevroren, soms tot fragiele figuurtjes. En dan een laagstaande zon.

vrijdag 21 februari 2003 | 1

Over routing door kranten en tijdschriften. Ik heb jarenlang een abonnement op Trouw gehad (opgezegd wegens teveel de oren laten hangen naar Balkenende en teveel rechtse stukken in Letter en Geest), en lees nu afwisselend Trouw, Volkskrant en NRC. De Volkskrant heb ik het snelst uit. Daarvan laat ik hele katernen ongelezen in de trein achter. Over Trouw doe ik veel langer. Ik vermoed omdat de routing prettiger is: eerst de voorpagina en daarna op de tweede pagina het weer, de strip (die leuk is, i.t.t. die vervelende Sigmund ofzo in de Volkskrant), het recept en wat 'human interest' en dan verder met buitenland en achtergronden. Tot slot sport (of nee, ik kijk alleen naar de wielrenuitslagen). Dat klopt. Bij de Volkskrant kom ik aan de lichte info niet toe, en als ik er aan toe kom irriteer ik me er aan. Nou ja. Het bekende afgeven op kranten.

Wat ik niet begrijp: waarom al die mensen in de trein die gratis Metro en Spits lezen. Ik zou er een slecht humeur van krijgen. Je moet goed zorgen dat je 'gezond' geestelijk voedsel tot je neemt (en zo nu en dan chocolade en andere zoetigheid).

donderdag 20 februari 2003 | 2

Ik vind dat de sportpagina's wel wat meer aandacht mogen besteden aan de mooie overwinning van Remmert Wielinga in de Ruta del Sol (zie o.a. http://www.cyclingnews.com). De jongen verkeert blijkbaar in een bloedvorm, hij won ook al op Mallorca, en net als daar legt hij er ook nu een paar kleppers op (lees: verslaat hij een stel goeie renners). Hij was de sterkste van de kopgroep, sterker dan Unai Extebarria en Aitor Osa. Wielinga is 24 en heeft twee jaar bij de kleine Italiaanse ploeg DeNardi Montegrappa gereden, ook toen reed hij een paar keer mooie uitslagen. Ja, tot nu toe ben ik fan van 'm, omdat hij kan klimmen, en vanwege z'n eigenwijsheid. Toen Rabobank hem 2 jaar geleden niet wilde opnemen in de profploeg, stuurde hij gewoon sollicitatiebrieven naar allerlei ploegen. DeNardi reageerde & zo kwam hij in Italie terecht. Nu is hij, sterker, terug bij Rabobank.

donderdag 20 februari 2003 | 1

Een heel programma voor t weekend. Zaterdag stikt het van de openingen. Om 14.00 opent het krakers-internetcafe Ascii eindelijk weer haar deuren - nu op Kinkerstraat 92 - (http://squat.net/ascii). Om 17.00 zijn er openingen in de galerieen Fons Welters (o.a. Jennifer Tee) en Annet Gelink. En om 21.00 is er de opening van de tentoonstelling "A Snare for the Eye" (Een val voor het oog), in de Smart Projectspace (http://www.smartprojectspace.net). Die laatste is samengesteld door Alice Smits.

En dat terwijl Sonic Acts in volle gang is - dit jaar onder de titel Sonic Lights (http://www.sonicacts.com). Ik ga in ieder geval de hele zaterdagavond naar het programma in Paradiso. De lijst optredende artiesten is erg lang & ik ken meer dan de helft niet, maar ik verheug me nu al om eindelijk Venetian Snares eens te zien.

dinsdag 18 februari 2003 | 1

Het is gelukt, geloof ik. Mn oude weblog volledig hersteld & opnieuw beschikbaar gemaakt. Nieuwe weblog in de lucht.

maandag 17 februari 2003 | 2

Het was een vreemde zaterdag. Ik was in drie werelden.

De eerste wereld was die van de demonstratie tegen de mogelijke oorlog in Irak - wat mij betreft vooral een anti-Bush demonstratie. Ik denk dat de manier waarop Bush en zijn staf bezig zijn de wereld op te delen in twee kampen, na een oorlog zal leiden tot een zeer ongewenste polarisatie. En die gaan we ook in Europa voelen. Het gemak waarmee terrorisme, seculiere dictaturen, politieke islam en Al Kaida - en zelfs de hele islam, op een hoop gegooid worden doet weinig goeds verwachten.

Bij zo'n massale demonstratie heb ik de neiging om me afzijdig te houden. Ik kan niet goed tegen massa's. Om 1 uur probeerde ik de Dam over te steken en ik had moeite om niet in paniek te raken, zo druk was het. Ik heb achteraan gestaan & toen ik eindelijk ook ging lopen kwam ik terecht achter een aftands busje waaruit noise & breakcore klonk. Op de treeplan stond Martijn Verhallen (noise-kunstenaar) & daar, tussen een lachend 'stelletje ongeregeld', onder veel noise & breakcore, temidden van een demonstratie die vrij stil was, was het fijn toeven.

Aan het begin van de avond had ik een feestje bij wielrenners. Jongens die ik ken van het fietsen, meestal via Hogerop (de vereniging waar ik ooit lid van was) & die nu allemaal een stuk harder fietsen dan ik, of dat al deden. Richard Louman was er - nu o.a. ploegleider van DTS -, Harm Wallast (van wie ik heel veel over wielrennen geleerd heb), Joop de Boer enz. Het was erg gezellig. Rene Ransdorp - hij was jarig - werd de volgende dag zesde in z'n tweede wedstrijd van het seizoen.

Tenslotte was ik in de Veemvloer, waar I-Sound (http://www.isound.info) optrad en deejayde en waar half artistiek amsterdam ineens was. Ook erg leuk en geslaagd. Ik kon bijna niet meer op mn benen staan, en hing maar wat op een stoel tegen de muur. Zelf moest ik wel een beetje lachen dat ik recht van een feestje van wielrenners kwam, met gesprekken over krachttraining, wedstrijden, kleding, trainingsmethodes, Irak (ook) en kunst (ook), en nu tussen de designers en jonge kunstenaars een biertje dronk en naar New Yorkse mixes luisterde.

maandag 17 februari 2003 | 1

Eindelijk kan ik weer aan de gang. Webloggen, old-skool. Handcoded in BBEdit. De stylesheet is wel vrij ranzig, maar ik ben blij dat ik jullie weer zo nu en dan kan voorzien van wat uit de losse pols getikte tekstjes, jullie mijn enthousiasme kan meedelen, kan vertellen wat ik gedaan heb, welke boeken ik gelezen heb, waar ik heb uitgehangen, en jullie kan vervelen met verhalen over wielrennen, en al die dingen meer.

Natuurlijk was het niet veel werk.

Maar pas op: ik ben nog niet klaar. Ik moet nog op een of andere manier voor elkaar krijgen om alle weblogarchieven van 2002 te publiceren & in de bloggercode daarvan zitten wat foutjes. Grrr. Blogger was best fijn & het deed precies wat ik nodig had, maar sinds de zomer kreeg ik steeds vaker last van errors & nam de irritatie toe.

En omdat ik toch kan HTML-en...