: : Arie's weblog : :

wat ik doe, wat ik lees en wat er in me opkomt

In Loenen staat pontificaal aan de Vecht een enorme nieuwbouwvilla. Een ontzettend lelijk ding van gele baksteen met koperen daken. Veel te groot. Nog lelijker dan patserig. En na meer dan een jaar nog steeds niet afgebouwd en niet bewoond. Tot voor kort stond er over de hele gevel in koeienletters WANSMAAK geschilderd. (En dat in het nette Loenen). Ik kwam er van t weekend weer langs. De hijskranen stonden nog steeds in de tuin, maar de 'graffiti' was helaas verdwenen.

In kaart brengen van bewakingscamera's in de Amsterdamse binnenstad: http://www.spotthecam.nl/.

Blogseizoen begonnen?

Wielerseizoen is echt voorbij. Bartoli won heel mooi de Ronde van Lombardije. Ik heb mn oude concorde van stal gehaald - met 26mm bandjes, wordt t mn herfst- & winterfiets.

"Voor ons is populisme een verzamelbegrip dat staat voor een bijzondere gerichtheid op gebruikers in plaats van de makers van beleid of architectuur." (Wouter Vanstiphout in Witte Raaf 99). en zo is een hele - overigens interessante - discussie over populisme in de Witte Raaf gebaseerd op een misverstand, op het misbruik, door Vanstiphout, van een zeer geladen term (populisme) voor, nou ja, iets waar niemand het mee oneens kan zijn. maar "sociaal-democratie" was hier eigenlijk een betere term geweest dan populisme. en minder verwarrend. of heeft Vanstiphout gewoon gedacht: zullen we 'ns tegen wat zere schenen trappen? te gemakkelijk gedacht?

In Amsterdam schijnt 1.000.000 vierkante meter kantoorruimte leeg te staan. De toekomst van het kraken bevindt zich op de Zuidas.

(Schandalig overigens).

"Zijn redenering oogt immers heel anders wanneer je het gros van de ondersteunde kunstenaars als hobbyisten beschouwt. Zij hebben dan geen baan, maar wijden zich aan een liefhebberij. Af en toe krijgen zij daar wat waardering, zelfs geld voor. Zo bezien zijn de meeste kunstenaars geen zwaar onderbetaalde professionals maar gelukkige amateurs. Dat is een interessant, zij het ook explosief gedachtenspoor. Het ondergraaft immers de beleidsschotten tussen kunst en amateurkunst." (Rudi Laermans in De Witte Raaf 99, recensie van Hans Abbing: Why Are Artists Poor?)

verwondering:

een artikel over raymond pettibon waarin de halve twintigste-eeuwse literatuur en klassieke film als context fungeert om de interpretatieproblemen van zijn vroege werk het hoofd te bieden, terwijl er nauwelijks aandacht is voor de cultuur van de Amerikaanse hardcore (Rollins, Minutemen), horrorstrips en punkzines.

beschrijvende teksten in kunstcatalogi, of preciezer, zinnen daaruit, die zelfs na vier keer lezen niets dan onbegrijpelijke onzin opleveren. (niet de kunst is moeilijk, maar de begeleidende tekst die haar eigen onmacht probeert te verhullen door vergelijking op vergelijking te stapelen en op onnavolgbare wijze te verbinden met briljant geformuleerde theoretische clichees).

van oktober tot eind januari: http://www.lacinca.net/~arie/weblog/.

in het echt gezien, anderhalve week geleden, (400 meter van de eindstreep):
hoe ontzettend hard de sprint werd aangetrokken voor Cipollini.
en de teleurstelling die 20 seconden daarna neerdaalde: 1. il re leone 2. mcewen, 3. zabel. waarop het circuit van Zolder onmiddellijk begon leeg te stromen.

twee dagen weekend en drie dagen lappenmand.
raymond pettibon (boek)
black hole (horrorstrips, geplagieerd door Atelier van Lieshout)
daniel clowes: like a velvet glove cast in iron (briljante en erg nare strip)
witte raaf (kunsttijdschrift)
mik / oorebeek (catalogus)
willy verhegge: tourmalet (gedichten over wielrennen)
hc ten berge: mythen en fabels van noordelijke volkeren (3 delen, eindelijk gekocht)
feld & van klooster: de droom van de giro (boek over wielrennen, viel tegen)
nachoem wijnberg: politiek en liefde (roman)
monde diplomatique (maandblad, oktober)
re (tijdschrift)
raster (tijdschrift)

openingen:
vr: christiaan bastiaans
za: alicia framis

zo: 68 - 2.45 - 24.8 - 45.5 (concorde)

voorstel:
ik hou ervan om bij open ramen te werken, of nog liever in de open lucht. Het geluid is anders. Je hoort dat er ruimte is. Ook als het stil is. Ik voel me snel ongemakkelijk als de geluidsruimte afgesloten is. Voor de winter, als het te koud is om bij open ramen te werken, wil ik een microfoon buiten hangen. Deze is verbonden met een versterker en een luidspreker. De luidspreker hangt binnen naast het raam. De microfoon registreert het geluid van buiten, de luidspreker verspreid dit door mijn werkruimte, (bijvoorbeeld mijn huis). Ik hoop dat het geluid van de ruimte buiten te horen is; dat het niet enkel een versterking van de buitengeluiden (trams, vogels, deuren, hijskranen) zal zijn. Het is geen kunstwerk. Het is een manier om te werken.