ariealt.net

woensdag 17 februari | 1

Vanavond: presentatie van het literaire tijdschrijft Pampus in Perdu (http://www.perdu.nl). Met opnieuw een uitvoering van Motet van Samuel Vriezen, voor 3 spreekstemmen (Samuel, Martijn Voorvelt en ik). Aanvang 20.30.

Meer Samuel Vriezen: http://www.xs4all.nl/~sqv/vriezen_mp3.html.

woensdag 16 februari | 1

Echt waar, de spreadsheets hebben altijd gelijk. Maar ze hadden me mooi te pakken. Alles klopte in mn kasboek. Ik moest er wel twee keer alles voor nalopen, maar het klopte wel, tot op de cent. Toen voegde ik nog een paar bonnen toe. Ineens klopte het niet meer. Een verschil van exact 1 cent tussen het eindbedrag inclusief BTW en de som van de BTW-kolommen en de kolom ex-BTW. Eerst liep ik de laatst toegevoegde bedragen na, daar bleek niets mee mis. Toen liep ik nog ns na of ik me toch niet ergens in de BTW-kolommen had vergist. Ook niet. Het zou toch niet zo zijn dat het spreadsheetprogramma verkeerd optelde? Het duurde vervolgens nog een kwartier 'kloten' en berekingen opnieuw invoeren voor ik er achter kwam dat die ene cent verschil veroorzaakt werd door een afronding, doorgevoerd omdat... de kolom te smal was. Er stond ...,7 het was wel degelijk ...,69. Misleid door een slimme interface. Zucht.

Een hele dag naar cijfertjes turen. Terwijl Geert Lernouts Een beknopte geschiedenis van het boek ligt te wachten om te worden gelezen. (Lernout is ook Joyceaan en leidt het James Joyce centrum in Antwerpen, vandaar mijn verhoogde interesse). Ook nog sheets maken voor mijn college in Breda en de teksten voor de reader ver-pdf-en. Ik werk vooruit: volgende week ben ik 4 dagen in Dublin.

dinsdag 15 februari | 4

O ja, de muziek die te horen is tijdens de aftiteling van de documentaire Een aaps regenjas van Mani Kaul (onlangs uitgezonden bij 'Het uur van de wolf') is inderdaad van Oorbeek. Onmiskenbaar. En mooi niet gecredit! We can sue the guy!!!!. Niet dat we dat zullen doen ('euh... we willen wel schikken, hoor'), maar 't was toch aardig geweest om in de aftiteling te zetten "Met dank aan Lost and Found Radio en Oorbeek".

dinsdag 15 februari | 3

In de laatste Yang schrijft Jeroen Theunissen over Omega Minor van Paul Verhaeghen. Een genuanceerde analyse. 'Tussen epos en sensatie'. Het lijkt dat deze roman vraagt om een (persoonlijke) literaire plaatsbepaling. Ze daagt je uit om expliciet te maken wat je verwacht van een 'goed boek', van 'literatuur'. Omdat Omega Minor in alles te veel lijkt te zijn, gooit en smijt en over de grens gaat, pretentie heeft, belangrijke vragen oproept, maar uit de bocht vliegt, en lang niet alle pretentie waarmaakt. Da's toch meer dan het gemiddelde literaire werk teweeg weet te brengen.

dinsdag 15 februari | 2

Gelezen: De geschiedenis van het lezen van Alberto Manguel (Engels 1996, Nederlandse vertaling 1999); een erg leesbare studie over verschillende aspecten van het lezen. (Sic, vier keer 'lezen' in 1 zin). Het voert je langs allerlei klassieke momenten, zoals de ontdekking van het stillezen, lezen en geheugen, de betekenis van voorlezen, het belang van de terugkeer naar de tekst zelf tijdens het humanisme, enzovoorts. Leest als een trein. Vooral de eerste hoofdstukken zijn erg goed.

dinsdag 15 februari | 1

Klassieke fout. Beging ik gisteren. Ik moest lesgeven aan CMD in Breda. 3 groepen achter elkaar, drie keer hetzelfde. Twee weken geleden had ik het lokaal waar ik zou moeten lesgeven geinspecteerd, had een beamer zien staan en een computer met netwerkaansluiting. Dat zat dus goed. Dacht ik. Ik meende me namelijk ook te herinneren dat de beamer aan de muur hing.

Mijn laptop is nog altijd niet terug van reparatie en omdat mijn oude iBook wat gammel is, nam ik die niet mee. Al mijn materiaal stond netjes op het intranet en ook op CD. Genoeg voorzorgsmaatregelen, toch?

Natuurlijk niet. Op maandag bleek er geen beamer in het lokaal te zijn, en dat kon ook niet meer geregeld worden.

Geen nood: er stond wel een Windowsbak met scherm, ingeplugd op het netwerk, en mocht internet niet werken had ik nog altijd de CD. De Windowbak bleek kapot. Rebooten, terugzetten van Windows, herstel, herstarten, het hielp allemaal niet. Juist.

Waarop ik tot mijn genoegen ontdekte dat ik het ergens leuker vind om met schoolbord en krijt les te geven; gelukkig bleek ik het materiaal uit mn hoofd te kennen. (Als backup kon ik spieken op het laptop van een van de studenten, die ik de CD met mn sheets had gegeven).

vrijdag 11 februari | 1

http://www.netkwesties.nl/editie120/artikel2.html: analyse van de slimme marketing truuk van het nieuwe blad Bright (uit de stal Oscar Kneppers en Erwin van der Zande).

En er mag vanalles tegen GeenStijl zijn, maar deze 'fotofuck' van Bright is erg grappig: http://www.geenstijl.nl/paginas/ffv10winnaars.html/

donderdag 10 februari | 1

Ook zoiets. De Openbare Bibliotheek van Amsterdam bezit nog maar een paar titels van Willy Roggeman. Ze staan in het magazijn. Dus leen ik niets van hem (misschien maar goed ook, het is me nooit gelukt om zijn proza echt te lezen). Dat was maandag. Zojuist ontdek ik dat het afgeschreven bibliotheekexemplaar van Roggemans Homoiostase in mijn eigen boekenkast staat.

woensdag 9 februari | 2

Een eenvoudig woord dat je, voor zover je je kunt herinneren, niet eerder hebt gezien. 'Heuer'. (Ja, als oliemerk o.i.d.). 'Zal wel een tikfout zijn.' (Ik vertaal een artikel over Franz Pomassl uit het Duits). Toch checken. Bestaat. Betekent gewoon 'dit jaar'.

Ook vreemd. Zojuist mijn LP met vroeg pianowerk van Satie opgezet (die gewraakte, te vaak bij documentaires gebruikte uitvoering van Reinbert de Leeuw). Gekocht toen ik nog bij mn ouders woonde. Niet eerder gedraaid in het huis waar ik nu woon, en volgens mij uberhaupt niet eerder in Amsterdam. Je sleept zo'n plaat al 20 jaar met je mee. Luistert er nooit meer naar. Zet 'm op en je kunt jaren overbruggen. Ik zie mn kamer van 3 bij 3 in de Aaldrinkshoek van Almelo weer voor me. De muziek is nooit 'geupdate', is nooit gehecht aan een andere omgeving dan die waarin je 'm t eerst hoorde.

Gauw weer wat anders opzetten. ;-) Ik spit de rij LPs door, op zoek naar vergeten vinyl.

woensdag 9 februari | 1

Een vreemde luisterervaring, die mij nog te wachten staat. Peter Cleutjens mailt dat de muziek bij de aftiteling van de documentaire een aaps regenjas (http://www.documentaire.nl/doc.asp?oId=2116) van Mani Kaul, over de Rijksakademie, (eergisteren op tevee, ik heb 'm getapet en kijk later) verdacht veel op Oorbeek lijkt. De aftiteling vermeld, 'met dank aan Lost and Found radio' -- daar speelde Oorbeek ooit, (misschien ons slechtste optreden -- [aanvulling 11-02: volgens KK kan ik dat niet zeggen omdat ik er zelf niet bij was; okee, dan preciezer: een optreden waarover bijna iedereen erg ontevreden was, maar KK nog het minst]). Met gekreun van Maarten? Een typisch Serge-deuntje op trompet. De bas van Klaas... Peter: "Het klinkt echt indrukwekkender als je niet weet dat het oorbeek is. Filmuziek bij een documentaire op nederland 3 prime time, een kleine vermelding op de homepage toch wel waard." Nou, in ieder geval een vermelding op deze blog.

dinsdag 8 februari | 1

Lezen: Verf van Hans den Hartog Jager, interviews met beeldend kunstenaars, dat wil zeggen: schilders. Over hun ambacht, over het maken, over hoe ze werken. Ik hou enorm van zulke interviews (ook al zitten er wel erg veel Ateliers-schilders in t boekje), kan er niet genoeg van krijgen. Wanneer werk je, hoe lang achter elkaar, wat voor materiaal, wat voor verf, en waarom? Juist vanuit die vragen blijk je door te kunnen dringen tot wat het schilderen (of evengoed het schrijven of componeren of het maken van elektronische kunst) voor iemand betekent. Zou graag een interviewbundel lezen (samenstellen?) met hedendaagse kunstenaars die met de computer werken, met hardware en software, die programmeren, die met elektronica in de weer zijn. Hoe werken zij? Hoe ziet hun ambacht eruit (want in alle vormen van kunst is sprake van ambachtelijkheid, van vaardigheden, van een methode (glijdende schaal hier)). Wat moet je beheersen om je idee te kunnen uitvoeren? Wat voor software gebruik je, hoe ga je te werk, programmeer je zelf of niet, met wie werk je samen en hoe, hoe kom je van schets en idee tot werk, welke stappen zitten daar tussen, hoe lang duurt het ontwikkelen van een een werk, enzovoorts.

maandag 7 februari | 2

Marcel Proust over het lezen (in zijn inleiding tot lezingen van Ruskin die hij vertaalde): 'Wij voelen heel goed aan dat onze wijsheid begint waar die van de schrijver ophoudt, en wij zouden willen dat hij ons antwoorden gaf, waar hij ons niets dan verlangens geven kan.'

maandag 7 februari | 1

Nee, ik heb mn computer nog niet terug. Irritant. In de tussentijd probeer ik er het beste van te maken.

Gelezen (zoals zoveel anderen): Cloud Atlas van David Mitchell. Had er halverwege even moeite mee, was al bezig om teleurgesteld en zelfs een beetje boos te worden (in de zin van: verdomme, niet weer een boek dat heel veel mensen ontzettend goed vinden en ik heb er weer vanalles op aan te merken). Maar achterstevoren lezend trok ik bij. Het eerste en laatste hoofdstuk (het zijn verhalen in verhalen, je gaat naar binnen, steeds verder de toekomst in, dan halverwege weer naar buiten, terug naar het verleden) vond ik het meest meeslepend, het SF-deel, bijna in het midden, minder geslaagd en door de vorm (een ondervraging) eendimensionaal. Toch een briljante roman in verhalen over (vormen van) beschaving, vooruitgang, dictatuur en ondergang.

Gezien: Bruce Andrews in Perdu. (Andrews is een van de L=A=N=G=U=A=G=E-writers, extreme Amerikaanse avantgarde, http://epc.buffalo.edu/authors/andrews/). Uitgenodigd door de componist Samuel Vriezen die hem interviewde. Andrews methodologie: hij verzamelt ruw taalmateriaal op kaartjes, die gooit hij in een kartonnen doos, als hij een idee heeft voor een boek, neemt hij zo'n doos (soms jaren na verzamelen) en stelt uit dat materiaal teksten samen. Schrijven als editten van taal. Procedures die in de gecomponeerde muziek heel normaal zijn. Andrews performance is strak. Hij trad op met James Fulkerson (trombone) en een choreografe: waarmee duidelijk wordt dat zijn werk zich in de de wereld van de moderne gecomponeerde en geimproviseerde muziek (en dans) positioneert. Hoeveel schrijvers doen dat?

Michiel (die er ook was) zei: het is een soort taalnoise, en netzoals noisemuziek soms heel lekker kan zijn, is dit eigenlijk ook wel lekker.

Kenmerkend neveneffect: de gedichten van Willy Roggeman (1953 - 2004, redactie Jurgen Pieters, boekverzorging Marc Kregting -- wie anders...) zijn na Bruce Andrews onwerkelijk helder. Willy Roggeman, zo'n schrijver die me als een magneet blijft aantrekken. En elke keer als ik een boek van hem leen, knap ik af op zijn extreem hermetische houding, die tegelijk een aantrekkingskracht blijft houden. 'Ik moet weten hoe dit in elkaar steekt, waar dit oeuvre vandaan kom' -- want een oeuvre is het --. Talloze essaybundels en romans, waarschijnlijk net als de dichtbundels, geen van alle ooit herdrukt, met uitzondering wellicht van zijn bundel over Free Jazz (verreweg zijn meest toegankelijkste werk), waaraan Roggeman (ook sopraansaxofonist) zijn bekendheid ontleent. Misschien is zijn oeuvre een vergissing. Misschien is hij zo'n schrijver die als je eenmaal in zijn werk duikt, een 'fraud' blijkt te zijn. Elke dag sla ik toch de gedichten van Willy Roggeman open en lees een paar bladzijden, een verzencyclus (bijna altijd achterstevoren, beginnen bij 10 terug naar 1, dat werkt voor mij). Langzaam verschijnt een beeld. Hard, hermetisch, een afgesloten kamer van taal.

En dat doe ik liever dan De Joodse Messias van Arnon Grunberg helemaal uitlezen. Een goed boek, precies geschreven, sketch van beschamend gedrag op sketch van beschamend gedrag. Slapstick. De ironische toon continu vastgehouden. Na een sketch of twintig heb ik er echt genoeg van, wordt het, zijns ondanks, toch vlak. I get the point. Ik mis het taalavontuur. (Maar 'speedlezend' kom ik toch aan het einde).

Overigens: Omega Minor van Paul Verhaeghen is een van de 5 genomineerde boeken voor de Gouden Uil (netzoiets als de AKO-prijs e.d.). In Nederland alleen gerecenseerd door Kees 't Hart (negatief in de Groene Amsterdammer), en door mij op http://www.cut-up.com.