: : Arie's weblog : :

wat ik doe, wat ik lees en wat er in me opkomt

Nog steeds niet ge-down-load:
http://www.untitled-game.org, nieuw werk van Jodi! Voor Mac en PC.

Vrijdag 25 januari presenteren ze het in De Balie (Amsterdam), op een avond over netkunst en kunstkritiek: http://www.balie.nl.

Soms probeer ik boeken te lezen waarvan ik vermoed dat ik er helemaal niets mee heb of waar ik al jaren omheen loop. Dit weekend waren het essays van Menno ter Braak. Ter Braak, toch een van de groten uit den Nederlandschen literatuur, heeft een enorme invloed gehad, nam als een van de eersten de film serieus. Belangrijk criticus. En ik had, behalve een roman, nog nooit iets van 'm gelezen.

Had een deeltje van het Verzameld Werk van de bibliotheek geleend. Begon aan Carnaval der Burgers. Mijn lieve god, wat een moeizaam geschrijf en overbodig uitgebreid gefilosofeer over de burger en de dichter! Nauwelijks te pruimen in 2002. Tenzij je literatuurvorser bent. Op een gegeven moment ging ik hardop lezen en dan hoor je een met stemverheffing sprekende dominee op den kansel! En wat een stelligheid! Zin na zin.

Ik geloof dat Ter Braak zich zelf donders goed bewust was van zijn stelligheid en domineestoon, daar zelfs mee in de clinch lag. Mogelijk dat het in latere essays minder wordt. Carnaval der Burgers heb ik verder doorgebladerd, gevolgd door Man tegen man. Las nog een kritiek van een film van Pudovkin - waaruit je zou kunnen concluderen dat filmkritiek destijd bestond uit parafraseren van de plot -.

Ter Braak schreef zo'n 70 jaar geleden, maar ik had 'm moderner verwacht. Toch ben ik benieuwd wat zijn positie in het culturele veld was. Ik geef 'm nog een kans.

Gezien: Aguirre, der Zorn Gottes van Werner Herzog. 1972. Imponerend. Zag deze film lang lang geleden, in 1982. Is me op het netvlies gebrand.

Wat me intrigeert is de vraag hoe het kan dat deze film zo fascineert. Is het vooral de kop van die knettergekke Kinski? Ik denk het niet. Zijn acteren in Aguirre, der Zorn Gottes hangt erg op vertrokken gelaatsuitdrukkingen en lichaamshoudingen. Is t het contrast tussen het oerwoud en de kostuums? Is het de cameravoering? Of heeft het ook iets te maken met het feit dat de geobsedeerde Herzog met zijn acteurs, crew en figuranten de waanzinnige ontdekkingstocht van Pisarro (en Aguirre) naar Eldorado herhaalt? "Wir werden Geschichte inszenieren wie anderen Stuecke im Theater" zegt Aguirre/Kinski/Herzog aan het einde. Fascineert de film door die verdubbeling en het "flikkeren" tussen speelfilm en documentaire? De documentaire van een stel verklede westerlingen in het Amazonegebied? Straalt iets van de idiotie en waanzin van Herzog, de spanningen die dat opriep, op de film af. En hoe gebeurt dat dan, waar zie je dat aan? Het spel en de gelaatsuitdrukkingen van de acteurs?

Herhaling: woensdagnacht 0.55 uur, Arte. Tapen. (Nee, de film is niet nagesynchroniseert, het is een oorspronkelijk Duitse film. Dus zonder ondertiteling).

Beiseite: de muziek blijkt van de legendarische Krautrockband Popol Vuh te zijn. Nooit geweten.

Geluisterd: Persepolis van Iannis Xenakis. 1971. Overdonderde golf elektronische geluiden - 8 magneetbanden -; oorspronkelijk opgevoerd in Iran, tussen antieke ruines (welke weet ik niet meer, de cd is terug naar de bibliotheek).

Het verschil tussen imponeren, bewonderen en verwonderen. Of preciezer, tussen geïmponeerd worden, bewonderen en zich verwonderen.

Toch prachtige muziek van Xenakis.

Sinds ik een weblog heb surf ik vaker thuis. Wat me opvalt is dat erg veel sites niet of subsuboptimaal werken onder Mac + Netscape 4.7. Ontbrekende scrollbalken, niet werkende javascripts, over elkaar lopende tekst. "View source" behoort tot het standaardrepertoire van de mac-surfer: uit de broncode haal je de bestandsnamen en urls waarheen gelinkt wordt, en die tik je vervolgens in de "location bar". Zucht. Is het dan zo moeilijk? Dat de site er niet op de pixel precies prachtig uitgelijnd bijligt onder netscape - okay - maar eenvoudige functionaliteit moet toch wel lukken? Noem me een zeurpiet, en allright, Netscape 6.2, en IE5 voor Mac voldoet beter aan de webstandaarden, maar bedenk: monocultuur is op den duur dodelijk.

Niets ge-logd in het weekend. De zaterdag en zondag gingen vanzelf en te snel voorbij. Beetje schoonmaken, wat in boeken bladeren, kranten lezen, beetje televisie kijken, stukje fietsen, lekker koken. En ineens is het zondagavond elf uur.