ariealt.net
donderdag 28 april | 3 | Badiou 15 theses...Badiou: 15 theses over hedendaagse kunst: http://www.lacan.com/frameXXIII7.htm. These 15: "It is better to do nothing than to contribute to the invention of formal ways of rendering visible that which Empire already recognizes as existent.". Hmmm. Streng.
donderdag 28 april | 2 | Nog meer goeie blogs...Op de boekpresentatie kwam ik Esma en Noortje tegen; Noortje vertelde me dat Jodi Dean (politiek filosofe) tegenwoordig ook een blog heeft, en via haar ontdek je dan een heel netwerk van bloggende filosofen: http://jdeanicite.typepad.com/.
donderdag 28 april | 1 | Mulder/PaveseHet heet De vrouw voor wie Cesare Pavese zelfmoord pleegde, het doet zich voor als een biografie van Constance Dowling, een vergeten filmsterretje, de vrouw voor wie, inderdaad, Pavese zelfmoord pleegde, maar het is een verborgen geschiedenis van de twintigste eeuw, door Arjen Mulder, met Dowling als geheime connector. (Gisteren gepresenteerd bij Perdu, gloednieuw dus: http://balans.bookman.nl/voorjaar2005/balans.pl?12).
woensdag 27 april | 5 | Paris Review InterviewsOn line: http://www.theparisreview.com/literature.php/prmDecade/.
woensdag 27 april | 4 | Onmisbaar
woensdag 27 april | 3 | De heavy-metal umlaut pageHilarisch, de heavy metal umlaut pagina op de wikipedia: http://en.wikipedia.org/wiki/Heavy_metal_umlaut.
woensdag 27 april | 2 | Voor/nawoord & GaddaSoms, zo denk ik bezorgd, heeft het zich ontwikkeld tot een afwijking: het lezen van voor- en nawoorden bij romans, vertalingen, studie-uitgaves van klassieke teksten. Ik kom terug van de bibliotheek met een roman van Boris Piljnak, die ik nooit zal lezen, maar ik lees wel het nawoord. Ik leen opnieuw de vertaling de verhalen van Carlo Emilio Gadda (uitgegeven bij Serena Libri) om het voorwoord te lezen. Aan herlezing van de verhalen kom ik niet toe. Ik lees meer voor/nawoorden dan romans/verhalenbundels. Wat Gadda betreft: afgelopen zaterdag in Trouw een mooi stukje over Gadda van Ronald de Rooy (oud-studiegenoot, deed net als ik in '84-'85 de propedeuse Italiaans aan de UvA). Hij meldt daarin dat er begin jaren zestig een Nederlandse vertaling van La Cognizione del Dolore is gepubliceerd -- nodig aan herziening toe. Waardoor ik nu zeker weet dat mn herinnering aan het lezen van Gadda in het Nederlands, ergens 1984 of 1985, wel klopt, geen droom is. (Ik heb het boek nl. nooit weer gevonden).
woensdag 27 april | 1 | Mucho muchoSchrijvend aan mn essay voor De Gids (jawel) vind ik elke dag zoveel goeie, nieuwe en oude dingen re: personal publishing & writing in/on the web, dat mn vingers jeuken om onderhavige 'blog' ns flink onder handen te nemen. ... en niet alleen de linkslijst. Maar 2 maanden geleden heb ik mezelf een flinke fietsvakantie aangesmeerd, en die gaat zaterdag 'van start'. 1 week Vogezen, dagelijks 100+ kilometer, uitschieters van 130 (Ventron) en 150 (Ballon d'Alsace). 'Bear with me'.
vrijdag 22 april | 3 | KwaliteitskitschNu de AM-antenne stuk is, is er nog 1 luisterbare zender op de radio in t huis van F. Radio 4. Wat me opvalt is dat als er moderne muziek op is, het vrijwel altijd een soort kwaliteitskitsch is, heel luisterbaar en makkelijk verteerbaar, vaak een soort John Adams - met - etnische - invloeden type muziek. Fijn lange vioollijnen, pizzicato contrabassen, wat percussie en dan niet-westerse zang. In het ergste geval hap slik weg spiritualiteit. Vaak best aan te horen. Maar ik word er niet warm of koud van. (Maar dat vond ik van sommige stukken van John Zorns Bar Khohba (sp.?) ook al, wat me niet altijd in dank werd afgenomen). Anyway. Onder t schrijven wel met veel plezier naar oude dub geluisterd (al ben ik geen 'Jamaica-man'), King Tubby, midden jaren zeventig. Met die hint, die vooruitwijzing naar jungle, soms 5 seconden lang.
vrijdag 22 april | 2 | Blogs, blogs, blogsHeen en weer surfend n stel blogs gelezen (zoals je blogs leest, stukje hier, stukje daar, dan een heleboel post achterelkaar, dan weer scannend). Ik ben ns de bookmarks gaan gebruiken (nee, ik ben nog niet toe aan social bookmarking, maar heb vanmiddag wel een inlog bij Technorati aangemaakt, eindelijk). Hier een greep uit mijn bookmarks.html:
vrijdag 22 april | 1 | Texaanse ElegieënGisteravond een deel van H.C. ten Berge's Texaanse Elegiën herlezen. Eens in de zoveel tijd, wanneer het verlangen om Nederlandse literatuur te lezen me besluipt, (dus niet Vlaamse...), kom ik uit bij Ten Berge. (Afgelopen weekend zijn roman Blauwbaards ontwaken gelezen -- helemaal niet slecht, de stijl is puntgaaf en precies, de schets van de cultuur van eind jaren zestig overtuigend). En damn, wat een prachtige poëzie zijn die Texaanse Elegieën, de taal stuwt voort, als in de beste Cantos van Pound, en de tweede elegie, opgedragen aan Pound, vind ik een juweeltje, geen plagiaat maar hommage en emulatie van Old Ez'. Bij http://www.dbnl.org/ staat overigens de hele bundel Witte Sjamaan van Ten Berge online.
woensdag 20 april | 1 | StilTis hier wat stil. Kweetut. 3 artikelen te schrijven -- voor 29 april --. Dat u t weet.
donderdag 14 april | 1 | Casino?Er was de afgelopen weken een en ander te doen over de roman Casino van Marja Brouwers -- afrekening met de jaren zestig mentaliteit, te dik, heel goed, of juist volledig over de schreef, totaal tegengestelde interpretaties en waarderingen van recensenten -- het kwam een paar keer ter sprake in de boekenbijlagen van Volkskrant en NRC (die ik, jawel, nog altijd lees, al worden er, wat fictie betreft, minder en minder en minder boeken besproken die me de moeite waard lijken of die ik ooit zal willen lezen). Nooit iets gelezen van deze Brouwers, maar begrepen dat haar proza stilistisch van hoge kwaliteit is, en boeken die aan alle kanten uitpuilen, die mag ik wel. Dus geleend van de bibliotheek. Met een half uurtje ben ik op pagina 50. Ja, zeer, zeer kundig en vlot geschreven, mn oog blijft nergens haken, ik zie de personages zo voor me, cliche op cliche gestapeld in een stijl van de moderne realisische roman (en dan met sneren die duidelijk maken dat het cliche met opzet gekozen is) en een clichematig afgeven op de entertainmentcultuur -- het soort afgeven dat je al kent, je hoeft t niet te lezen. Gevolg, je krijgt de indruk van een achterhoedegevecht, een serieus romanschrijfster stelt de platheid van de hedendaagse cultuur aan de kaak, door de platheid ervan bloot te stellen, waar die platheid voor eenieder overduidelijk is, zijn lepelt de gangbare interpretatie op. Het is een interpretatie van de entertainmentcultuur (in die eerste 40 pagina's) die geen angel heeft, ook omdat de ambiguiteit mist. Niet alleen t oog, ook de geest blijft nergens haken. Maar het slokt makkelijk weg. In die zin een 'good read'. Hmm. Tenminste, tot nu toe. Maar is deze waardering van een boek dat 'serious literature' wil zijn, niet vernietigend? Niet te snel oordelen -- nog maar 50 pagina's (snel) gelezen. Een uurtje later leg ik het boek verveeld weg.
woensdag 13 april | 4 | Thorwald Thorwald!Yes, yes, yes!!! Thorwald Veneberg wint de Scheldeprijs te Schoten. Na een lange vlucht met Vaitkus. Veneberg (met die prachtige voornaam: Thorwald) is zo'n renner naar wiens naam ik altijd zoek in de uitslagen. Hij rijdt bij Rabobank, al 5 jaar lang, vooral in allerlei kleine rondjes, voor dit jaar kreeg hij bijna geen contract meer. Hij eindigt vaak ergens in de middenmoot (of iets hoger) -- nooit achteraan. Hij kan een beetje klimmen, doet het goed in grote rondes. Maar je ziet 'm bijna nooit. Vandaag won ie. Yes, yes, yes!!!
woensdag 13 april | 3 | Spectatoriale geschriftenGisteravond gelezen: P.J. Buijnsters 'boekje' Spectatoriale geschriften. Buijnsters is neerlandicus en de specialist op het gebied van de achttiende-eeuwse spectatoriale weekbladen -- wat Nederland betreft heb je het dan over Justus van Effen. In de achttiende eeuw veranderde het lezerspubliek enorm, een 'boom' aan weekbladen en dagbladen, de burger ging lezen, de schrijver werd 'broodschrijver', de spectators (in Engeland Steele en Addison) introduceerden het (journalistieke) essay. Buijnsters boekje uit 1991 trekt een vergelijking met columnisten, maar anno 2005 zou je ook een parallel kunnen trekken met weblogs. Beide, de Spectators en de Bloggers, verschijnen gelijktijdig met een omwenteling op t gebieden van publiceren en lezen. 'Het woord spectator kreeg zo de van de aanvang af een dubbele betekenis: het verwijst naar een bepaald type tijdschrift (...); maar het duidt ook -- en zelfs op de eerste plaats -- de fictiieve figuur aan die zich in deze geschriften tot het publiek richt en die niet identiek is met de auteur.' (p. 11) 'Van Effen vergeleek hier de schrijver van een spectatoriaal vertoog met een wandelaar, die schijnbaar doelloos er op uittrrekt, onderweg hier en daar een bloempje plukt, om vervolgens bij thuiskomst te konstateren dat hij weer een vol boeket vergaard heeft.' (p. 23) 'Het bleef niettemin een moeilijke opgave om onder alle omstandigheden eens of tweemaal per weekeen spectatoriaal vertoog af te leveren. Dat hielden alleen professionele broodschrijvers vol, maar die bedienden (met uitzondering misschien van Van Effen) nu juist andere sectoren van de journalistiek, met name kranten en nieuwsbladen. De spectators daarentegen wekten graag de indruk te behoren tot een leisure class van gegoed burgers (...). Waarom gingen dan die 'amateurs' toch soms tegen heug en meug voort met schrijven?' (p. 31/32) 'Hun vertogen en verhalen handelen over zaken waar een gewoon mens dagelijks mee te maken kan krijgen. En wat vooral mooi is, het gaat dikwijls over problemen die nog open zijn voor discussie, zomdat men ook zelf zich daarover een menig kan vormen.' (p. 34) Hier wat meer: http://www.dbnl.org/tekst/effe001holl02_01/effe001holl02_01_0003.htm.
woensdag 13 april | 2 | Een rood oogAl een week lang verkouden (voelde het schrijven van een onderzoeksvoorstel daarom zo raar, omdat mijn werkelijkheidsgevoel lichtjes is aangetast?) en sinds maandag ook nog een rood oog: oogontsteking. Alsof het komt door te lang naar t computerscherm turen naar lettertjes, lettertjes.
woensdag 13 april | 1 | We zullen zienOpgestuurd. Dus nu durf ik het te zeggen. (Puur bijgeloof). Ik heb t afgelopen weekend een onderzoeksvoorstel voor de Jan van Eyck geschreven. Ik liep daar, achter in mijn hoofd, al heel lang over te denken. Wat ze bieden is een prachtmogelijkheid om je een (of twee) jaar lang te richten op onderzoek, je eigen onderzoek. Daar ben ik klaar voor, en aan toe. Maar ja, ik ben ook al 39, ik publiceer, ik geef les, waarom zou ik nu (nog, nu weer) een jaar lang ergens onderzoek gaan doen? Waarom anderszijds niet? En als ik het nu niet doe, dan zal ik het nooit meer doen. Laatste kans. Dus heb ik 'op het nippertje' toch een voorstel geschreven (over 'personal publishing'). Ik heb eigenlijk geen idee of ik een kans maak, en het voelt ook raar omdat ik, omdat ik t op zo'n korte termijn schreef, met niemand heb overlegd. Het voelt bovendien vreemd omdat ik -- uitgezonderd mijn AIO-aanvraag van 15 jaar geleden (maar dat was meteen na mijn studie) -- nooit voor mezelf een beurs of subsidie heb aangevraagd. Ik heb altijd 'in opdracht' gewerkt (gevraagd voor een artikel, een lezing, een gastles), had een parttime baan, schreef door, en dat ging tot nu toe zonder subsidie of beurs... Wat ook betekent dat ik de laatste jaren bijna niets van langere adem geschreven heb, vaak improviseerde en niet vaak dingen 'tot de bodem' heb kunnen uitzoeken. Dat is allemaal niet per se slecht, het lukt ook (voor mijn gevoel), het is doorsurfen op een intellectuele golf en maar blijven lezen, luisteren, informatieslurpen: op een bepaald moment kun je het gelezene, gehoorde, je grotendeels voor de lol verworven kennis, gebruiken. We zullen zien.
zondag 10 april | 1 | Creeley, doodGemist -- vorige week is de Amerikaanse dichter Robert Creeley overleden. Misschien wel mijn favoriete twintigste eeuwse dichter. Ik heb geen necrologie gezien in een Nederlandse krant (waar nochtans het overlijden van Saul Bellow op de voorpagina (NRC) werd geplaatst...). Het Amerikaanse tijdschrift Conjunctions opent op t moment met een memorial voor Creeley: http://www.conjunctions.com/. Hier is meer te vinden: http://wings.buffalo.edu/epc/authors/creeley/.
vrijdag 8 april | 3 | DeLillo'DeLillo may have put it best in that letter to Wallace: "I think the key to all this is precision. If the language is precise, the sentence will not (in theory) seem self-conscious or overworked. At some point (in my writing life) I realized that precision can be a kind of poetry, and the more precise you try to be, or I try to be, the more simply and correctly responsive to what the world looks like -- then the better my chances of creating a deeper and more beautiful language."' Vind ik op http://www.panopticist.com/archives/44.html.
vrijdag 8 april | 2 | RadioCurators en kunstenaars die hun eigen radio 'bedenken', 'invent your own radio' zoals ik Obrist hoor zeggen in een interview op Radiodays, dat nu in De Appel loopt: http://www.radiodays.org. Ja, ik vind het prachtig. Maar al gaat het hier om internetradio, ik mis de aansluiting bij de wereld nu. Dit is meer de herontdekking van een oud medium dan de uitvinding van een nieuw medium -- (en de kracht van radio nu is dat er feitelijk een nieuw medium wordt uitgevonden). Ik heb t woord podcasting nog niet gehoord. Ik bedoel, de wereld zit vol met mensen die hun eigen radio maken.
vrijdag 8 april | 1 | SyberbergGisternacht was de complete Hitler-film van Syberberg op TV5. Ik heb 'm getapet (ik de eerste 4 uur, mn broer t tweede deel). Nu zie ik dat ie blijkbaar volledig op t internet te zien valt: http://www.syberberg.de/Syberberg2/Hitler_full_QT.html. Ik heb nooit wat van Syberberg gezien. Niet bewust tenminste. Kan me vaag herinneren dat de vpro de films ooit uitzond, lang geleden, toen ik er net te jong voor was. Ik stel me voor dat ze onwaarschijnlijk saai zijn. Reden te meer om t 'uit te checken'. Ontdekking: Syberberg blijkt al sinds 2001 een soort pseudo-weblog te hebben, met veel, heel veel foto's. (En een falend gebruik van tabellen zo te zien).
donderdag 7 april | 1 | Home-baseHet is alsof ik al dagen niet thuis ben geweest. Vandaag is t eindelijk 'touch home-base'. Zon schijnt het huis in -- soms tenminste --, met laptop op de bank, televisie aan: Gent-Wevelgem in uitgesteld relais, de stemmen van de Vlaamse commentatoren op de achtergrond klinken als 'thuis'. Het is druk, veel te schrijven. De twee dagen Groningen (di-wo) en die ene dag Breda (ma) kwamen ongelegen. Zaterdag overigens 150 kilometer gereden - Amsterdam - Driehuis - Kennemer Duinen - Zandvoort - Den Haag - Rijnsburg - Voorhout - De Zilk - Cruquius - Amsterdam. Voelde goed. Uitgezweet. 6 uurtjes. |