: : Arie's weblog : :

wat ik doe, wat ik lees en wat er in me opkomt

Ook Anne Pascual van De-bug signaleert het Manovich-artikel Generation Flash (http://www.de-bug.de/news/759.html). Euh, ja, Duitstalig.

Zij vat Manovich positie samen: "Flash Aesthetics" spiegeln die Kreativität einer ganzen Generation wieder, die weder Design noch Kunst sein will, der eine Kritik der Medien schnurz ist, aber doch der Kommerzialisierungsbestrebungen eine Schnippe schlägt, eigene Software programmiert und den Code für persönliche Zwecke einsetzt.

en vervolgt: Informationsdesign wird damit nicht länger als Media-Tool degradiert, sondern wird zum beliebtesten Mittel der Einflussnahme – worauf?. Begrijp ik haar "worauf" goed - als een verwijzing naar het gebrek aan inhoudelijkheid in de Flash-esthetiek? Invloed uitoefenen, maar waarop?

Zij bekritiseert Manovich om het feit dat hij eigenlijk alleen met een lekkere slogan komt. Statt also weiterhin das Cliché der Remix Culture zu verwenden, leitet Manovich kurzerhand sechs "neue" Imperative ab: Think Loop, Think Internet, Think Image, Think Sample, Think Turntable. Erläuterungen dazu bitte im Posting nachzulesen, denn auf die kommt es eigentlich gar nicht an, nur darauf das eine Schlagwort durch das andere zu ersetzen.

Manovich omschrijft dan wel de esthetica van de Flash Generation, maar het effect van zijn artikel is dat hij, door oud tegen nieuw af te zetten en er de trefwoorden mediakritiek en softwarekritiek op te plakken, de Flash-generatie een plek geeft in de voortgang (ontwikkeling?) van de kunstgeschiedenis. Z'n slogan schept een duidelijke context bieden voor geinteresseerde volgers. En in die zin is het catchword 'Generation Flash', en wat dat met zich meebrengt, wellicht nuttig. Vervolgens kun je gaan steggelen over de vraag of die Generation Flash wel iets interessants of belangwekkends te bieden heeft. En zo ja, wat dat dan is. Maar zoiets had ik meen ik al gezegd.

Anne Pascual sluit af met: Wer wird ihm stecken, dass es solche Begrifflichkeiten nicht weit bringen, dass die "Generation" in Wirklichkeit deshalb so fasziniert, weil sie generativ ist?

Pascal Haakmat (http://awacs.dhs.org/) reageerde weer op Manovich', mijn en Bert Balcaens opmerkingen over Java en Flash. Hier het belangrijkste uit onze e-maildiscussie.

Pascal schreef:

umm... enne, java/flash...? het maken van ronde windows in java (onder de noemer kritiek), is dat niet een beetje als het verkondigen van de revolutie vanaf de motorkap van een Mercedes 700SL? nouja, dat zijn dan ook mooie auto's, maar toch. Ik bedoel, je levert kritiek op een systeem of de aannames die eraan ten grondslag liggen, maar precies de reden dat je die kritiek kunt leveren wordt aangedragen door dat systeem? Ik bedoel, zou Maeda ook rechthoekige windows maken als-ie de pixels handmatig aan de videokaart moest voeden. hmm, nouja.

Daarop schreef ik:

Ik denk dat er nog wel een verschil te maken is tussen java en flash in de zin dat java wel een 'echte' programmeertaal (of omgeving) is en flash, euh, niet? Of maakt dat volgens jou uiteindelijk geen verschil?

Waarop Pascal antwoordde:

ik zat meer te denken in termen van hack-value, dwz. niet zozeer wat
principieel (on)mogelijk is, maar meer wat mensen er ook daadwerkelijk mee
doen. en dan zie je dat het "programmeertaal" aspect van java mensen amper
aantrekt in vergelijking met flash. en voor zover het ze aantrekt, dan is
het nog altijd "ding-in-browser" -- vaak zelfs weer met flash (vector)
esthetiek.

met andere woorden (waarschuwing: belachelijke generalisering) java en flash
worden precies zo gebruikt als "de bedoeling is". de hack-value is nul.
wellicht leg ik daar ergens dan ook het onderscheid design/kunst. ik hou
ervan wanneer schuine lijnen worden gehackt tot perspectief en rozenblaadjes
worden gehackt tot pigment.

je moet begrijpen dat ik uit het demo tijdperk stam, waarin we op
pietepeuterige machientjes uit probeerden te vogelen hoe we plaatjes konden
laten bewegen. als kunst (jaja) bestaande aannames "im frage" stelt, dan
neemt kunst in een browser al zoveel aan, dat er nog maar weinig vragen
overblijven.

En ik reageerde:

Daar zou je gelijk in kunnen hebben. Je hebt gelijk wanneer je redeneert vanuit de computer, vanuit de software (sorry ik ben weer vreselijk onprecies). De vragen die overblijven als je de aannames van de browser overneemt zijn de vragen die specicifiek op de browser betrekking hebben. Dat zouden er wel eens meer kunnen zijn dan je denkt - de browser is het framework voor de ervaring van de computer voor de gemiddelde mens. Dat zijn dat wel ander soort vragen dan de fundamentele software-kwesties.

En Pascal weer:

jawel, je hebt gelijk. ik moest weg dus raffelde een beetje. ik snap wat je
bedoelt.

ik weet ook niet zo goed hoe ik mijn vermoeidheid met de dingen des browsers anders uit moet drukken zonder te vervallen in een soort technisch elitarisme. ik weet niet eens of die vermoeidheid wel wezenlijk iets anders is dan technisch elitarisme. dat zou in ieder geval niet (of maar heel beperkt) geldig wezen.

maar wanneer iemand het tekenen van cirkels gelijkstelt aan het ontwerpen
van een arbitrary shape windowing system (een hele vreemde vorm van kritiek
overigens daar zowel MacOS als Windows dat prima ondersteunen -- het is
gewoon niet praktisch), mja, dan word ik toch een beetje flauw. beetje van
het nivo "waarom zijn wielen niet vierkant?"

Tenslotte komt Pascal met een mooi citaat uit Frederick Brooks The Mythical Man-Month, de klassieker over software-ontwikkeling - te leuk om (dit stukkie is al lang) niet ook nog te citeren:

In many creative activities the medium of execution is intractable. Lumber splits; paints smear; electrical circuits ring. These physical limitations of the medium contain the idea that may be expressed, and they also create unexpected difficulties in the implementation.

Implementation, then, takes time and sweat both because of the physical media and because of the inadequacies of the underlying ideas. We tend to blame the physical media for most of our implementation difficulties; for the media are not "ours" in the way the ideas are, and our pride colors our judgment.

Computer programming, however, creates with an exceedingly tractable medium. The programmer builds from pure thought-stuff: concepts and very flexible representations thereof. Because the medium is tractable, we expect few difficulties in implementation; hence our pervasive optimism. Because our ideas are faulty, we have bugs; hence our optimism is unjustified."

Zo blijft er genoeg te denken over...

Poëziehappening met Google-adwords en de economische waarde van woorden: http://www.iterature.com/adwords/. (Jodi is meer waard van Marx). Veel leuker dan spam.

Heel vervelend. Mijn e-mailadres is gebruikt als "reply-to"-adres voor spam. Ik krijg sinds gisternacht een eindeloze reeks "undeliverable mail returned to sender" van postmasters over de hele wereld. Dat gaat dus nog dagen duren. Nog erger is dat mijn naam miljoenvoudig de hele wereld overgaat en besmeurd raakt. En ik kan er niks aan doen. Het is gewoon een marketing-crimineel die zich verschuilt achter een open-relay, het IP-adres is wel te traceren, maar dat zegt niks.

De eerstvolgende idioot die een probleem maakt van de vrijheid van het web en het internet en daarbij vooral denkt aan het roguen en URL-jacking moet fiks de oren gewassen worden. Het is de criminele instelling van direct-mail-marketing die voor problemen zorgt. En voor vele euro's economische schade. Wat doen systeembeheerders? Strijd leveren tegen spam. Wat doen ze bij ISP's? Strijd leveren tegen spam. Wat doe ik vandaag - in plaats van het werk dat ik zou moeten doen -? Strijd leveren tegen spam. (En kennis vergaren over spam).

Als ik het goed heb zijn dit de misbruikers van mijn e-mailadres:
Return-Path: ariealt@xs4all.nl
Received: from 192.168.1.1 (host.193.176.23.62.rev.coltfrance.com [62.23.176.193])
by smtp-ft1.fr.colt.net with SMTP id g3G9q8n02300;
Tue, 16 Apr 2002 11:52:08 +0200
Received: from ichannel.com.hk ([209.170.223.103]) by 192.168.1.1