Een van de juweeltjes tussen mijn platen. Steve Lacy met Enrico Rava, Johnny Dyani en Louis Moholo, converserend en kwetterend als vogels, alles als vanzelf, een doorlopende stroom getjilp, zang, gesprek, gekwetter. Geen thema’s, geen enkele referentie naar een traditie, geen gevecht, geen vertoon van macht, een volledig eigen idioom. Live opgenomen in Buenos Aires in 1966. Tijdloos.